# 60 De ontrafeling in het testament

Lieve kinderen en kleinkinderen, Nu ik eindelijk dood ben en mijn laatste zegje mag doen wil ik jullie bedanken hier te komen. Ik heb lang nagedacht over wat ik aan welk kind of kleinkind zou geven. Rens ik wil jou zeggen dat ik het jammer vind dat je niet vaker langskwam. Je bent mijn enige zoon en ik vind het jammer dat je niet wat vaker langs kwam of mij meenam als je een dagje uit ging. Jouw zoon is daarentegen anders, die neemt jou regelmatig mee, komt regelmatig bij jou langs, maar ik weet dat hij voor jou ook veel betaald heeft. Je mag jezelf in je handen knijpen en van geluk spreken met zo’n lieve jongen als hij. Ferry is heel wat te kort gekomen en waarschijnlijk weet hij dit niet, maar toen hij met zijn moeder in de opvang zat door de schulden die jullie hadden moet hij toch weten. Ik weet dat jij het hem niet vertelt en ik vind dat hij het moet weten. Ik wilde geen ruzie in de familie, daarom heb ik er zo lang gezwegen, maar ik wil dit niet mee mijn graf innemen. Ferry, het spijt me dat je het op deze manier te weten bent gekomen. Ik vind echter dat je het wel moet weten en als niemand het je vertelt dan maar op deze manier. Dit zal mij niet in dank worden afgenomen, daar ben ik me van bewust. Het spijt me Rens dat het op deze manier gaat, je zal dat niet waarderen of ben je al boos weggelopen? Het maakt niet uit, het gaat mij om de waarheid en dat Ferry deze ook weet. Ferry ik hoop dat jij en je vriendin dit een plekje kunnen geven en dat je dit je ouders kan vergeven. Ik ben trots op wie jij bent geworden. Aafje, jou ben ik ook niet vergeten hoor. Mijn dochter, wat fijn dat je altijd voor mij klaar stond, mij meenam en verzorgde toen het niet meer ging. Ik heb jou beloofd dat ik mijn testament zou vastleggen en dat heb ik dus ook gedaan. Jij krijgt mijn sieraden en mijn tv. De auto is voor Josje, aangezien zij net haar rijbewijs heeft behaald en deze goed kan gebruiken tijdens haar studie. Lieve Josje, fijn hè van oma, zo’n leuk aandenken. Ook fijn dat je regelmatig op bezoek kwam, je je leven met oma wilt delen. Ik vind dat heel bijzonder voor zo’n jonge meid. Ferry wat fijn dat je oma altijd kwam helpen als ik dat aan je vroeg. Je bent er altijd voor iedereen, dat siert jou. Ik wil je wel vragen ook om jezelf te denken. Je hebt nu een eigen leven, een vriendin en hopelijk hebben jullie tegen die tijd ook kleintjes samen. Hopelijk heb ik dat ook mogen mee maken. Ik wil dat mijn kleinkinderen het goed maken net als hun nageslacht. Rens aan jou heb ik ook gedacht. Ik heb vaak gedacht wat ik jou kon nalaten, maar behalve hetgeen ik net verteld heb laat ik je weinig na. Je kan mijn meubels nemen, die zijn nog splinternieuw en die kan jij nodig gebruiken. Daarnaast wilde jij als enige die mooie wandklok hebben. Deze mag jij meenemen, zorg je voor een leuk plekje? Verder heb ik nog een potje, wat geld gespaard. Dat hadden jullie niet verwacht hè? Deze oude taart heeft nog wel een leuk bedragje te verdelen. Ik wil dit geld eerlijk verdelen, maar niet naar waarde. Dat zou natuurlijk niet eerlijk zijn. Waarom zou ik jou, Rens net zo veel geven als je zus die wel regelmatig op bezoek kwam, mij mee uit nam en voor mij zorgde? Jij kwam immers alleen met mijn verjaardag, met moederdag en als je iets van me kon krijgen. Dat heeft mij immens pijn gedaan, maar daar zit jij vast niet mee. Ik heb het als volgt verdeeld. Aafje krijgt 75 procent van het geld, Josje en Ferry krijgen allebei 10 procent en jij Rens krijgt 5 procent. Als jullie dit met je aanhang wil verdelen, moeten jullie dit zelf weten. Jullie zijn oud en wijs genoeg. Treur maar niet om mij, dat is zonde van jullie energie. Liefs (o)ma .