#64 150woorden sprookje

... en na een weekje was het dorp uitgestorven. Die stoute Amelie met haar broodjes, borstjes een bolussen. Prettig te lezen verhaaltje.

Lekker ruig. Zo zie je maar, je moet niet op je eerste indrukken af gaan.

schrijvenmaar, Inderdaad lekker ruig :) en mooi compact geschreven. klein dingetje:

schreef terug in het dorp met zwierige letters op het kalkbord in haar vaders winkel

'schreef' en 'zwierige letters' horen bij elkaar. Suggestie: terug in het dorp schreef ze met zwierige letters etc.

Hallo schrijvenmaar Wat een gemene heks, die Amelie. Een leuk verhaal, het einde was verrassend ;)

Hoi Amelie, eh ik bedoel schrijven maar... Ik ben blij dat je na de vakantie bent teruggekeerd op het forum. Jouw verhalen zijn altijd lekker om te lezen. Er moet haast wel een donker randje in jouw karakter zitten dat zulke mooie gemene verhaaltjes weet neer te zetten. Als ik dan naar jouw profielfoto kijk dan past dit in zijn geheel niet bij het lieve dat je hierbij uitstraalt. Kortom ik houd van jouw schrijfsels. Altijd lekker onverwacht en altijd origineel. Ook dit keer.

Ik was toch wat in verwarring door deze zin - Men roemde haar broodjes en borsten, haar vriendelijke lach en haar hulpvaardige aard bovendien.- De zin ervoor vertel je over de bakker (- Amelie was de dochter van de bakker, welbekend en geliefd in het dorp.-) Nu lijkt het voor mij net alsof die bakker broodjes en borsten en en vriendelijke lach had. Toen dacht ik dat de bakker een vrouw moest zijn. En wie is nu de heks? Ik denk Amelie? Ik ga het nog eens lezen.

En zo zie je maar weer dat je nooit op het uiterlijk af moet gaan. Het had een onverwacht einde, ik dacht dat een zoet en schattig sprookje zou worden :D.

Bedankt voor jullie reacties. @Pim: soms verbaas ik mezelf ook ;) (En volgende week begint de oudste haar school, dus dan hoop ik weer wat meer schrijf-tijd te creeeren.) @Angelieke: Nee hoor, die zin gaat over Amelie: zij is de dochter van de bakker en zij is welbekend en geliefd in het dorp, men roemt dan ook haar broodjes en borsten enz. (En daarom denkt niemand eraan dat zij een heks zou kunnen zijn, maar dat had je heus goed gezien.) @JanP: ik zou een 'ze' moeten toevoegen en op 151 woorden komen ... bovendien vind ik het zelf wel fijn dat het allemaal in een zin, in een adem, in een moeite door gebeurt; het geeft het volgens mij het ha-lekker-bezig gevoel wat Amelie erbij had, waarbij ik 'terug in het dorp' een niet storende onderbreking tussen schrijven en letters vind. Geloof ik. Maar bedankt voor het opmerken, want ik verdenk mezelf er eigenlijk wel van vaker ongemerkt dergelijke constructies te gebruiken, ook waar het nergens goed voor is.

Ik vond het vermakelijk. Een beetje uitleggerig, maar dat past bij het sprookje.

"Ze hielp de kruiden te vinden die nodig waren voor de vele drankjes en brouwsels die pruttelden en sputterden in potten, pannen en kruiken in alle hoeken van het huisje dat de oude vrouw bewoonde aan de rand van het bos. " Ik hou van lange, goedlopende zinnen en dit is een juweeltje. Rest is ook mooi. :-)

@schrijvenmaar, een sprookje zoals ik die zo graag las in Grimm met buiten-adem-zinnen. [waarvan men zei dat het een gevaarlijke heks was.] Is het niet: van wie men zei dat zij een gevaarlijke heks was?

@leonardo: fijn je weer eens te zien. Uitleggerig door de vele bijv nw, de bijw bep of anderszins uitleggerig? (ik probeerde 'vertellerig' te schrijven, idd als soort sprookjesstijl) @bart: dank je :) @mili: waarvan is niet fout en ik zou kunnen betogen dat het het onmenselijke van de roddels over die arme oude vrouw benadrukt, maar ik denk eigenlijk dat je gelijk hebt dat 'van wie' gewoon mooier is. bedankt voor jullie reacties!