#64 - kaboutermeisje

Lilithx, Prima toch. Ik vind sprookjes schrijven ook moeilijk, omdat je vervalt in algemeenheden en in een soort samenvatting van een samenvatting. Een ultieme concentratie van woorden. Wel vind ik dat je het her en der wat scherper kon neerzetten. (een gek bos?, hoezo gek en waarom?. Op een dag wanneer? --- Is dat niet op een dag toen?)

Lilithx, Wel vind ik dat je het her en der wat scherper kon neerzetten. (een gek bos?, hoezo gek en waarom?. Op een dag wanneer? --- Is dat niet op een dag toen?)

Aan elke boom hangt een briefje, dat vind ik gek :) Het bos staat ook (ik ben het potvolkoffie woord kwijt) voor iets anders. Je hebt gelijk, toen.

Het lijkt wel zo'n ouderwets raadsel. En niemand weet dat ik Repelsteeltje heet. Is het de leegheid van de sociale media en het negatieve effect daarvan op de mensheid?

Ik durf niet gelijk te zeggen waar dit verhaal op gebaseerd is. Was het echt de schim die het kabouterhuis om zeep hielp? Of moet het kaboutermeisje de cursus omgaan met teleurstellingen nog volgen? Jouw sprookje heeft iets ongemakkelijks. Iets horrorachtigs.

Ik denk aan het sprookje van Roodkapje, maar ook aan het vluchtingen probleem. Hoe dan ook, het sprookje begint lief maar eindigt triest.

Dank jullie allemaal voor jullie reacties. Ik heb me laten inspireren door de gevaren van het world wide web en kinderen die hier gebruik van maken zonder toezicht en zonder weet van de gevaren, die er kunnen zijn. Misschien wordt het zo wat duidelijker ;)

Lilithx, Met je uitleg in #6 is het verhaal duidelijk - ik vind het wel mooi gevonden. deze zin is een beetje vaag:

Al snel vond ze een boom met briefje aan

Alle bomen hebben een briefje (staat in de 3e zin). 'Al snel vond ze een briefje' is dus genoeg

Al snel vond ze een boom met briefje aan

Alle bomen hebben een briefje (staat in de 3e zin). 'Al snel vond ze een briefje' is dus genoeg

Helemaal waar! Ik heb het snel veranderd, maar daardoor heb ik hier en daar wel een woord toegevoegd, want die potvolkoffie 'precies 150 woorden' :)

Lili, je uitleg in #6 is interessant, maar een associatie met de gevaren van internet zie ik niet weerspiegeld in je verhaal. Ik mis de oorzakelijke relatie tussen het lezen van een briefje, waar niets op staat, en de totale vernieling door de schim. Beter zou al zijn als de schim alleen het kaboutermeisje trof. Naar aanleiding van #6 dringt zich het volgende verhaaltje op. Er was eens kaboutermeisje, dat heel gelukkig in een groot, eigenaardig bos woonde. Eigenaardig, omdat aan elke boom een briefje groeide. Iedereen wist dat het beter was om die briefjes niet te lezen. Maar het kaboutermeisje was erg nieuwsgierig van aard en op zekere dag kon ze zich niet meer bedwingen. Toen niemand het zag las ze het briefje dat aan de boom naast haar huis groeide. Ze was helemaal verrukt van het verhaaltje dat er op geschreven stond: een tweestrijd tussen het goede en het kwade. Het goede won. De dagen hierna las ze het ene na het andere briefje, tot ze alle briefjes gelezen had; op één na. Dat briefje groeide aan de gevaarlijkste boom van het bos, boven een afgrond. Het sprookje dat ze boven de gapende diepte las ging over elfjes die beweerden dat ook kaboutertjes konden vliegen, als ze er vast in geloofden. Het kaboutermeisje was niet alleen nieuwsgierig, maar ook lichtgelovig.

Ik heb me laten inspireren door de gevaren van het world wide web en kinderen die hier gebruik van maken zonder toezicht en zonder weet van de gevaren, die er kunnen zijn.

Wow, wat een goed onderwerp. :thumbsup: Misschien zonder de pot koffie nog eens naar je sprookje kijken zodat het onderwerp eruit komt. :nod: Het zou zonde zijn!

Lili, je uitleg in #6 is interessant, maar een associatie met de gevaren van internet zie ik niet weerspiegeld in je verhaal. Ik mis de oorzakelijke relatie tussen het lezen van een briefje, waar niets op staat, en de totale vernieling door de schim. Beter zou al zijn als de schim alleen het kaboutermeisje trof. Naar aanleiding van #6 dringt zich het volgende verhaaltje op. Er was eens kaboutermeisje, dat heel gelukkig in een groot, eigenaardig bos woonde. Eigenaardig, omdat aan elke boom een briefje groeide. Iedereen wist dat het beter was om die briefjes niet te lezen. Maar het kaboutermeisje was erg nieuwsgierig van aard en op zekere dag kon ze zich niet meer bedwingen. Toen niemand het zag las ze het briefje dat aan de boom naast haar huis groeide. Ze was helemaal verrukt van het verhaaltje dat er op geschreven stond: een tweestrijd tussen het goede en het kwade. Het goede won. De dagen hierna las ze het ene na het andere briefje, tot ze alle briefjes gelezen had; op één na. Dat briefje groeide aan de gevaarlijkste boom van het bos, boven een afgrond. Het sprookje dat ze boven de gapende diepte las ging over elfjes die beweerden dat ook kaboutertjes konden vliegen, als ze er vast in geloofden. Het kaboutermeisje was niet alleen nieuwsgierig, maar ook lichtgelovig.

Hey Dos, zeer leuk. Het gevaar van het world wide web dat ik gebruikt heb in de oorspronkelijke tekst is dat van 'hackers'. Vandaar de totaal verwoesting en het lege briefje. Ik ben net bezig in een boek met een 'meester-hacker', vandaar.

Zelfs zonder de achterliggende gedachte vind ik het een écht sprookje. Goed gedaan.

Leuk sprookje. Geen idee waarop het is gebaseerd.

"Luister gewoon naar je papa en mama" duidelijke moraal van jouw sprookje. Jammer dat er écht niets op het witte papiertje stond. Ben er nog steeds nieuwsgierig naar!

Ah hackers, ik snap hem! Het was puzzelen, maar nadat je het verklapt hebt vallen de stukjes op hun plek. Een mooi onderwerp. Ik zag het meisje al lopen. :thumbsup:

Zelfs zonder de achterliggende gedachte vind ik het een écht sprookje. Goed gedaan.

Echt? Ik vond dit nochtans een ontzettend moeilijke opdracht en eigenlijk ben ik zelf niet content van mijn bijdrage deze week.

Dank je Petra, Alice en Anne!