Lid sinds

9 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker

#80 Leentje

De la met panty’s spant zoals elk jaar samen met de rest van haar garderobe en toont Leentje een groezelige brei aan nylon. Ze pakt een leverkleurig exemplaar waarvan ze had kunnen zweren dat die van de zomer nog dahliarood was. Ze houdt hem voor haar benen en loert angstvallig naar de spiegel waarin een vale opgeblazen ballon levenloos terug staart. Het is een wonder dat de meisjes op de inpakafdeling haar nog steeds herkennen. Ze wil zich ziek melden en eigenlijk niet alleen bij de bakkerij maar ze ziet direct de afgekeurde tompoezen voor haar ogen in de clicobak verdwijnen en een harde steek in haar borst is het gevolg. De ballon trekt een grimas en ze ploft vormloos op het bed. Wat wil ze nou eigenlijk? Zoals haar naam heeft haar leven ook geen betekenis. Van de overloop komt de slepende tred van Joris. Dan gaat de slaapkamerdeur langzaam open, meer klagend dan piepend. Mijn god, denkt Leentje, ik trek het hele huis mee. Tot haar verrassing zijn Joris’ ogen groter dan normaal. Oh nee, bibbert ze geluidloos, hij wil er toch niet op? Is het alweer een maand geleden? Dan houdt hij een envelop omhoog. ‘Een brief.’ Leentje zucht, loopt leeg en ze zijgt ineen. ‘Leg maar neer. Ik moet nu eerst even liggen.’ ‘Het is van die wedstrijd,’ prevelt Joris, ‘waar je van de zomer aan mee deed.’ Leentje kijkt hem glazig aan. ‘Van dat nieuwe reisbureau.’ De oprisping van opwinding in zijn stem gaat voorbij aan Leentje. Enkele tellen later staart Joris ongelovig naar de brief in zijn handen. ‘Twee weken Majorca.’ ‘Wat?’ ‘Je hebt een reis gewonnen.’ In een flits ziet Leentje zich tussen de barbiepopsmoeltjes van de reclamefolder terwijl in de verte de clicobak verdwijnt. Het speeksel golft door haar mond, haar spieren verkrampen en haar geest slibt dicht met de gebruikelijke ochtendmodder. Twee weken zonder haar enige troost die ze dagelijkse buiten het zicht van haar collega’s verorbert. Het is te veel. ‘Geef eens hier.’ Joris reikt haar de tickets die ze onaangedaan doormidden scheurt waarna ze opnieuw versmelt met het bedsprei.

Lid sinds

11 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
marcus airuleus Sterke scene, ik zie het voor me. Toch een dingetje: Zodra je Leentje eenmaal hebt geschetst, hier:
Ze houdt hem voor haar benen en loert angstvallig naar de spiegel waarin een vale opgeblazen ballon levenloos terug staart.
is het genoeg, de lezer heeft een beeld. Je hoeft dat niet nog een keer te doen. Deze:
De ballon trekt een grimas en ze ploft vormloos op het bed.
is dan te zwaar aangezet. Eenvoud maakt het sterker, de lezer vult het beeld verder zelf wel in: 'Ze trekt een grimas en ploft op het bed.' clico - kliko

Lid sinds

15 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dag Marcus, mooi verhaal, heel beeldend en met een scherp kantje. Vraagje: waarom is haar naam nietszeggend? Leen komt van Maria Helena en beduidt: sterke vrouw. (zo heeft men mij geleerd!). :o

Lid sinds

8 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Hoewel ik de film nooit gezien heb, krijg ik bij de eerste alinea zo een 'Bridget Jones' gevoel. De tweede alinea begint grappig, eindigt paniekerig - geweldig, de gebronzeerde barbiepopsmoeltjes en de tompoezen die ze zal missen! - en volkomen emotieloos. Heel graag gelezen!

Lid sinds

9 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Bedankt voor het lezen en het commentaar.
'Ze trekt een grimas en ploft op het bed.'
Kan; ik wilde graag bevestigen dat ze zich identificeert met het beeld van de spiegel.
clico - kliko
Deze optie gaf Google nadat ik gezocht had op 'flicobak' (waarschijnlijk de naam van een plaatselijke variant) En dan zeggen ze dat het internet zo wijs is en altijd gelijk heeft.
Dag Marcus, mooi verhaal, heel beeldend en met een scherp kantje. Vraagje: waarom is haar naam nietszeggend? Leen komt van Maria Helena en beduidt: sterke vrouw. (zo heeft men mij geleerd!). :o
Ook deze kennis had ik via dat websitetje van de heren Page en Brin. Nou ja, zeg.

Lid sinds

9 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Beste Marcus, Heel mooi beeldend geschreven. Let er wel op dat je niet te uitgebreide stijlfiuguren gebruikt (de hierboven al aangehaalde ballon die zucht) en let op de leesbaarheid van je zinnen. Dit is bijvoorbeeld een echt struikelpunt: Ze wil zich ziek melden en eigenlijk niet alleen bij de bakkerij maar ze ziet direct de afgekeurde tompoezen voor haar ogen in de clicobak verdwijnen en een harde steek in haar borst is het gevolg. Dit mag korter en bondiger. Ook je laatste zin loopt lekkerder met het gebruik van meer opmaak: Joris reikt haar de tickets, die ze onaangedaan doormidden scheurt - om daarna opnieuw met de beddensprei te versmelten. Bedankt voor je bijdrage!

Lid sinds

10 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Hmm, blijkbaar is jouw verhaal voor de anderen duidelijk. Ik zit met een paar vragen: begrijp ik het goed dat de HP zichzelf te dik vindt? Dat ze neurotisch tompoezen opeet die anders worden weggegooid? Als ze zich afvraagt of het alweer een maand geleden is moest ik lachen. Een mooi beeld van een trieste relatie. Mooi afgerond verhaal omdat ook het waarom van de depressie wordt verteld. :thumbsup:

Lid sinds

10 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Goed triest. Als ik er een detail uit mag vissen: 'en eigenlijk niet alleen bij de bakkerij' bevreemd mij. Waar zou ze zich nog meer kunnen ziekmelden, dan?

Lid sinds

9 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Hmm, blijkbaar is jouw verhaal voor de anderen duidelijk. Ik zit met een paar vragen: begrijp ik het goed dat de HP zichzelf te dik vindt? Dat ze neurotisch tompoezen opeet die anders worden weggegooid? Als ze zich afvraagt of het alweer een maand geleden is moest ik lachen. Een mooi beeld van een trieste relatie. Mooi afgerond verhaal omdat ook het waarom van de depressie wordt verteld. :thumbsup:
Vraatzucht is een van de symptomen van een winterdepressie, dus vandaar de ballon.

Lid sinds

9 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Goed triest. Als ik er een detail uit mag vissen: 'en eigenlijk niet alleen bij de bakkerij' bevreemd mij. Waar zou ze zich nog meer kunnen ziekmelden, dan?
Bij haar relatie; bij het leven, noem maar op.