Lid sinds

12 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#67 Vier

Roefje lacht altijd als ze met haar vrolijk blaffende hondje langs de buren loopt. Ze zwaait even naar de spinnende poes in het zonnetje. Elke dag loopt zij hetzelfde rondje met Tippie, maar eerst doet zij haar boodschappen en koopt een krant. Om elf uur stipt drinkt Roefje haar kopje koffie, roert altijd tien keer met het zilveren lepeltje, krijgt Tippie een snoepje en een aai over zijn harige bolletje. Dan vouwt ze de krant open terwijl haar man zojuist een bladzijde van zijn boek omslaat. Vanmorgen heeft ze acht schepjes koffie in de filter gegooid. Tien dagen later loopt Roefje met Tippie langs het raam waar de spinnende poes ligt. Ze vergeet te zwaaien en Tippie blaft niet. Zojuist heeft ze de krant gekocht. De koekoek roept elf keer en ze neemt haar eerste slokje koffie. Tippie ligt op haar voeten en slaapt. Ze staart naar de letters in de krant en kijkt naar het dichte boek. Vandaag heeft ze vier schepjes koffie in de filter gegooid en een streep gezet door -koffie- op haar boodschappenlijstje voor morgen.

Lid sinds

8 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Wat een verdrietig verhaal. Ik concludeerde dat haar man is overleden. In tien dagen tijd kan veel veranderen. Ik hoop dat ze snel weer zwaait en dat het hondje snel weer vrolijk blaft.

Lid sinds

17 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Prachtige invulling van de opdracht. Eenvoud is zeggingskracht in dit verhaal. De herhaling van zetten waarbij de man er eerst is daarna niet meer, de routine wordt verbroken. Mooi intiem.

Lid sinds

16 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Maddbrug, ik heb het verhaaltje een paar keer gelezen. Telkens had ik moeite met de tijd: altijd, elke dag, 10 dagen later. Tien dagen na welke dag, vroeg ik me dan af. Volgens mij loopt het lekkerder wanneer je de eerste zin wijzigt in: Roelfje lacht, zoals altijd, als ze met haar hondje, enz. Dat een paar schepjes koffie meer of minder zo veelzeggend kunnen zijn, vind ik prachtig.

Lid sinds

10 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
@Madd, je bent in bijzondere vorm. Weer kan ik leren van de eenvoud die je tentoonspreidt. Het is zo klein en zo groots dat je vertelt. Meer, meer, meer. :)

Lid sinds

10 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
ik kan zeuren over een komma (Tippie, maar), of een zin die niet lekker loopt (eerst is Roefje ow, dan Tippie), maar ik wil eigenlijk alleen maar de pijnlijke eenvoud van je verhaal bewonderen. Heel mooi gedaan.

Lid sinds

11 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Heel mooi, integer verhaal. De emotie in een paar zinnen verpakt, zonder de oorzaak te benoemen. Knap gedaan.

Lid sinds

12 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
@Annemieke, dank je voor je reactie! @Odile, dank je voor de inspirerende opdracht; ik probeer steeds meer de eenvoud te vinden in het schrijven. @Janp, dank je ! @Mili, mijn wangetje vertonen blosjes, dank je! @Willemina, dank je voor de suggestie maar ik laat het staan omdat ik de eerste zin zelf al een aantal keer heb gewijzigd bij het schrijven. Het zou inderdaad een mogelijkheid zijn. Dank je en welkom op het forum. @schrijvenmaar, ik ga de komma plaatsen. Na Leonardo de komma-controleur beperk ik dit leesteken tot het minimale. Dank je voor de reactie.

Lid sinds

15 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
In al zijn eenvoud heel mooi en duidelijk. (Van de eerste keer zojuist zou ik net maken, tenzij je er iets anders mee bedoelt)