Lid sinds

9 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Wekelijkse schrijfopdracht #80 - Fuck

'Schat, schat!' Ze dendert de trap af en stormt de woonkamer in. 'Je heb een vakantie gewonnen! Naar de zon!' Ik verstar, wil opgeslokt worden door de zware kussens van de bank, verdwijnen. 'Dit is echt precies wat we nu nodig hebben.' Ze gaat naast me zitten en wrijft over mijn hand. Ze kijkt me met haar heldere blauwe ogen aan, een lok van haar blonde haar is uit haar paardenstaart ontsnapt en hangt naast haar gezicht. 'Toch?' Ze houd haar hoofd schuin en knijpt in mijn hand. Ik voel mijn hartslag toenemen. Haar enthousiasme slaat op mij kapot en ik voel me schuldig. Ik ervaar alleen maar stress. Al die mensen op dat vliegveld, krappe stoelen in het vliegtuig, slecht voedsel, slechte hygiene, in een vreemd hotel, in een vreemd bed, in een vreemde kamer.. 'Naar welk land?' 'Spanje' O nee, dat ook nog trouwens, elke avond uit eten. Doen alsof ik weer gelukkig ben. Het wel meevalt met me. 'Leuk!' 'Ja he lieverd! Dit hebben wij verdiend. En jij gaat je ook beter voelen, dat weet ik zeker. De zon, precies wat je nu nodig hebt.' Ze geeft me een kus op mijn wang. 'Ik ga nog even de voorwaarden in de mail lezen.' Ze dwarrelt weer naar boven. Ik kijk naar buiten en zie het hollandse weer over het land razen. Plukken donkergrijze wolken drijven snel voorbij, rukwinden trekken aan de bomen, de regendruppels roffelen op ons raam. Fuck, ik heb niet eens de kracht om van de bank op te staan. Ik moet haar vertellen dat ik al een jaar depressief ben, dat ik niet alleen maar last heb van een winterdepressie. Ik kan niet meer leven op discipline alleen.

Lid sinds

10 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Goede contrasterende sfeer neergezet van de depressieve HP tegenover de enthousiaste vrouw. De woordkeuze doet het ( trap af stromen, naar boven dwarrelen, opgeslokt worden door kussens etc.) :thumbsup:

Lid sinds

9 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Beste Lucius, Wat een heftig contrasterend verhaal, laat duidelijk de stemming van de hoofdpersoon zien. Het wordt wel tijd dat hij eerlijk is, ja. Wat ik mij wel afvraag: waarom zegt hij 'Leuk?' als dat zo'n overduidelijke leugen is? Bedankt voor je bijdrage!

Lid sinds

9 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
@Marietje, Ben blij dat de emoties van de personages goed zijn overgekomen. :) @Schrijfcoach Merel Munne, Ben blij dat goed is overgekomen hoe de personages zich voelen. Hij liegt omdat hij ondanks zijn depressie, zijn vrouw niet met zijn problemen wil opzadelen. Daar zou hij haar leven alleen maar mee bezwaren en dat wilt hij niet. Maar nu komt hij op een punt dat hij de donkerte in zijn hoofd niet meer kan verbergen door louter uithoudingsvermogen en discipline. Het lukt hem steeds moeilijker om het bed uit te komen, om te doen alsof alles oke is. Dat is natuurlijk ook niet te doen als je eigenlijk nergens meer vreugde aan beleeft. Het begint hem op te breken, de schijn ophouden lukt niet meer zo goed, zo rond de wintermaanden. Zijn vrouw begint het te merken en hij heeft tegen haar gezegd dat hij zich gewoon wat down voelt door het weer.. p.s: Ik heb zelf nog nooit last gehad van een depressie hoor. Een familielid van mij wel. En ik heb wel periodes van grote moedeloosheid en verdriet gekend. Ik kon echter nog wel genieten van bepaalde dingen. Als ik me bedenk dat dat er ook niet meer zou zijn, dan is dat een depressie. En dat lijkt me echt loodzwaar. Ik ben wel begaan met dit onderwerp, omdat ik me dus een beetje kan inleven hoe het zou zijn. Brr..