'Ik had graag een kratje bier, mijnheer.' De man achter de toonbank keek even naar het plafond, of iets wat daar boven huisde, en leek daarna te glimlachen. Ik zeg dat hij leek te glimlachten omdat hij zijn mondhoeken omhoog dwong en zijn ogen op een vriendelijke manier probeerde dicht te knijpen. Hij maakte zelfs bevestigende knikjes met zijn hoofd en de schittering in zijn blik zou best voor vriendelijk geïnteresseerd hebben kunnen doorgaan, maar iedereen met een greintje empatisch vermogen zou onmiddellijk op zijn hoede zijn. Zeker toen hij zijn armen ver uit elkaar op de toonbank plaatste en uiterst traag, en dan bedoel ik bijna woord voor woord, de vraag met een tegenvraag beantwoordde. 'U had dus graag een kratje bier, mevrouw?' De dame die haar wens kenbaar had gemaakt, leek mij beslist niet gespeend van het vermogen om de emoties van de medemens te begrijpen en te classificeren, maar het was evenzogoed duidelijk dat ze zelden, misschien wel nooit, een voet had binnengezet in een gelegenheid als Barts Bierhuis. Haar mantelpakje verried een recent bezoek aan een van de betere modehuizen in Parijs. De glanzend blauwe pumps straalden een verraderlijk klassiek, dus peperduur, vakmanschap uit. Haar stem klonk niet bekakt, dat zou ik niet durven beweren, maar ze articuleerde op een manier die niet meer van deze tijd is en die enkel nog in gerechtshoven of op diplomatenborrels gangbaar is. Met de woorden 'Juist. Liefst een kunstzinnig vormgegeven kratje met dito flesjes die garant staan voor een exquise smaakervaring en een prettige nadronk.' onderstreepte ze haar onbekendheid met het product waarvoor ze kwam. Bart, want het was Bart zelf, maakte een weids gebaar en liet daarop quasi schuldbewust het hoofd tussen de schouders zakken. 'Het spijt me oprecht, mevrouw, maar de Trappist Suprème de Banlieues uit 1978 is uitverkocht.' 'Spijtig. Spijtig,' antwoordde de vrouw. 'Zeer zeker,' baste Bart zacht. Nog terwijl de vrouw zich omdraaide en naar de uitgang liep, keek hij me vragend, maar met een zekere dreiging aan. Ik kwam voor een sixpack Heineken, omdat ik toch in de buurt was, maar...