#71 Een kus van liefde

Een kus van liefde; mens, durf te leven. ‘Hee Arnold, luister, je moet me even helpen, er zijn net eters bij mij komen aanwaaien en nu kom ik een paar eieren te kort, he, is er wat?, je kijkt me zo raar aan, oh,.. eh,.. ik weet niet wat er mis is met jou vandaag maar nu heb ik even geen tijd voor jouw problemen, sorry.’ en zonder te wachten glipt Susan langs hem heen, zijn keuken in en wil net zijn koelkast openen als hij met een vreemd sprongetje voor haar staat. Het is nu of nooit, denkt Arnold, ik moet haar maar laten zien hoe ik over haar denk. Tegenover haar, en met een verheugde blik grijpt hij met zijn twee grote handen haar prachtig gezicht met haar mooie licht bruine ogen en haar lange zwarte krullende haren vast en drukt met fijn geknepen ogen zijn bobbelige lippen op haar knalrode brede mond. Hij merkt een heerlijk lichte tinteling in zijn hoofd, een hemelse staat van opwinding, de omgeving valt weg en hij zweeft in de ruimte van gelukzaligheid. Zijn vingertoppen op zijn met eelt bedekte handen voelt de holtes van haar wangen die hij omknelt, hij voelt de heftige rukbewegingen die Susan maakt, hij proeft verrukt haar natte zachte lippen, hij ruikt haar bekende parfum, hij voelt haar poederige huid. Zij doet een kleine stap naar achteren, trekt met haar hoofd en schud heftig in zijn krachtige handen maar hij laat niet los. Eindelijk kus ik haar, bonst het door zijn hoofd, nu weet ze het, hier had hij weken naar verlangd, tientallen keren had hij bedacht hoe hij dit aan zou pakken. Met haar handen op zijn borst probeert ze hem van zich af te duwen maar nog steviger omklemt hij haar gezicht. Haar tegendruk wordt minder en vliegensvlug slaat Arnold zijn handen om haar hals en met nog meer kracht omhelsd hij haar voldaan. Susan laat zich vermoeid zakken op haar knieën, haar hoofd gebogen, hijgend kijkt ze weemoedig met haar rood doorlopen ogen hoe haar tranen gemengd met mascara op haar nieuwe jurk valt. Arnold glijdt voorovergebogen uit en valt zijdelings op de smalle keukenvloer met het volle gewicht van Susan boven op hem, hij glimlacht tevreden, ontspant zich en laat haar los. ‘Wat doe je nou Arnold?’ gilt ze half huilend terwijl ze al wankelend probeert overeind te komen? ‘Nu heb jij ook nog mijn mooie jurk vuil gemaakt.’