Geen afbeelding
han73

Lid sinds

11 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

# 74, aan tafel

 12 november 2015 - 10:29
Ze schuift de aardappelen wat naar links, probeert zorgvuldig de saus te ontwijken die de aardappelen besmet. De ogen van haar moeder die smeken maar ze zwijgt. Haar maag trekt samen, honger en misselijk, die geur in haar neus. Voorzichtig stopt ze een stukje broccoli in haar mond, goed gekookt, niet te zacht maar ook niet te hard. Beetgaar. Voordat ze het groene roosje met haar kiezen verpulvert laat ze het even op haar tong rusten. Rolt het naar links, tegen haar kiezen. Elk blaadje kan ze voelen. Ze haalt haar kiezen van elkaar en bijt. Zacht, weinig kracht voor nodig, na twee keer kauwen is het klaar om doorgeslikt te worden. Met moeite duwt ze de gemalen brij naar achteren, klaar voor de weg naar beneden. Tranen branden achter haar ogen als ze voelt hoe haar slokdarm de knijpbewegingen maakt om het voedsel te transporteren. Haar maag krampt samen van geluk, eindelijk wat te verteren. Ze zucht, voelt de blik van haar moeder branden. Haar handen zijn zo koud net als haar voeten die ze maar over elkaar blijft wrijven als een vlieg zijn pootjes. Even legt ze haar vork neer, haar hand trilt als ze haar glas water pakt. Twee grote slokken spoelen de laatste restjes weg. Opnieuw, klaar voor een volgende hap. Ze hoort de klok de seconden wegtikken, terwijl haar moeder vergeet te ademen. De stilte is zwaar beladen, terwijl er in haar hoofd een gevecht plaats vind. Nu het vlees, nee nee dat kan echt niet, duw het onder de aardappelen, je moet eten. Haar handen pakken het bord vast, stevig, vastberaden. Ze kijkt strak voor zich uit als ze het bord met een zwaai tegen de muur kapot gooit.

Profile picture for user janpmeijers
janpmeijers

Lid sinds

11 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 12 november 2015 - 17:34
han73, Anorexia - duidelijk, misschien wel te. Probeer het er niet te dik boven op te leggen. Een enkele handeling zegt soms meer dan uitweidingen. het verhaal begint zo:
Ze schuift de aardappelen wat naar links, probeert zorgvuldig de saus te ontwijken die als een vettige stroperige vloeistof de aardappelen besmet. De ogen van haar moeder die haar smekend aankijken maar het niet meer zeggen.
Zonder uitweidingen: Ze schuift de aardappelen wat naar links, probeert de saus te ontwijken die de aardappelen besmet. De ogen van haar moeder smeken, maar ze zwijgt.

Profile picture for user Mili
Mili

Lid sinds

10 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 12 november 2015 - 17:59
@han73, @janp heeft (zoals altijd) puik advies. Luister, zou ik zeggen. Let ook op je werkwoorden: verpulvert, plaatsvindt. [Haar maag knijpt samen van geluk, nog nog.] Wat bedoel je hiermee? Vind het leuk te merken hoe enthousiast je wel niet bent. :)

Geen afbeelding
han73

Lid sinds

11 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
 12 november 2015 - 18:52
Hoi Janp en mili, bedankt.... Janp je hebt helemaal gelijk, als ik het terug lees dan zie ik direct zinnen die ik wil schrappen (ga ik dadelijk doen)....Ik krijg de neiging teveel bijvoeglijk naamwoorden te gebruiken al er gevraagd wordt, schrijf zintuigelijk...... Mili, ja ik ben enthousiast, ik schrijf graag en vind het zo fijn om op deze manier veel bij te leren. En noodgedwongen heb ik nu veel tijd om de wekelijkse opdrachten te maken. oh ja haar maag knijpt samen van geluk, nog nog....is omdat haar maag maar wat blij is dat er eindelijk wat voedsel in beland, vandaar nog nog....ja raar een maag die gelukkig is en nog nog roept ;)

Geen afbeelding
Tarragon Slayer

Lid sinds

9 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
 12 november 2015 - 21:22

Hallo, dank je wel voor je sympathieke commentaar op mijn stukje tekst. Het lijkt me dan ook vanzelfsprekend dat ik een blik op jouw bijdrage werp.

Krachtig geschreven verhaal. Je doet de lezer goed meevoelen wat het hoofdpersonage doormaakt. Hier en daar heb ik niettemin vragen of suggesties (of beide). 't Is mijn eerste crit hier, dus ik hoop dat ik dit goed doe, en niet te hard ben. 

 

De ogen van haar moeder die smeken maar het niet meer zeggen.

Dit vind ik een vreemde zin. Als de ogen van de moeder smeken, dan zeggen ze wel degelijk iets. Mogelijk bedoel je dat de moeder niets meer zegt, maar dat haar ogen nog wel spreken?

 

Haar maag trekt samen, honger en misselijk, die geur in haar neus.

Idem hier. Dit geeft mij het gevoel dat de maag honger "is" en misselijk is. Ik vermoed dat je te veel probeert te zeggen met te weinig woorden. Het lijkt me duidelijk dat de geur in de neus van dat meisje plus de honger haar misselijk maken. Gebruik beter 2 kortere zinnen om duidelijk te maken wat je precies wil zeggen.

 

Voorzichtig stopt ze een stukje broccoli in haar mond, goed gekookt, niet te zacht maar ook niet te hard. Beetgaar.

Als het beetgaar is, hoef je niet te zeggen dat het niet te zacht is maar ook niet te hard. Dus gewoon: Voorzichtig stopt ze een stukje broccoli in haar mond, beetgaar gekookt.

 

Voordat ze het groene roosje met haar kiezen verpulvert laat ze het even op haar tong rusten.

Komma tussen verpulvert en laat.

 

Rolt het naar links, tegen haar kiezen.

Is het relevant of ze dat brokje naar links, rechts of ergens anders naartoe rolt?

Plus, je kan dit dan weer beter tot één zin maken. Suggestie: Dan rolt ze het tegen haar kiezen.

 

Ze haalt haar kiezen van elkaar en bijt.

Je gebruikte zonet al het woord "kiezen".

 

Zacht, weinig kracht voor nodig, na twee keer kauwen is het klaar om doorgeslikt te worden.

Als het beetgaar is, kan ik me niet echt voorstellen dat je het met twee keer kauwen voldoende gemalen hebt. Ik begrijp wel dat je wil aantonen dat ze weinig kauwt, met tegenzin. Suggestie: "Zacht, weinig kracht voor nodig" weglaten. Suggestie: Met twee keer kauwen moet het maar voldoende gemalen zijn.

 

Met moeite duwt ze de gemalen brei naar achteren, klaar voor de weg naar beneden.

Ook het woord "klaar" heb je zonet nog gebruikt. En brei is iets anders dan brij.

 

Even legt ze haar vork neer, haar hand trilt als ze haar glas water pakt.

Ik ben niet zeker, maar ik denk dat tussen beide zinnen een puntkomma hoort of een punt.

 

Ze hoort de klok de seconden wegtikken, terwijl haar moeder vergeet te ademen

"Ze hoort" zou ik weglaten. Suggestie: De klok tikt de seconden weg. Haar moeder vergeet te ademen. (of: Haar moeder houdt de adem in).

 

De stilte is oorverdovend, terwijl er in haar hoofd een gevecht plaats vind.

Oorverdovende stilte vind ik zo een vreselijk cliché.

Vindt met dt.

 

Nu het vlees, nee nee dat kan echt niet, duw het onder de aardappelen, je moet eten.

Hier zie ik je even worstelen met je point-of-view. Ga je voor alwetend of personeel?

 

Je stukje heeft dan weliswaar wat schoonheidsfoutjes, maar al bij al is het met flink wat emotie geschreven. Dat maakt het dan weer heel erg goed.

Blijf schrijven!

 

Groetjes,

Tarragon Slayer

Geen afbeelding
han73

Lid sinds

11 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
 13 november 2015 - 17:06
Dag Taragon Slayer. bedankt voor je uitgebreide feedback...en nee hoor te hard vind ik het niet. Ik leer graag bij al ben ik het niet met alles eens ;) maar dat is een kwestie van smaak en interpretatie van de schrijver. En misschien ben ik soms wat eigenwijs....(technische fouten, zoals spelling en interpunctie daar kan ik niks tegen in brengen natuurlijk) Zo vind ik het wel relevant dat ze het roosje naar links tegen haar kiezen duwt. Mensen met anorexia zijn zeer precies, en echt elk detail telt dus links of recht ja het doet er toe. Er is een verschil tussen ze hoort de seconde wegtikken en de klok tikt de seconde weg. Tweede is een feit. Maar dat ze het hoort zegt iets over de sfeer, haar gemoedstoestand, en dat haar zintuigen op scherp staan. maar ik ben het met je eens dat oorverdovende stilte dan too much is :) Wat je bedoeld met alwetende of personeel bij de zin? Nu het vlees,nee nee dat kan echt niet,duw het onder de aardappelen, je moet eten. Dit zijn de twee stemmen in haar hoofd. de ene die zegt dat ze moet eten (het engeltje) de ander die probeert om er onder uit te komen (duiveltje). Wat alwetende en personeel zijn weet ik niet, nooit van gehoord :/ heel erg bedankt voor je reactie, ik ben er blij mee groetjes han

Geen afbeelding
Tarragon Slayer

Lid sinds

9 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
 14 november 2015 - 9:22
Hallo Han, Het is goed dat je "eigenwijs" bent. Tenslotte ben jij de auteur, en weet jij best wat je wil uitdrukken. Overschot van gelijk dus dat links of rechts tegen de kiezen belangrijk is. Ik wist dit niet. Het detail is relevant. Ook bij jouw uitleg over de seconden die wegtikken, buig ik in deemoed het hoofd ,-) Ik ben gewend in het Engels te schrijven en te critten, en daar spreekt men van 3rd person omniscient en 3rd person limited (diep perspectief). Ik was niet zeker hoe je deze perspectieven in het Nederlands noemt. In Wikipedia had ik alwetend en personeel gevonden, maar als dat niet bekend is, heeft het weinig zin. Achteraf bekeken is mijn vraag over het perspectief ook van geen belang meer, aangezien de zin waar ik op het probleem stootte nu door jou uitgelegd is. Je zegt dat het twee stemmen in haar hoofd zijn. Dat is dik in orde, heeft niks met perspectief te maken. Alleen vraag ik me af of het dan niet belangrijk is dat wij als lezer weten dat het hier om twee stemmen gaat ,-) Groetjes, Tarragon

Geen afbeelding
han73

Lid sinds

11 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
 14 november 2015 - 16:27
Hoi Tarragon, Wat fijn dat je nog even terug bent gekomen. Vind het heel leerzaam om andermans mening te horen dus dank je wel. Je schrijft dat het niet duidelijk is dat het over twee stemmen gaat... Ik hoopte dat dat duidelijk zou zijn door het voorgaande. De stilte is oorverdovend, terwijl er in haar hoofd een gevecht plaats vind. Nu het vlees, nee nee dat kan echt niet, duw het onder de aardappelen, je moet eten. Het gevecht in haar hoofd, dat zijn die twee stemmen :) tot lees! Groetjes Han

Geen afbeelding
Marietje

Lid sinds

10 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 15 november 2015 - 10:05
Je hebt de strijd van de HP pijnlijk weergegeven. :thumbsup: Ik ben ook een beeldende schrijver maar juist daardoor kritisch geworden op het gebruik van mijn bijvoeglijke naamwoorden. Ik vraag mezelf bij het herlezen af of de aanwijzing voor de lezer van belang is voor het verhaal. Mijn ervaring is dat dan veel geschrapt kan worden. De essentiële natuurlijk niet, tenslotte bepaal ik als schrijver wat de lezer leest! De keuze van de werkwoorden zijn ook bepalend. ;) Een heftig onderwerp. :)

Geen afbeelding
han73

Lid sinds

11 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
 16 november 2015 - 10:17
bedankt Marietje voor je reactie. Ja ik moet zeggen dat ik nu anders lees dan vroeger, heb al veel geleerd hier tijdens de wekelijkse opdrachten.

Profile picture for user Willy Huisman
Willy Huisman

Lid sinds

16 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 16 november 2015 - 16:32
Han, Ik vind dit een behoorlijk geschreven verhaal met inhoud. Je hebt zonder de dingen expliciet te benoemen veel verteld en ik voel mee mee met zowel hp als haar moeder. `Haar maag krampt samen, nu nog van geluk` is dat misschien een optie? Ik vind "nog nog" (ook) een beetje raar overkomen. Ik vind "zorgvuldig" in de zin "zorgvuldig de saus ontwijken" wel op z'n plaats en dus terecht dat je die hebt laten staan. En ook terecht dat je de andere kritiek wel hebt verwerkt. Het is er mooier van geworden. Ik vind het knap gedaan.

Geen afbeelding
maddbrug

Lid sinds

12 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 17 november 2015 - 8:45
Han, er is al veel gezegd waar ik het mee eens ben. We schrijven op een forum, we verbeteren en oefenen, en lezen met plezier elkaars teksten. Bij deze, met plezier gelzen, jouw tekst.

Geen afbeelding
han73

Lid sinds

11 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
 17 november 2015 - 10:46
dank je janp voor de link...heb het doorgelezen maar snap niet alles. maddburg, merrie voor het lezen :) wilhelmina, ja misschien is die nog nog id raar.....zal kijken of ik dat niet beter weg haal. bedankt allemaal voor jullie opbouwende feedback

Geen afbeelding
Tarragon Slayer

Lid sinds

9 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
 17 november 2015 - 13:22

dank je janp voor de link...heb het doorgelezen maar snap niet alles.
Geen zorg, Han. Dat is bij mij niet anders. Ik worstel hier al enkele jaren mee  :o

Geen afbeelding
Lara G. Rombout

Lid sinds

9 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
 17 november 2015 - 14:02
Hoi han73, Aan jou de eer om mijn eerste feedbackje voor neer te pennen :) (Ik moet nog groeien hoor.. :)) Ik ben erg mee in je verhaal en de struggle met het voedsel dat onder het dreigende oog van de moeder naar binnen moet zien gewerkt te worden. Toch moet ook ik bekennen dat ik vermoed dat het vast met minder woorden kan. Ikzelf - maar dat is natuurlijk subjectief - hou wel van enige suggestiviteit. Het lijkt me daarom dat het misschien nog net een tikkeltje krachtiger zou worden als een frase hier of daar minder beschreven maar dan wel eerder 'beeldend' is. In ieder geval vond ik het erg interessant om het thema eens vanuit dit perspectief te lezen.