#75 - Het boze oog

Er was eens een land waarin een groep mensen woonde die overal de reden van wilde weten. Als ze iets niet begrepen, legden ze dat hun wetenschappelijke raad voor, die verzon de reden ervan, bewees dat vervolgens, en dan gingen de mensen weer rustig slapen. De volgende dag pakten ze dan het volgende onbegrijpelijke probleem weer op. Op zekere dag waren de smurfen aan de beurt. “Ik begrijp niet waarom er één een rode muts draagt en honderd andere een witte,” zie iemand, “laten we dat voorleggen aan onze wetenschappelijke raad.” De raad kwam al snel met een aannemelijke oorzaak: “keuze van kleding, dat moet iets te maken hebben met het geslacht.” Maar hoe? “We hebben van alle smurfen informatie over hun geslacht. We hebben een computerprogramma waarmee we die informatie kunnen doorrekenen. Als het resultaat van die doorrekening is dat één smurf een rode muts draagt en de honderd andere een witte, dan weten we hoe het zit.” En warempel, dat was precies het resultaat van de doorrekening. Vol trots presenteerden de wetenschappelijk raad hun conclusies: “smurfvrouwtjes hebben een rode muts, en smurfmannetjes een witte.” Iedereen tevreden? Nee, helaas, je zult altijd zien dat er een ettertje is dat niet in wetenschap gelooft. “Smurfin heeft een witte hoed,” zei dat ettertje, “en Smurfin is een smurfvrouwtje, En Grote Smurf heeft een rode hoed, terwijl dat toch echt een smurfmannetje is.” De groep mensen was geschokt: “nu zijn we weer terug bij af,” dachten ze, “nu weten we nog steeds niet waarom er één smurf een rode hoed draagt en alle andere een witte.” En ze vergaderden en vergaderden en vergaderden. En eindelijk waren ze eruit. Vanaf dat moment was Smurfin een smurfmannetje en Grote Smurf een smurfvrouwtje. En iedereen kon weer rustig slapen.