'Zo, zo. Dat is een lijvig cv.' 'Dank u. Dank u.' 'Hebt u er bezwaar tegen dat ik een sigaret opsteek?' 'Nou, ja. Als u het mij vraagt, dan ...' 'Ja, ik vraag het u.' 'Astma. Dus, ja. Nee, liever niet.' 'Ah, akkoord. Maar ik lees hier dat u een referentie kunt overleggen van Phillip Morris vanwege u adequate tekstuele bijdrage aan de campagne 'Roken moet mogen'.' 'Dat klopt.' 'Hoe moet ik dat zien?' 'Ik zie dat zelf als een voorbeeld hoe ik mijn eigen belangen weg kan cijferen ten behoeve van mijn opdrachtgever.' 'Juist. Juist.' 'En u heeft ook uw bijdrage geleverd aan de posters van de Bond tegen vloeken.' 'Klopt. Eigenlijk was die papagaai ook mijn idee. Da 's niet tekstueel natuurlijk. Maar ik kreeg een ingeving.' 'U kent eigenlijk geen grenzen. U bent multidisciplinair.' 'Nou, ja, Ik wil het niet overdrijven, maar als ik eerlijk ben, denk ik wel te mogen zeggen dat ik buiten de kaders kan denken.' 'Eerlijkheid stel ik op prijs. U mag hier alles zeggen.' 'Dat spreekt mij ook zo aan in uw organisatie.' 'En wat sprak u aan in de PVV?' 'Hoe bedoelt u?' 'Ik lees hier dat u eigenlijk ook die meeuw bedacht heeft.' 'Vrijheid. Dat sprak me aan.' 'Vrijheid. Om te zeggen wat u denkt.' 'Ja. Ja. Precies.' 'En u heeft uw bijdrage aan de campagne tegen pesten vetgedrukt, zie ik?' 'Ja. Wederzijds respect, dat vind men dus heel belangrijk. Ja, ja.' 'Uw werkzaamheden voor Heineken; mooie toelichting. Dat u aangeeft dat zowel uw grootvader als uw vader uiteindelijk op een gesloten afdeling belandden vanwege Korsakov, maar dat u daar aan voorbij kon gaan.' 'Ja, triest. Maar ik zie dat toch als de eigen verantwoordelijkheid waar ze geen invulling aan hebben gegeven. Geen ruggengraat.' 'Is dat erfelijk?' 'Nee, nee. Ik drink niet.' 'Die ruggengraat, bedoel ik.' 'Ik ben flexibel. Als u dat bedoelt.' ‘Dat bedoel ik. Dat zoeken we. Geen denkers, maar doeners. Poetsers, maar ook bevuilers. Naargelang onze behoefte.’ ‘Nou, ik denk dat ik dan uw man ben.’ ‘Man, zou ik niet willen zeggen, maar u hoort van ons.’