Lid sinds

9 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Niet vertellen.maar tonen

Denise stond voor het raam van haar appartement en staarde zonder aanwijsbaar doel naar buiten. Na een paar minuten verscheen Hij in beeld. Hij knikte vriendelijk naar haar terwijl hij met een glimlach op zijn gezicht voorbij slenterde. Denise vergat bijna terug te groeten. Ze veegde met haar linkerhand een weerbarstige krul achter haar oren en haar tong bevochtigde haar droge lippen. Een stijgende opwinding maakte een wandeling naar haar vrouwelijkheid terwijl ze met haar rechterhand zwaaide naar de rug van Hem. Ze was alweer te laat. Scheldend op zichzelf verliet ze het raam en ging in haar schommelstoel zitten. Opeens hoorde ze geklop dat steeds luider werd. Ze draaide zich om en zag dat Hij stond te zwaaien met een grote schroevendraaier in zijn hand.

Lid sinds

10 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
De schroevendraaier laat het romantische sfeertje omslaan in een spannende sfeer. :nod: -zonder aanwijsbaar doel- zou ik korter met doelloos omschrijven. Ziet men bij staren sowieso wel iets? Waarom Hij met een hoofdletter? Is God aan het klussen geslagen? ;) -een wandeling naar haar vrouwelijkheid- vind ik wel erg keurig omschreven maar het omzeilt wel een cliché. Ik ben benieuwd hoe het afloopt m.n. door die schroevendraaier. :)

Lid sinds

11 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
hanco naninck, Denise blijft voor mij een pop - ik proef niets van haar gevoel. en dan deze:
Een stijgende opwinding maakte een wandeling naar haar vrouwelijkheid
opwinding die wandelt - ik vind het een bijzondere personificatie. :)

Lid sinds

9 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik werd ook wat op het verkeerde been gezet nu Hij met een hoofdletter geschreven wordt. De sfeer komt wel goed over. De schroevendraaier kan ik niet geheel plaatsen. Wat is hij van plan daarmee?