Dellebel ‘Drie keer raden wier auto er bij mijn moeder in de straat stond geparkeerd.’ Mijn man tilt het deksel van de pan op en ruikt. ‘Beware,’ mijn stem klinkt zwaar, ‘ Sylvia is back in town.’ ‘Jij hebt het haar nooit kunnen vergeven he?’ Ik krijg een kus op mijn wang. ‘Ach ja,’ verzucht ik, ‘Sommige mensen zijn een karikatuur van zichzelf.’ Arie pakt een biertje uit de koelkast, schuift de snijplank met daarop de nog onbesneden champignons opzij en opent het flesje. Hij kijkt me vragend aan. ‘Ik zag haar vanmiddag in de supermarkt in een jurk en op hakken die onze meiden alleen dragen als ze uitgaan. Ze keek me met van die zwaar opgemaakte ogen net iets te lang aan maar deed alsof ze me niet herkende.’ Hij leunt met zijn kont tegen het aanrecht, neemt een slok en laat een boer. ‘Ze zag er goed uit.’ ‘Heb je haar gezien?’ Mijn pollepel blijft boven de pan zweven. ‘En gesproken, zelfs.’ Hij haalt zijn schouders op. ‘Ze was op de koffie bij mijn moeder.’ ‘Tsss, zo’n laag plamuur verandert ons geboortejaar niet.’ Ik verlaag het vuur. ‘Vanachter de kassa zag ik haar al aan komen rijden. Haar landrover valt een beetje uit de toon in deze wijk, vind je niet? Haar man boert duidelijk beter dan jij.’ Arie neemt nog een slok. ‘Ze vond het jammer dat ze zo lang niet meer in haar oude straat was geweest, vertelde ze.’ ‘Ja tjonge, wat zal ze het druk hebben met het uitgeven van haar man zijn zuurverdiende centen. Iedere week naar de schoonheidssalon, kapper en nagelstudio.’ Ik schuif hem bij het aanrecht vandaan en hak de champignons. ‘Al die vakanties, kuuroorden en de privé klinieken. Oh, en niet te vergeten het afkickcentrum, wist jij dat ze alcoholverslaafd is geweest? ’ ‘Ze is gescheiden.’ Hij zet het lege flesje op het aanrecht en opent de koelkast. Ik snij bijna in mijn vinger. ‘Wat?’ ‘Ma vertelde me dat haar man er vandoor was met zijn secretaresse, een jongere versie van haar.’ Hij opent een tweede flesje. ‘De geschiedenis herhaalt zich. Hij verliet zijn eerste vrouw voor Sylvia.’ Ik schud mijn hoofd. ‘Blond haar schijnt toch platina te zijn, ook al is het dood geverfd.’ Ik schuif de champignons in de pan. ‘Haar lange benen zijn nog steeds sexy.’ Zijn blik droomt weg. Het mes klettert in de spoelbak.’ Logisch als je er geen acht uur per dag, vijf dagen per week op hoeft te staan.’ ‘Liefje, niet alles is goud wat er blinkt. Soms is het een dun laagje vernis.’ Hij slaat zijn armen om me heen en kust me vol op mijn mond. Ik proef het bier maar de smaak van liefde overheerst. ‘Jij bent mijn keukenprinses.’ Hij knijpt zacht in mijn billen. ‘Het lukt haar niet om me te verleiden. Toen niet en nu niet.’ Hij geeuwt, 'Ik ga naar het journaal kijken.' en knipoogt, 'Roep je me als het eten klaar is?’