Lid sinds

9 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker

#59 Zwartgallig

Hij heeft het me gevraagd. Dat waar ik zo bang voor ben is nu gebeurd. Ik kan het niet. Of moet ik zeggen ik durf het niet? Mijn hele kindertijd heb ik doorgebracht in angst. Daar was helemaal geen reden toe, maar ik was gewoon geen held. Mijn moeder heeft me zelf een paar keer meegenomen naar een psycholoog. Om te ontdekken waar die ondefinieerbare angst vandaan kon komen. Ze kreeg na een paar keer de tip mee dat ze me meer positief moest stimuleren. Dan zou het allemaal goed komen. De psycholoog zal toen al wel gezien hebben dat er geen hoop was voor zo’n zwartgallig kind. Mijn moeder heeft het niet lang volgehouden. Ze kon met geen mogelijkheid iets positiefs ontdekken in haar derde kind, het lelijke eendje, dat scherp afstak tegen de perfecte exemplaren die ze eerder op de wereld had gezet. Bij Ali dacht ik eindelijk gevonden te hebben waar ik al zo lang wanhopig naar op zoek was. Na gisteren besef ik in wat voor leugen ik heb geleefd. Mijn angst heeft tijdelijk plaatsgemaakt voor iets anders. Iets dat ik geluk heb genoemd. Het voelde zo goed het afgelopen jaar. Ik heb me nooit veiliger gevoeld dan bij Ali. Tot nu. Tot dit moment. Waarop ik in een diepe afgrond ben gevallen. Ik roep tot ik schor ben. Klauw mijn nagels kapot aan de weg omhoog, maar het is te steil. De angst is terug van weggeweest. Triomfantelijk grijnst hij naar me. Als een oude vriend. Ik walg van mezelf. Van mijn zwakheid. Alles beter dan terug naar de gevangenis van de angst. Ik kan nu mijn voet nog tussen de deur zetten. Voorkomen dat mijn handen en voeten opnieuw gebonden worden. Ali heeft me alles geleerd over God. Over een mooie plaats waar je heengaat als je je aan de regels houdt. De eeuwenoude regels van het geloof. Zijn geloof. Dat nu ook het mijne is. Liever ga ik naar die mooie plaats dan terug naar vroeger. Ik zal sterk zijn. Voor Ali, voor God voor mezelf. Morgen gaat het gebeuren. Om 15.00 uur zal de bom afgaan op het Centraal Station.

Lid sinds

10 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Brrr, ik vind extremistische geloven altijd eng. Sterk geschreven, nyceway. Het komt geloofwaardig over. Het is wel een naïeve vrouw. Je laatste zin gaf me rillingen.

Lid sinds

9 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Hoi Nyceway, Je beschrijft een veelvoorkomende angst bij mensen. Waar is dit daadwerkelijk gebeurd? Overigens een klein zeurtje: Je hebt het over het bezoek aan een psycholoog en daarna over de psychiater. Dit zijn twee verschillende beroepen. De eerste bezoek je om te gaan praten en de tweede is een arts die pillen voorschrijft. Ik heb je verhaal graag gelezen.

Lid sinds

9 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Brrr, ik vind extremistische geloven altijd eng. Sterk geschreven, nyceway. Het komt geloofwaardig over. Het is wel een naïeve vrouw. Je laatste zin gaf me rillingen.
Dank je wel voor je compliment Anne. Ik vind het ook heel moeilijk om je voor te stellen wat die mensen drijft. Vaak spannen ze naïeve, kwetsbare mensen voor hun karretje en dat is ook kwalijk.

Lid sinds

9 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Hoi Nyceway, Je beschrijft een veelvoorkomende angst bij mensen. Waar is dit daadwerkelijk gebeurd? Overigens een klein zeurtje: Je hebt het over het bezoek aan een psycholoog en daarna over de psychiater. Dit zijn twee verschillende beroepen. De eerste bezoek je om te gaan praten en de tweede is een arts die pillen voorschrijft. Ik heb je verhaal graag gelezen.
Dank je wel Pim. Ik heb het foutje aangepast. Was inderdaad niet de bedoeling. Ik las een nieuwsbericht over een nieuwe zelfmoordaanslag van Boko Haram. Eigenlijk is dit nieuws wat mogelijk morgen hier in Nederland of in een ander Europees land in de krant zou kunnen komen. We kunnen namelijk niet alles beveiligen, zeker niet als het uit een hoek komt van iemand die niet in de gaten gehouden wordt.

Lid sinds

9 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik ben inderdaad bang dat ook Nederland met deze ellende te maken gaat krijgen. Dat zal een hoop angst opleveren, maar erger nog een hoop onbegrip voor de moslim gemeenschap die niets te maken wil hebben met extremisme. Vergeet niet dat verreweg de meeste moslims in ons land extremisme ook verafschuwen.

Lid sinds

9 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik ben een beetje in de war door verschillende duidingen (of lees ik verkeerd?): Bij Ali dacht ik eindelijk gevonden te hebben waar ik al zo lang wanhopig naar op zoek was. (=het is goed bij Ali) Na gisteren besef ik in wat voor leugen ik heb geleefd. (=toch niet) Mijn angst heeft tijdelijk plaatsgemaakt voor iets anders. Iets dat ik geluk heb genoemd. Het voelde zo goed het afgelopen jaar. Ik heb me nooit veiliger gevoeld dan bij Ali. (=toch weer wel) Tot nu. Tot dit moment. (=toch weer niet) Het angstwekkende is goed verwoord. Extremisme is een autonoom zelfvoedend monster wat overal 'tot bloei' kan komen.

Lid sinds

9 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Hoi Nyceway In mijn ogen is ze bang voor het leven en hoopt rust te vinden in de dood. Jammer dat ze een heleboel mensen met zich mee gaat nemen. Ik vind het heel realistisch geschreven dat juist zo iemand een man als Ali tegen komt.

Lid sinds

9 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Nyceway, De angst zoekt een uitweg in geweld. Heel beklemmend.
Dank je wel voor je reactie Jan P.

Lid sinds

9 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik ben een beetje in de war door verschillende duidingen (of lees ik verkeerd?): Bij Ali dacht ik eindelijk gevonden te hebben waar ik al zo lang wanhopig naar op zoek was. (=het is goed bij Ali) Na gisteren besef ik in wat voor leugen ik heb geleefd. (=toch niet) Mijn angst heeft tijdelijk plaatsgemaakt voor iets anders. Iets dat ik geluk heb genoemd. Het voelde zo goed het afgelopen jaar. Ik heb me nooit veiliger gevoeld dan bij Ali. (=toch weer wel) Tot nu. Tot dit moment. (=toch weer niet) Het angstwekkende is goed verwoord. Extremisme is een autonoom zelfvoedend monster wat overal 'tot bloei' kan komen.
Ja dat zijn de beruchte oogkleppen van de liefde. Pas als je met je voeten in de modder vastzit, kom je er achter dat je het stemmetje in je achterhoofd genegeerd hebt al die tijd. HP is labiel en een makkelijk slachtoffer, dus een beetje charme en lieve woordjes doen dan al wonderen. Dank je wel voor je feedback.

Lid sinds

9 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Hoi Nyceway In mijn ogen is ze bang voor het leven en hoopt rust te vinden in de dood. Jammer dat ze een heleboel mensen met zich mee gaat nemen. Ik vind het heel realistisch geschreven dat juist zo iemand een man als Ali tegen komt.
Je hebt helemaal gelijk. Dank je wel Meta.

Lid sinds

10 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik heb het een aantal keren gelezen en vind het een intrigerend stukje omdat ik de HP niet kan volgen/ doorgronden. Ik lees in de reacties dat jij het de oogkleppen van de liefde noemt, maar ik haal er iets diepers uit. De HP is een angstig persoon. Onzeker begrijp ik, als kind al. Weinig zelfvertrouwen, laag zelfbeeld. Haar ouders doen weinig moeite om dit te veranderen, een psycholoog laat het haar zelf uitzoeken. Het genoemde woord zwartgallig vind ik hier niet passen. Zwartgallig wordt m.i. iemand na negatieve levenservaringen en de HP is altijd introvert en onzeker geweest. Dan ontmoet ze een man die haar aandacht geeft waardoor ze zich gezien voelt/ meetelt. Ik vul in een jonge vrouw, soort slachtoffer van een loverboy maar dan met een extremistisch geloof. Zij noemt dit liefde maar hij gebruikt haar slechts. Dat ziet ze nu ook in. Van wispelturigheid wel/ niet is volgens mij, geen sprake. De oogkleppen vallen nu af. Nu staat ze voor de keuze: het weigeren van de zelfmoordaanslag of het doen. De 'liefde' verliezen doet ze toch. Duidelijk is dat ze niet weer wil leven in angst, het alleen zijn, onzeker etc. Dat is een realistisch besef. Ik vraag me als lezer af of iemand die altijd weinig moed heeft bezit dan wel kiest voor zo'n 'moedige' daad. De reden zou kunnen zijn het geloof. Kortom: Ik denk dat de woorden angstig en zwartgallig mijn beeld van de HP vertroebelen. En het wispelturige over haar relatie niet helemaal kan volgen. De liefde in de vorm van Ali gaf haar vertrouwen in zichzelf dat hij weer afpakt door haar te gebruiken als slachtoffer. Ze is een verstandige vrouw dat ze dit inziet. Maar wat wordt haar keuze? Zal haar geloof voldoende zijn om te vertrouwen op het hiernamaals? Die vertwijfeling is een goed open eind. Maar dit alles is slechts mijn visie: hoe het verhaal op mij als lezer overkomt. Intrigerend is het zeker en geloofwaardig geschreven anders zou ik er niet zo over nadenken. Jij hebt een interessante HP neergezet! :thumbsup:

Lid sinds

9 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Dank je wel voor je uitgebreide beschouwing Marietje. Het is natuurlijk maar een heel kort stukje, waarin je je een beeld moet vormen van de HP. Dit zal voor de ene lezer ook anders zijn dan voor de andere. Ik kan me zo voorstellen dat er soms een stempel op een kind gedrukt wordt, omdat dat makkelijk is. Een psycholoog noemt je zwartgallig en dan blijf je dat ook voor je omgeving. Natuurlijk is het in dit geval complexer dan alleen maar de liefde die blind maakt. Er zijn heel veel kwetsbare mensen die makkelijk voor een karretje te spannen zijn van iemand die geen goede bedoelingen heeft. Ali zal misschien zoiets gezegd hebben als: 'Als je echt van me houdt dan doe je het.' Als er maar genoeg op je ingepraat wordt dan ga je misschien ook echt geloven dat het goed is wat je doet, ook al stort je er heel veel anderen mee het ongeluk in.

Lid sinds

9 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Mooi geschreven en goede opbouw. Pas bij het laatste stukje komt de knaller in beeld. Een knaller in meer dan een opzicht.

Lid sinds

14 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
Inderdaad mooi beschreven. Door verliefdheid kunnen ze vaak de werkelijkheid niet meer zien.

Lid sinds

11 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik ben net als Marcus een beetje in de war. Ook warhoofden/verliefden hebben hun innerlijke logica, die mis ik hier een beetje. Wel goed geschreven en inderdaad intrigerend.

Lid sinds

9 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik ben net als Marcus een beetje in de war. Ook warhoofden/verliefden hebben hun innerlijke logica, die mis ik hier een beetje. Wel goed geschreven en inderdaad intrigerend.
Dank je wel voor je reactie Ostinato. Ik ben het niet helemaal met je eens. Volgens mij is die innerlijke logica soms heel ver zoek en is dat de reden dat we vreemde dingen doen.

Lid sinds

15 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dag Nyceway, ik sluit mij aan bij de bovenstaande commentaren. Het verhaal is mooi geschreven en intrigerend. Hopelijk is het alleen je fantasie en ben je er niet daadwerkelijk bij betrokken. Het is erg om als een angstig kind/persoon geboren te worden en constant te worden vergeleken met de beter geslaagde exemplaren! Ik herken er mezelf een beetje in. Gelukkig ben ik tijdens het leven "heropgewaardeerd" door een aantal fantastische mannen (en vrouwen :o). :p

Lid sinds

9 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Dag Nyceway, ik sluit mij aan bij de bovenstaande commentaren. Het verhaal is mooi geschreven en intrigerend. Hopelijk is het alleen je fantasie en ben je er niet daadwerkelijk bij betrokken. Het is erg om als een angstig kind/persoon geboren te worden en constant te worden vergeleken met de beter geslaagde exemplaren! Ik herken er mezelf een beetje in. Gelukkig ben ik tijdens het leven "heropgewaardeerd" door een aantal fantastische mannen (en vrouwen :o). :p
De opdracht was om je in te leven in iemand die ver van je af staat. In dat opzicht zit er gelukkig niets autobiografisch in. Iedereen levert zijn eigen strijd in de complexiteit van het leven. Dank je wel voor je reactie.