Niet vertellen.maar tonen

Denise stond voor het raam van haar appartement en staarde zonder aanwijsbaar doel naar buiten. Na een paar minuten verscheen Hij in beeld. Hij knikte vriendelijk naar haar terwijl hij met een glimlach op zijn gezicht voorbij slenterde. Denise vergat bijna terug te groeten. Ze veegde met haar linkerhand een weerbarstige krul achter haar oren en haar tong bevochtigde haar droge lippen. Een stijgende opwinding maakte een wandeling naar haar vrouwelijkheid terwijl ze met haar rechterhand zwaaide naar de rug van Hem. Ze was alweer te laat. Scheldend op zichzelf verliet ze het raam en ging in haar schommelstoel zitten. Opeens hoorde ze geklop dat steeds luider werd. Ze draaide zich om en zag dat Hij stond te zwaaien met een grote schroevendraaier in zijn hand.