Profile picture for user Dos Wijnhof

Lid sinds

12 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dos Wijnhof 4 december 2015 - 14:25

#77 [b]Uit mijn praktijk[/b]

Uit mijn praktijk Ik haal mijn patiënten altijd op uit de wachtkamer. ‘Meneer Verjans?!’ Hij loopt achter mij aan naar de spreekkamer. Daar geef ik hem een hand en kijk hem met een glimlach aan. Dat is het begin van mijn therapie. Een vriendelijke benadering doet al genezen. Ik kruip achter mijn bureau en mijn cliënt neemt plaats. ‘Wat kan ik voor u doen, meneer Verjans?’ Het is niets kwaadaardigs, zijn ogen zien guitig en hij beantwoordt mijn glimlach. ‘Dokter, ik kom zoals gewoonlijk met een lijstje van klachten. Niets ernstigs, ik heb er alleen ongemak van. Ik heb ze op een briefje geschreven.’ Hij zoekt in zijn rechter jaszak, zijn linker en zijn beide binnenzakken. Dan gaat hij staan en graait in al zijn broekzakken. Geen briefje. ‘Ik heb het waarschijnlijk thuis laten liggen. Hindert niet, ik weet het ook wel uit mijn hoofd. Het waren er vier; klachten bedoel ik.’ Hij is weer gaan zitten. ‘Allereerst, mijn bloedruk is te hoog. Ik heb het vanmorgen nog opgemeten: 181-94.’ Hij maakt er een gebaar bij alsof hij zichzelf opblaast, wat bij zijn omvang lichtelijk overdreven is. Zonder hapering weet hij ook de tweede aandoening op te dissen. Het is een knoeper van een eksteroog op zijn dikke teen, die na succesvolle behandeling steeds weer terugkomt. Dan kost het hem zichtbaar moeite om het volgende gebrek naar boven te halen. Hij kijkt mij vragend aan alsof ik een bron van inspiratie ben. Na enkele lange seconden peinzen weet hij het weer: ‘O ja, de bloedverdunners en de cholesterolverlagers zijn op.’ Zichtbaar opgelucht dat hij zich al drie klachten van het briefje weet te herinneren, neemt hij een aanloop naar de laatste. Hij verschuift op zijn stoel, kijkt mij even aan, dan verdwijnt zijn blik langs mij heen naar het oneindige. Daar blijft hij een poos hangen. Het is alsof meneer Verjans zelf ook naar dat punt is verdwenen, in een zwart gat van zijn geheugen, zo wezenloos is hij geworden. Dan komt hij weer tot bewustzijn en constateert gelaten: ‘Dat ben ik dan vergeten ...’

Profile picture for user Willy Huisman

Lid sinds

16 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Willy Huisman 4 december 2015 - 14:59
Hij is z´n boodschappenlijstje vergeten? Dokter denkt "het is niets kwaadaardigs, zijn ogen zien guitig"? Ehm.. "het is niet iets ernstigs zo te zien, zijn ogen staan guitig enz." lijkt mij dan beter op z'n plaats. En anders moet dokter als de donder de patiënt op z'n gemak stellen met de mededeling dat er niets kwaadaardigs is ;) Aparte invulling van de opdracht, Dos. Leuk.

Profile picture for user Mili

Lid sinds

10 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Mili 4 december 2015 - 19:10
@Dos, ik blijf me maar afvragen wat je bedoeling met de achternaam Verjans is. ;) Is een dikke teen een grote teen? Eens met de opmerking van @Willemina. Ik heb om de beschrijving van de vier klachten van Verjans geruime tijd zitten glimlachen.

Profile picture for user nyceway

Lid sinds

9 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
nyceway 4 december 2015 - 19:23
Originele invulling van de opdracht. Een boodschappenbriefje voor de huisarts. 'een vriendelijke benadering doet al genezen' is volgens mij geen goede zin. 'doet wonderen' of 'zorgt al voor genezing' of iets dergelijk.

Profile picture for user Dos Wijnhof

Lid sinds

12 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dos Wijnhof 5 december 2015 - 10:24
Hij is z´n boodschappenlijstje vergeten? Dokter denkt "het is niets kwaadaardigs, zijn ogen zien guitig"? Ehm.. "het is niet iets ernstigs zo te zien, zijn ogen staan guitig enz." lijkt mij dan beter op z'n plaats. En anders moet dokter als de donder de patiënt op z'n gemak stellen met de mededeling dat er niets kwaadaardigs is ;) Aparte invulling van de opdracht, Dos. Leuk.
Willemina, "het is niets kwaadaardigs, (want) zijn ogen zien guitig" is een flitsgedachte van de dokter, die wilde ik graag zo kort mogelijk formuleren. "zo te zien" is als verklaring aan zichzelf overbodig. Toch?! Dank voor je reactie.

Profile picture for user Dos Wijnhof

Lid sinds

12 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dos Wijnhof 5 december 2015 - 10:31
@Dos, ik blijf me maar afvragen wat je bedoeling met de achternaam Verjans is. ;) Is een dikke teen een grote teen? Eens met de opmerking van @Willemina. Ik heb om de beschrijving van de vier klachten van Verjans geruime tijd zitten glimlachen.
Mili, schei maar uit met afvragen. Verjans heeft geen dubbele bodem. Het is de eerste achternaam die me te binnen schoot. Ik heb iemand gekend die zo heette. In vergelijking met de andere vier lijkt de dikke teen het meest op de grote teen, daarom zijn ze hier aan elkaar gelijk. Wat de opmerking van Willemina betreft, zie aldaar. Fijn dat je geruime tijd hebt zitten glimlachen, dan heeft het genezingsproces ook op jou ingewerkt. Dank voor je reactie.

Geen afbeelding

Lid sinds

8 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Annemieke Brink 5 december 2015 - 10:37
Afhankelijk van de vierde aandoening is het gevoel waar ik mee achterblijf na het lezen van dit verhaal wisselend. Maar Dos, ik durf het bijna niet te zeggen, ik vind het een beetje een saai verhaal. Misschien ervaar ik de eerste drie aandoeningen als saai. Of misschien zijn verhalen over doktersbezoek niet mijn ding. Maar bij een verhaal van Dos verwacht ik schijnbaar toch iets geks. Of iets wat scherp geschreven is. Ja. Dus. Je hebt er eigenlijk niets aan, aan zo'n reactie.

Profile picture for user Dos Wijnhof

Lid sinds

12 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dos Wijnhof 5 december 2015 - 10:41
Originele invulling van de opdracht. Een boodschappenbriefje voor de huisarts. 'een vriendelijke benadering doet al genezen' is volgens mij geen goede zin. 'doet wonderen' of 'zorgt al voor genezing' of iets dergelijk.
Nyceway, volgens mij is die zin zo slecht nog niet. Vergelijk: een geeuw doet geeuwen, lachen doet lachen, verdriet doet verdriet. De betekenis van ‘doet’ is hier ‘zet aan tot’. ‘Zorgt al voor genezing’ is teveel van het goede, dat zou ik niet willen beweren. Voor genezing is meer nodig. Dank voor je reactie.

Profile picture for user Dos Wijnhof

Lid sinds

12 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dos Wijnhof 5 december 2015 - 10:57
Afhankelijk van de vierde aandoening is het gevoel waar ik mee achterblijf na het lezen van dit verhaal wisselend. Maar Dos, ik durf het bijna niet te zeggen, ik vind het een beetje een saai verhaal. Misschien ervaar ik de eerste drie aandoeningen als saai. Of misschien zijn verhalen over doktersbezoek niet mijn ding. Maar bij een verhaal van Dos verwacht ik schijnbaar toch iets geks. Of iets wat scherp geschreven is. Ja. Dus. Je hebt er eigenlijk niets aan, aan zo'n reactie.
Annemieke, jij zult vannacht een wilde droom hebben gehad die nog nasiddert en jeukt, dan valt zo'n verhaal als dit natuurlijk in het niet. De kwaaltjes die ik noem zijn ook saai en niet zo van belang. De clou van het verhaal, en die komt dan misschien niet zo uit de verf, is het vierde punt dat op het lijstje stond. Meneer Verjans begint verschijnselen van dementie of Alzheimer te vertonen. Dat verontrustte hem en daar had hij graag met de dokter over gesproken. Is het verhaal nu iets minder saai, of kan het nog steeds niet tippen aan jouw laatste droom? Dank voor je reactie, ook al is die minder vlijend.

Geen afbeelding

Lid sinds

8 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Annemieke Brink 5 december 2015 - 11:32
Afhankelijk van de vierde aandoening is het gevoel waar ik mee achterblijf na het lezen van dit verhaal wisselend. Maar Dos, ik durf het bijna niet te zeggen, ik vind het een beetje een saai verhaal. Misschien ervaar ik de eerste drie aandoeningen als saai. Of misschien zijn verhalen over doktersbezoek niet mijn ding. Maar bij een verhaal van Dos verwacht ik schijnbaar toch iets geks. Of iets wat scherp geschreven is. Ja. Dus. Je hebt er eigenlijk niets aan, aan zo'n reactie.
Annemieke, jij zult vannacht een wilde droom hebben gehad die nog nasiddert en jeukt, dan valt zo'n verhaal als dit natuurlijk in het niet. De kwaaltjes die ik noem zijn ook saai en niet zo van belang. De clou van het verhaal, en die komt dan misschien niet zo uit de verf, is het vierde punt dat op het lijstje stond. Meneer Verjans begint verschijnselen van dementie of Alzheimer te vertonen. Dat verontrustte hem en daar had hij graag met de dokter over gesproken. Is het verhaal nu iets minder saai, of kan het nog steeds niet tippen aan jouw laatste droom? Dank voor je reactie, ook al is die minder vlijend.
Dat van die alzheimer had ik natuurlijk begrepen. Ik had ook nog een aantal andere kwalen bedacht om te ervaren of het verhaal dan nog anders werd. Mijn dromen zijn niet echt spannend, ben ik bang. De laatste droom die ik me kan herinneren was trouwens verschrikkelijk. Ik droomde dat ik moest collecteren voor Greenpeace. Ps. Eigenlijk is het een compliment. In feite zei ik dat jouw verhalen altijd de moeite waard zijn om te lezen.

Geen afbeelding

Lid sinds

12 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
maddbrug 5 december 2015 - 12:17
Fijn dat de dokter zijn patiënt Verjans zelf ophaalt. Het is een gebeurtenis die herkenbaar is en de eenvoud van het gegeven is aandoenlijk beschreven. Een klein moment, een korte ontmoeting zo vertederend in woorden gevat. Mooi vind ik dat.

Profile picture for user Dos Wijnhof

Lid sinds

12 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dos Wijnhof 5 december 2015 - 15:11
Fijn dat de dokter zijn patiënt Verjans zelf ophaalt. Het is een gebeurtenis die herkenbaar is en de eenvoud van het gegeven is aandoenlijk beschreven. Een klein moment, een korte ontmoeting zo vertederend in woorden gevat. Mooi vind ik dat.
Dank je wel, Maddbrug.

Geen afbeelding

Lid sinds

9 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Meta Boonstra 5 december 2015 - 19:55
De laatste vijf zinnen vind ik heel mooi. Hij kan natuurlijk ook zo vergeetachtig worden door de bijwerkingen van de medicijnen ;) Maar dat bedenken de artsen meestal niet.

Profile picture for user Dos Wijnhof

Lid sinds

12 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dos Wijnhof 5 december 2015 - 20:40
De laatste vijf zinnen vind ik heel mooi. Hij kan natuurlijk ook zo vergeetachtig worden door de bijwerkingen van de medicijnen ;) Maar dat bedenken de artsen meestal niet.
Zou best kunnen dat het bloed door de bloedverdunners zo dun wordt, dat het bloed met een rotvaart door de aderen en de adertjes in de hersenen stroomt, dat het daar hersencellen wegspoelt, zoals een snelstromende rivier hele lappen grond langs de oever kan eroderen. Ik zal de dokter erover aanspreken. Meta, dank voor je aandacht.

Geen afbeelding

Lid sinds

15 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Coach Marijcke Cauwe 5 december 2015 - 23:57
Dag Dos, ik vind het een fijngevoelige inzending en heb het graag gelezen. Je moet er toch niet aan denken dat het je zou overkomen die vergeetachtige toestanden! :) Enfin, iedereen vergeet wel eens iets, maar als het ziekelijk wordt...

Profile picture for user Dos Wijnhof

Lid sinds

12 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dos Wijnhof 6 december 2015 - 10:16
Dag Blavatski, het kan helaas het ijzersterkste geheugen overkomen en er is voorlopig geen kruid tegen gewassen. Dus, volop genieten van al die goede herinneringen waarover je nu nog beschikt en niet tobben over de narigheid die je mogelijk te wachten staat, met dank voor je reactie.

Geen afbeelding

Rol

  • Anoniem
Schrijfcoach Corrie 8 december 2015 - 8:40
Hallo Dos, Leuk om te zien hoe de boodschappenbriefjes je hebben geïnspireerd tot dit verhaal. Een briefje maken om dingen niet te vergeten en vervolgens het briefje vergeten. Het is op zichzelf een cliché, maar zo subtiel neergezet dat het niet eens opvalt, vooral doordat je het niet noemt, maar het alleen 'laat zien'. Mooi gedaan. 'Hij kijkt mij vragend aan' is een beeld dat ik zou vermijden. Het wordt in het algemeen iets te vaak gebruikt, waardoor het niet origineel meer is. Schrijfcoach Corrie

Profile picture for user Dos Wijnhof

Lid sinds

12 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dos Wijnhof 8 december 2015 - 13:12
Corrie, een eigenschap van vergeetachtigheid is dat je werkelijk alles kunt vergeten. Een remedie daartegen is soms een lijstje maken van zaken en dingen die je niet mag vergeten als je om een boodschap gaat. Vervolgens vergeet je dat briefje. Het overkomt vergeetachtige mensen dagelijks, schat ik in. Een veel voorkomend verschijnsel dus. Ik zou het daarom nog niet een cliché willen noemen. Dat zou nl. inhouden dat je er met goed fatsoen nauwelijks nog over zou kunnen schrijven. ‘Hij kijkt me vragend aan’. Ook een cliché. Het is wel precies wat ik probeer te verbeelden. Misschien dat ik de zin ‘Hij kijkt mij vragend aan alsof ik een bron van inspiratie ben’ beter kan veranderen in ‘Hij kijkt me aan alsof ik een bron van informatie zou kunnen zijn’. Dank voor je kritische blijk. (onderhand ook een cliché hier. :) )

Geen afbeelding

Lid sinds

14 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
Tja 8 december 2015 - 17:17
Dat de man dementerend was, was duidelijk. Mooi verwerkt. Mensen nemen vaker een briefje mee naar de dokter. Dus vreemd is dat niet. Het cursieve stukje vind ik ook niet zo passen.(Aan zijn guitige ogen te zien lijkt er niets ernstigs aan de hand te zijn.) Een succesvolle behandeling? Het lijkt me niet zo succesvol als de eksteroog steeds terugkomt. Misschien is de behandeling tijdelijk succesvol?

Profile picture for user Dos Wijnhof

Lid sinds

12 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dos Wijnhof 8 december 2015 - 18:10
Tja, Ik heb die zin cursief gedrukt omdat het de gedachtegang van de dokter is. Elke dokter heeft wel een eerste indruk bij het zien van een patiënt. Als de oorzaak van een eksteroog, bijvoorbeeld een knellende schoen, niet wordt verwijderd, kan een medische behandeling wel succesvol zijn, ook al komt dat verrekte ding steeds terug. Fijn dat je je ogen even op scherp hebt gesteld.

Geen afbeelding

Lid sinds

14 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
Tja 8 december 2015 - 18:18
Dat het cursieve een gedachte was, snapte ik wel. Het kan natuurlijk best iets kwaadaardigs zijn, ondanks zijn guitige ogen. Uiteindelijk bleek het ook iets kwaadaardigs te zijn. Ik ken die eksterogen en die komen inderdaad door druk. Ze worden verwijderd en komen weer terug. Dus ben je wel tijdelijk van het probleem af. De dokter heeft ook een keer een bij mij verwijderd. Het gevolg was twee blauwe tenen. Daarna ben ik maar naar een pedicure gegaan. Andere schoenen kan een oplossing zijn.

Profile picture for user Dos Wijnhof

Lid sinds

12 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dos Wijnhof 8 december 2015 - 19:18
Dat het cursieve een gedachte was, snapte ik wel. Het kan natuurlijk best iets kwaadaardigs zijn, ondanks zijn guitige ogen. Uiteindelijk bleek het ook iets kwaadaardigs te zijn. Ik ken die eksterogen en die komen inderdaad door druk. Ze worden verwijderd en komen weer terug. Dus ben je wel tijdelijk van het probleem af. De dokter heeft ook een keer een bij mij verwijderd. Het gevolg was twee blauwe tenen. Daarna ben ik maar naar een pedicure gegaan. Andere schoenen kan een oplossing zijn.
Eksteroogpleisters en veertien dagen geduld; geen centje pijn, is mijn ervaring. Maar dat was met een oogje op mijn linker wijsvinger.