Schrijvenmaar stil, daar ben ik stil van... En dan is het ook zo heerlijk des schrijvenmaars om toch nog even terug te komen. :) 'Ze neemt niet op' was een mooi einde geweest, maar dan zou het verhaal zijn opgehouden bij het onhandige, het alleen zien wat wat men wil zien en het maken van verkeerde keuzes. Wat ik vooral voelbaar wilde maken is de eenzaamheid die voortvloeit uit onderlinge onbereikbaarheid. Zonder kennis geen liefde. De voicemail staat symbool voor de verbittering die doet generaliseren en het daarmee dichtgooien van deuren naar geluk. Dank voor je mooie compliment en je altijd oprechte belangstelling. :{}

@Janp, dank je. Het gaat verder in onze hoofden. :thumbsup: @Madd, dank voor het lezen en herlezen. De kracht zit soms meer in gedachten dan in wat er gezegd wordt ;) @Mili: Dankjewel voor je reactie en ondanks mijn 'directe' schrijven zoveel vraagtekens. 8) Zullen we het houden op pakweg het tweede teentje van links van de rechtervoet? En waarom maken mensen bepaalde keuzes? Alleen oprechte belangstelling leidt tot vebintenis. Sommige mensen zijn daar misschien onbewust bang voor. Het brein intrigeert... @Resa: Dankjewel voor je prachtige compliment en het herkennen van de eenzaamheid (die uiteindelijk in alle personnages uit dit verhaal doorklinkt, zie #8). @Marietje, Dank voor je uitgebreide reactie. Het teentje doet er niet zo toe, wel dat het zegt dat ze niet echt straalt. En ze was niet bij de vergadering. Ik kan me voor het tweede deel niet zo vinden in de ik-vorm. Ik denk dat we er nu op een intiemere manier bij betrokken zijn; het gevoel dat alleen wij hp's gedachten horen, de alwetende verteller niet. Of zoiets?

@Norman, hartelijk dank voor je positieve reactie.

Annemieke, dank voor jouw reactie, ik ben daar altijd benieuwd naar... Het leven hangt op een vreemde manier van keuzes aan elkaar. Maar ook van wat je ermee doet (zie #8). Nou ja, dat is natuurlijk ook weer een keuze. Of eerder een reactie? Ze keek sowieso niet, ze is murw. Misschien een slachtoffer van haar mooie uiterlijk? De drempels die schoonheid op kan leveren zijn verbazingwekkend. Het is hier nu 12u39, bijna lunchtijd! :)

(Ik hoop stiekem dat ze dat ooit doet, met die leuke jongen. Volgens mij is die wel gezellig. Maar ja, dat ongenaakbare... :crybaby: )

Mijn oprechte dank voor je waardevolle reactie Dana... :{}

Odile, mijn dank voor deze interessante opdracht en je reactie, ik was inderdaad even bang dat je me vergeten was... :crybaby: