Wekelijkse schrijfopdracht #57 Haar hoofd
Haar hoofd
Haar hoofd zit vol met paden
waar ze eindeloos op doolt
Wegen vol met kronkels
ze geniet als zij die volgt
Haar ogen zijn zo blauw en trouw
maar zien niets zo het lijkt
van iets kleins maakt zij veel meer
dan een ander ooit begrijpt
Haar hoofd zoekt naar de uitgang
delen wat zij heeft ontdekt
Maar in haar eigen wereld
Hoort er niemand wat zij zegt
Haar ogen spuwen vuur
maar zien niets zo het lijkt
Vastgelopen en begrensd
Haalt ze uit……