Lid sinds

9 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#68 Op het lijf geschreven - De Kettingroker

6 oktober 2015 - 14:48
Met een bonkend hoofd zat Jaap weer in de klas. Lucienne wist het. Iedereen wist het. Hij zag het aan de manier waarop de andere leerlingen naar hem keken. Voorzichtig voelde hij aan de bloederige plek op zijn achterhoofd. Een propje papier landde op zijn tafel. “KETTINGROKER!” stond er op. Hij dacht terug aan de lunchpauze Jaap en Peter hadden samen op de rugleuning van het bankje in het park gezeten. Het was heerlijk weer, de lente was nu echt aangebroken. De fontein in het park stond ook weer aan. Dromerig keek hij naar Lucienne die verderop liep. Wat een lekker ding was ze toch. “He Peter, heb jij misschien een sigaretje voor me?”, riep ze. Peter greep naar zijn borstzakje, haalde er een pakje sigaretten uit en zwaaide er lonkend mee. Lachend kwam Lucienne dichterbij. Jaap staarde naar haar stralend witte tanden. “Wakker worden, Jaap!”, zei Peter en hij stootte hem ruw aan. “Wil je d’r ook eentje?” Hij hield het pakje sigaretten voor Jaaps neus en schudde er behendig mee, zodat er eentje uitstak. “Je rookt toch wel?”, vroeg Peter en met vernauwde ogen keek hij Jaap aan. Ook Lucienne keek en Jaap voelde dat hij rood werd. “Tuurlijk, al jaren.” Met een stoer gebaar pakte Jaap een sigaret uit het pakje, stak hem in zijn mond en draaide zijn rug naar de wind. Als een ervaren roker liet hij zich een vuurtje geven door Peter. Nu kwam het er op aan, wist Jaap. Hij mocht natuurlijk niet gaan hoesten, dan wisten ze gelijk dat hij nog nooit één trekje van een sigaret had genomen. Terwijl Lucienne en Peter volkomen rustig stonden te roken, keek Jaap naar zijn bibberende hand. Hij nam snel een flinke trek van zijn sigaret. Zenuwachtig keek hij naar Lucienne. Zou ze het gezien hebben? Jaap hield zijn adem in. Niet hoesten. Niet gaan hoesten. Hij werd een beetje duizelig. De rook kriebelde in zijn keel. Rustig uitblazen nu. “Pffffff”. Maar de duizeligheid verdween niet. Hij wilde Peter vastpakken, maar greep mis. Jaap de kettingroker viel flauw, achterover van de rugleuning van het bankje.

Lid sinds

10 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
6 oktober 2015 - 19:50
@Turtle, toch gepost. Je eerste tekst aandachtig gelezen. Je vertelt echt, je laat weinig interpretatie voor/door de lezer over. Dat je zou flauwvallen van één hijsje, vind ik lichtelijk over de top. Veel plezier hier.

Lid sinds

9 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
6 oktober 2015 - 21:14
@Turtle, toch gepost. Je eerste tekst aandachtig gelezen. Je vertelt echt, je laat weinig interpretatie voor/door de lezer over. Dat je zou flauwvallen van één hijsje, vind ik lichtelijk over de top. Veel plezier hier.
@Mill, Dank je voor je commentaar. En weet je, dat deel van het verhaal wat je zo over de top vindt, is het deel wat echt gebeurd is! :-)

Lid sinds

10 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
6 oktober 2015 - 21:15
Welkom bij de wekelijkse schrijfopdracht! :) Het roken blijft toch iets stoers houden voor de jeugd. ;) Ik denk dat de opbouw spannender wordt als je niet verklapt wat er op het briefje staat. Graag gelezen en tot de volgende schrijfopdracht. :thumbsup:

Lid sinds

9 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
6 oktober 2015 - 21:18
Welkom bij de wekelijkse schrijfopdracht! :) Het roken blijft toch iets stoers houden voor de jeugd. ;) Ik denk dat de opbouw spannender wordt als je niet verklapt wat er op het briefje staat. Graag gelezen en tot de volgende schrijfopdracht. :thumbsup:
@Marietje, dank je voor het goede advies

Lid sinds

12 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
6 oktober 2015 - 23:04
Hoi Turtle, Een leuke jeugdherinnering, maar ik ben het met Mili en Marietje eens dat het wat spannender mag. "Hij hield het pakje sigaretten voor Peters neus en schudde er behendig mee, zodat er eentje uitstak." Moet Peter hier niet Jaap zijn? Veel plezier hier, ik hoop je vaker te lezen.

Lid sinds

9 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
7 oktober 2015 - 8:20
Hoi Turtle, Een leuke jeugdherinnering, maar ik ben het met Mili en Marietje eens dat het wat spannender mag. "Hij hield het pakje sigaretten voor Peters neus en schudde er behendig mee, zodat er eentje uitstak." Moet Peter hier niet Jaap zijn? Veel plezier hier, ik hoop je vaker te lezen.
Oeps, je hebt helemaal gelijk. Ik heb de fout aangepast. Het moet Jaaps neus zijn. Bedankt.

Lid sinds

9 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
7 oktober 2015 - 8:44
Aandoenlijk verhaal. Het stukje vanaf ' Jaap en Peter hadden... tot ...in het park stond ook weer aan' loopt niet fijn. Je zou dat stukje kunnen herformuleren. Ik ben het eens met Mili. Je zou iets minder kunnen voorkauwen, de lezer mag meer spanning voelen. Verder graag gelezen. Ben wel benieuwd naar een volgend verhaal.

Lid sinds

9 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
7 oktober 2015 - 11:56
Aandoenlijk verhaal. Het stukje vanaf ' Jaap en Peter hadden... tot ...in het park stond ook weer aan' loopt niet fijn. Je zou dat stukje kunnen herformuleren. Ik ben het eens met Mili. Je zou iets minder kunnen voorkauwen, de lezer mag meer spanning voelen. Verder graag gelezen. Ben wel benieuwd naar een volgend verhaal.
Fijn als een lezer precies beschrijft wat ik zelf ook zo voelde. Ik vond het een beetje staccato klinken. Dank voor je feedback.

7 oktober 2015 - 12:31
Hallo Turtle, Arme jongen, probeer je stoer te zijn tegenover de meid met de mooie lach en dan ga je onderuit. Geen tatoeage of litteken in dit verhaal, maar een flinke bult en misschien een gebutst ego. Het tekstje leest vlot, dit is tegelijk ook jammer, je laat weinig aan de fantasie van de lezer over. Een tip: * "Hij dacht terug aan de lunchpauze" deze zin zou je weg kunnen laten. De witregel waarschuwt mij als lezer al dat er een tijdsprong komt. Je zou de lunchpauze in de eerste zin van de flashback kunnen noemen. "Jaap en Peter hadden tijdens de lunchpauze samen op de rugleuning van het bankje in het park gezeten." - Corrie -

Lid sinds

9 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
7 oktober 2015 - 14:11
Hallo Turtle, Arme jongen, probeer je stoer te zijn tegenover de meid met de mooie lach en dan ga je onderuit. Geen tatoeage of litteken in dit verhaal, maar een flinke bult en misschien een gebutst ego. Het tekstje leest vlot, dit is tegelijk ook jammer, je laat weinig aan de fantasie van de lezer over. Een tip: * "Hij dacht terug aan de lunchpauze" deze zin zou je weg kunnen laten. De witregel waarschuwt mij als lezer al dat er een tijdsprong komt. Je zou de lunchpauze in de eerste zin van de flashback kunnen noemen. "Jaap en Peter hadden tijdens de lunchpauze samen op de rugleuning van het bankje in het park gezeten." - Corrie -
Dankjewel!