Haha. Leuk verhaal.

De onbezorgdheid van de één, neemt je eigen zorgen even weg. Mooi geschreven

Ja, dankzij de hond kom je in beweging - goed voor spieren en gewrichten ;)

[Er moet één en ander op het grasveld gedeponeerd worden!] :D Leuk geformuleerd! Een hond houdt je jong! :thumbsup:

Ook al zo'n grappig ochtendritueel verhaal... ook al is de pijn van het opstaan en gewrichten/spieren voelbaar...gelukkig is het niet elke zo ;)

Ik vind het mooi dat, ondanks dat dit verhaal in de tweede persoon is geschreven, het toch heel persoonlijk overkomt. :)

Blavatski, leuk verhaal van een aan slijtage onderhevig persoon. Maar waarom wissel je tt en vt om beurten af. Ik zou er één tijd van maken.

Die jaloezie op soepelheid kan ik me wel voorstellen, dat hondenlijf wat minder, ik ga voor de soepele poes. Maar wel een heel leuk verhaal

Bedankt voor je fragment. Zonder dat je het letterlijk schrijft, lees ik duidelijk in je verhaal dat je ouder wordt. Goed! Alleen ik tel (inclusief aaijai oeioei) 99 woorden. Als je voor de 100 gaat, kijk je nog een keer goed naar je hele verhaal. Laat ik beginnen bij je begin: door ‘wordt’ te gebruiken begin je passiever dan nodig. “Iedere ochtend kreun je luider” is actiever. Leuk trouwens dat je verhaal met zo’n opening nog alle kanten op kan. Vervolgens wissel je telkens tussen verleden en tegenwoordige tijd. Probeer één tijd aan te houden, de tegenwoordige is een goede keuze. Er is één zin waar ik echt over val: ‘Die twee mogelijkheden moeten elkaar een hand hebben gegeven.’ Die zin past niet bij de rest van je verhaal. Zou de zin trouwens nooit gebruiken. Je schrijft beeldend, je verhaal is in beweging, en dan ineens twee mogelijkheden die elkaar een hand geven. Zie je het voor je? Natuurlijk snap ik wat je ermee wil zeggen, maar als je schrijft wat je bedoelt, wordt je tekst sterker. Nog een pluspunt om af te sluiten: je hebt je verhaal rond geschreven!