Ze haalde de snickers uit de automaat en draaide zich om. Heel even keken we elkaar aan, maar ze liep me vlug voorbij. Joshua porde tegen mijn schouder. ‘Kom op, ga nou achter haar aan mietje.’ Met knikkende knieen stond ik op en bewoog me door de aula. Daar stond ze; Elize, bij de kluisjes. Ze streek door haar lange bruine haren en lachtte. Mijn handpalmen waren nat, mijn hart bonkte zo intens dat ik bang was dat het uit elkaar zou knallen. Ik balde mijn vuisten, haalde diep adem en stapte op haar af. Elize wende haar hoofd af en liep me weer voorbij, maar tijdens het voorbij gaan fluisterde ze in mijn oor; ‘Kom naar de gymzaal na schooltijd.’