Lid sinds

9 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

#79A Verhuizen

Vanaf de schommel hoort Isabel het grind onder de wielen van de verhuiswagen knarsen. Onder luid gepiep rijdt hij achteruit hun erf op. Een wolk mussen fladdert weg. Dieseldampen waaien haar kant op. Ze grijpt de touwen beet en zet zich af. De tak waaraan de schommel bevestigd is, kraakt onder haar bewegingen als ze hoger en hoger gaat. Deuren slaan dicht, mannen praten en verdwijnen even later in het huis. Wanneer ze zich uit laat schommelen, gooit ze haar hoofd achterover. Zonnestralen schijnen door het bladerdak op haar gezicht. Dan springt ze er zo ver mogelijk af, schopt haar sandalen uit en rent over het gras naar de zandbak die papa voor haar broertje heeft getimmerd. Al het speelgoed is eruit. Een rij mieren loopt naar het midden waar zich een heuveltje gevormd heeft. Op haar hurken, volgt ze de stoet en laat zand door haar handen glijden. Een lieveheersbeestje landt naast haar voeten. Ze telt zes stipjes. Als ze langs de schuur loopt, prikkelt de geur in haar neus. Papa heeft het hout voor de laatste keer geteerd. ‘Een ouderwetse rotklus,’ had hij gezegd. Getjilp geeft aan dat de mussen terug zijn, zoals altijd zitten ze in de heg. Zachtjes opent ze de deur naar de bijkeuken maar hij piept toch. Op haar tenen gaat ze de trap omhoog. Nu haar slaapkamer leeg is, lijkt die veel groter. Met haar vinger strijkt ze langs de schuine wand over het mintgroene behang, tot ze bij het raam aankomt. Mama heeft poetslappen van de gordijnen gemaakt. In de verte ligt de Waddenzeedijk. Zou ze de meeuw met zijn ene pootje nog eens terugzien? Ze bijt aan de binnenkant van haar wang en knippert met haar ogen. In de stad zijn vast geen vogels.

Lid sinds

8 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Levensecht, knap geschreven! 'Ze bijt aan de binnenkant van haar wang en knippert met haar ogen. In de stad zijn vast geen vogels. ' Ontroerend hoe ze haar tranen verbijt en net aan die ene meeuw denkt. (ze bijt op de binnenkant?) .... gooit ze haar ze haar hoofd achterover. er staan wat woorden te veel! Op haar hurken volgt ze... zou ik geen komma zetten

Lid sinds

10 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
@Meta, heel aangenaam te lezen. Echt. :thumbsup: Enig gezeur: - Is het niet eerder: wanneer ze uitschommelt? (en nu weet ik niet eens of dit aan elkaar wordt geschreven) - Waarom de zandbak voor haar broertje? Alsof Isabel er geen recht op heeft.

Lid sinds

11 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Meta Boonstra, Heel mooi vanuit het kind geschreven met precies de juiste details! Dingetje:
de dijk van de Waddenzee
waddenzeedijk (het kind is daar opgegroeid, dus er is geen andere dijk) 'Wanneer ze zich laat uit schommelen,' is volgens mij correct - als je bedoelt: niet de opgevende beweging met haar benen meer maken en de schommel zodoende laten uit schommelen tot hij stil hangt, maar dan voor die tijd er af springen. (Zo herkenbaar :) )

Lid sinds

10 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ja, goed ingeleefd, beeldend weergegeven. :nod: Ik ruik de uitlaatgassen, voel de zon op mijn gezicht, zie de zandbak etc. Goede show don't tell! :thumbsup:

Lid sinds

13 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
@Meta Je betrekt de omgeving goed in het perspectief van het kind, al denk ik dat dieseldampen, bladerdak, mintgroen geen woorden zijn die een kind van een jaar of zeven kent/gebruikt. Taalzeurtjes: - zo ver (staat los als het een afstandsbepaling is - https://onzetaal.nl/taaladvies/advies/zover-zo-ver) - uitschommelen lijkt me aaneen, zoals uitvieren, uitgaan, e.d.. Je kunt iedereen tevreden stellen door "uit laat schommelen" te schrijven :)

Lid sinds

9 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Levensecht, knap geschreven! 'Ze bijt aan de binnenkant van haar wang en knippert met haar ogen. In de stad zijn vast geen vogels. ' Ontroerend hoe ze haar tranen verbijt en net aan die ene meeuw denkt. (ze bijt op de binnenkant?) .... gooit ze haar ze haar hoofd achterover. er staan wat woorden te veel! Op haar hurken volgt ze... zou ik geen komma zetten
Dankje marlie Isabel is een beetje stoer, meisjes huilen niet, vindt ze. Je bedoelt ze kan niet aan de buitenkant van haar wang bijten ;) Ik zal de overbodige woordjes weghalen. (zag het pas bij de derde keer)

Lid sinds

9 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
@Meta, heel aangenaam te lezen. Echt. :thumbsup: Enig gezeur: - Is het niet eerder: wanneer ze uitschommelt? (en nu weet ik niet eens of dit aan elkaar wordt geschreven) - Waarom de zandbak voor haar broertje? Alsof Isabel er geen recht op heeft.
Dank je wel Mili :) Uitschommelt gaf de spellingcheck fout aan. In mijn beleving had ze een schattig broertje die graag in de zandbak speelde. Isabel voelt zich daar te groot voor. Ze mag vast wel meespelen als ze dat wil ;)

Lid sinds

9 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Meta Boonstra, Heel mooi vanuit het kind geschreven met precies de juiste details! Dingetje:
de dijk van de Waddenzee
waddenzeedijk (het kind is daar opgegroeid, dus er is geen andere dijk) 'Wanneer ze zich laat uit schommelen,' is volgens mij correct - als je bedoelt: niet de opgevende beweging met haar benen meer maken en de schommel zodoende laten uit schommelen tot hij stil hangt, maar dan voor die tijd er af springen. (Zo herkenbaar :) )
Dank je wel Jan. Jij pakt precies de zin met de Waddenzee waarbij ik iets had van het moet anders maar ik weet niet hoe. De waddenzeedijk... ik ga het meteen veranderen :) Het er af springen. Het heeft me wel een paar keer een verzwikte enkel opgeleverd ;)

Lid sinds

9 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Ja, goed ingeleefd, beeldend weergegeven. :nod: Ik ruik de uitlaatgassen, voel de zon op mijn gezicht, zie de zandbak etc. Goede show don't tell! :thumbsup:
Dank je wel Marietje :)

Lid sinds

9 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
@Meta Je betrekt de omgeving goed in het perspectief van het kind, al denk ik dat dieseldampen, bladerdak, mintgroen geen woorden zijn die een kind van een jaar of zeven kent/gebruikt. Taalzeurtjes: - zo ver (staat los als het een afstandsbepaling is - https://onzetaal.nl/taaladvies/advies/zover-zo-ver) - uitschommelen lijkt me aaneen, zoals uitvieren, uitgaan, e.d.. Je kunt iedereen tevreden stellen door "uit laat schommelen" te schrijven :)
Bedankt voor je reactie Leonardo. Die dieseldampen twijfelde ik ook wel een beetje over. En bladerdak had beter bladeren of blaadjes gekund. Moeilijk inderdaad om je helemaal in een klein meisje in te leven. Het taalzeurtje ga ik snel aanpassen. En uit laat schommelen is misschien wel een goed compromis ;)

Lid sinds

16 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Meta, Ik vind dat je een mooi verhaal hebt geschreven. Moet wel wat wennen aan grint met een t en aan beetgrijpen van touw. De zandbak van broertje bracht me even in verwarring, o.a. omdat al het speelgoed eruit was. Dat laatste is logisch want er is sprake van aan verhuizing. Maar ik dacht dat broertje misschien overleden was en ze mede daarom gingen verhuizen (verdrietige herinnering). De aanwezigheid van de zandbak lijkt nu wat onbetekenend, waarom zou hp zich die herinneren nu ze er toch al te groot voor was op het moment van de verhuizing/herinnering? Dat vraag ik me al lezend af. Ik heb het verhaal met plezier gelezen.

Lid sinds

9 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Willemina, dank voor je oplettende blik, ik heb grind aangepast :o Beetgrijpen? Voor mij een normale uitdrukking, maar lezers zijn wel vaker over mijn woordgebruik gestruikeld. Nu je het zegt, zie ik dat je het met de zandbak inderdaad anders kunt begrijpen. Het verhaal is vanuit het nu geschreven (heb ik de opdracht niet goed gelezen zeker) dus het zijn niet haar herinneringen. Isabel neemt 'onbewust' afscheid van de dingen die voor haar op dat moment belangrijk zijn. Overigens, zijn de schommel, zandbak en de schuur wel herinneringen uit mijn jeugd. Ook al speelde ik rond mijn zevende echt niet meer in de zandbak Dat was voor kleine jongetjes ;) Jaren geleden kreeg ik de mogelijkheid om bij de tegenwoordige bewoners 'mijn' tuin te bekijken en verkeerde ik bijna in een schok toen de boom van de schommel er niet meer stond (had stiekem gehoopt nog een keer te kunnen schommelen en onder het bladerdak weg te dromen). De zandbak had ik natuurlijk niet meer verwacht en de enorme houten schuur bleek niet zo enorm te zijn, maar stond er nog wel. Misschien had ik beter daarover kunnen schrijven :confused: Bedankt voor je reactie :)

Lid sinds

16 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Nou Meta, die oplettende blik van mij valt een beetje tegen. Ik zat vorig jaar zeker nog teveel met mijn hoofd in mijn eigen terugblik. Jij schrijft inderdaad vanuit het nu. Ze gaan nog verhuizen :). Ik zou in deze korte tekst `voor haar broertje´ eruit laten om verwarring te voorkomen. Maar goed, dat is persoonlijk. De beste wensen voor 2016!

Lid sinds

10 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
'waarin haar broertje speelde' is iets anders dan 'die papa voor haar broertje heeft getimmerd' het laatste laat op geen enkele manier weten dat de hp zich er te oud voor voelt, maar dat vader voor haar, toen ze er de leeftijd voor had, geen zandbak timmerde verder een fijn verhaal, met duidelijke kinderherinneringen

Lid sinds

9 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Dank je wel voor je reactie, schrijvenmaar. Zo zie je maar weer hoe belangrijk iedere zin is, en hoe anders het geïnterpreteerd wordt door andere lezers, dan je zelf voor ogen had.

Lid sinds

15 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Mooi verhaal, Meta. Vertederend. De indrukken van een kind mooi verwoord, zoals de zes stipjes op het lievevrouwebeestje (zo noemen ze in Vlaanderen dit kevertje!) en de stoet mieren. Kleine details groot geschreven. Knap hoor, het zeuren laat ik over aan de anderen. :p

Lid sinds

9 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Dank je wel Blavatski, Ik lees je reactie met een glimlach. Wat grappig dat ze het bij jullie een lievevrouwebeestje noemen. Heel lief eigenlijk.

Lid sinds

8 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Wauw mooie tekst, met een prachtige balans tussen detail en snelheid. Voor mij komt de tekst zeer compleet over en zou ik niets willen wijzigingen of zo. Toch laat het een heel onwezenlijk gevoel bij me achter dat ik na een herlezing pas enigszins kan duiden. Nergens geef je een emotie weer er zit een soort afstandelijkheid in, alsof het meisje voor haar gevoel al verhuist is. Het uit schommelen en het wegschoppen van haar sandalen. Ook het verhaal van de zandbak wekt inderdaad een gevoel van leegte en gemis op. De beet op de wang, (op de tanden bijten,) onbewust protesteert ze maar huilen helpt toch niet... Ín één woord, subliem!!!

Lid sinds

9 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Ook wauw, Bileam Faustina, wat oplettend. Je legt de vinger meteen op de 'zere' plek. Laten we zeggen dat het verhaal deels autobiografisch en deels fictie is. Bedankt voor je reactie en compliment!