Lid sinds

10 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Wekelijkse schrijfopdracht #59 – Het nieuwsbericht / Jager

Ik ben een jager. Sommigen zeggen dat het de ervaringen uit mijn jeugd zijn die mij daartoe gevormd hebben. Volgens mij zit het in mijn genen. Mijn overgrootvader was nog pelsjager, net zoals mijn opa. Dat kon toen nog. Toen mijn vader nog jong was, mocht het nog, maar er was te weinig wild. Hij kwam terug uit Vietnam met een zak vol oren, en verhalen die hij vertelde terwijl zijn ogen naar iets leken te kijken dat ver achter de horizon lag. Ik ben een jager. Ik heb dat instinct, die drift. Maar beren, bevers en bizons, zijn nu beschermd. Mensen zijn er genoeg. Teveel. En ik ben niet iemand voor op kantoor, of in de fabriek. Ik hoor thuis in de straten die ik tot mijn jachtgronden heb gemaakt. Net zoals die tijger in Tblisi. Je kunt de tijger uit de jungle halen, maar niet de jungle uit de tijger. Als hij een keuze had gehad, had hij wellicht liever een karbouw gedood, zoals ik liever op een beer, een bever of een bizon zou jagen. Het noodlot hielp hem te ontsnappen, maar de echte vrijheid heeft hij nooit geproefd. Wel mensenvlees. Mijn ontsnapping was gepland, maar ook ik voel geen vrijheid. Ik ben een jager die weet dat er op hem gejaagd wordt. Het zijn de genen. Ik vraag niet om begrip of vergeving, alleen om erkenning. Ik wil geen psycholoog die in mijn verleden graaft en me vertelt dat de schuld bij mijn ouders ligt. Snap je dat, zoals je hier nu ligt? Herken je de blik in mijn ogen? Zie je dat jouw genen jou tot het slachtoffertype hebben gevormd; de prooi die ik uit duizenden herken? Weet je dat je opvoeding geen rol speelde, maar dat je altijd al die karbouw was, dat ze het daarover eens zijn? Dat er slachtoffertypes zijn. Wil je dat ik het vertel? Dat ik je dan ook vertel dat ik weet dat ook mijn einde bezegeld zal worden door een schot? Of zal ik zwijgen? Ik ben een jager. Het spijt me, voor jou. (Toelichting: Twee nieuwsfeiten gecombineerd. De ontsnapping van twee moordenaars inde VS en de dieren die ontsnapten uit de dierentuin in Tblisi als gevolg van een overstroming, waaronder een tijger die iemand doodde en daarna werd afgeschoten. Ik plaats de toelichting om te voorkomen dat het ontaardt in een spelletje 'Raden maar'.)

Lid sinds

12 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Mijn favoriete zin: 'Hij kwam terug uit Vietnam met een zak vol oren, en verhalen die hij vertelde terwijl zijn ogen naar iets leken te kijken dat ver achter de horizon lag.' Mooi! (..., dat de ze het daarover eens zijn? -> 'de' schrappen)

Lid sinds

10 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dag elysevdr, Dank je. De slordigheid is verwijderd. De zin is ingegeven door feiten. Er waren soldaten - niet veel hoop ik - die oren afsneden als trofee. Er waren er meer - heel veel vrees ik - die terugkwamen met de '1000 miles stare'. De combinatie achtte ik niet uitgesloten. Vandaar. (En misschien ziet de hp het met zo'n vader - zonder oordeel - niet helemaal scherp.)

Lid sinds

8 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Mooi verhaal, In eerste instantie dacht ik dat het ging over jagen in Nederland en het aan banden leggen hiervan. Een zeurtje: "Dat kon toen nog. Toen mijn vader nog jong was, mocht het nog, maar er was te weinig wild." Drie keer het woord nog in één zin vind ik wat veel.

Lid sinds

11 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Woodpecker, Goed verhaal. Ik heb geen zeurtjes.
Hij kwam terug uit Vietnam met een zak vol oren, en verhalen die hij vertelde terwijl zijn ogen naar iets leken te kijken dat ver achter de horizon lag.
Is ook mijn favoriet. - en dat van die '1000 miles stare' is idd zo.

Lid sinds

10 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dag schrijvenmaar, Dank je.
soms ben je best eng
Ik zie dat als een compliment. Tenminste; als je bedoelt dat ik soms eng lijk en jij mij vereenzelvigt met de hp :) .

Lid sinds

10 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dag pim2000, Dank je. Dat is inderdaad misschien wat veel. Ik ga dat eens onder de loep nemen.

Lid sinds

10 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dag janp, Dank je. Dat van die oren is volgens mij ook idd zo. Helaas.

Lid sinds

10 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Een goed geschreven verhaal. Indringende invulling en knap dat het pas een duidelijke wending krijgt als in de laatste alinea het duidelijk wordt tegen wie de HP het heeft. :thumbsup: [Weet je dat je opvoeding geen rol speelde, maar dat je altijd al die karbouw was, dat ze het daarover eens zijn?] Hier las ik in gedachten - dat WE het daarover eens zijn-. Dat zette me aan het denken want wie is de ze ineens? De psycholoog, de ouders? Het verhaal met de tijger moet je wel kennen om het geheel te begrijpen maar is hier goed gebruikt in een mooie vergelijking met de HP.

Lid sinds

10 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dag Marietje, Dank je. De ; ze; zijn de 'sommigen' in regel twee. En ja, dat zijn psychologen of psychiaters. HP is een psychopaat. Veelvoorkomend verschijnsel bij psychopaten schijnt te zijn dat ze het idee hebben dat ze in een verkeerde tijd geboren zijn. Vandaar de verwijzing naar de overgrootvader en de tijd van de pelsjacht.

Lid sinds

10 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Mooi geschreven, Woodpecker. Tijdens het lezen vlogen mijn gedachten van mens naar dier en weer terug. Voor mij zitten er veel onzekerheden in deze tekst (en dat bedoel ik positief hoor ;) ) zoals is er iemand aangevallen, wie is deze HP, voor wie spijt het hem? Je tekst maakt me dus nieuwsgierig :thumbsup:.

Lid sinds

9 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik vind het ook een goed geschreven verhaal en idd die zin met 'een zak vol oren' is ook mijn favoriet. Beeldend en gruwelijk hard (wat past in dit verhaal). Enne... het verhaal is eng maar dat wil niet zeggen dat de schrijver het ook is.

Lid sinds

14 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
We kennen hem niet, hè? :D Het verhaal van de tijger ken ik. Daarom kwam het ook duidelijk door. Wat in je genen zit, kunnen psychiaters er nooit uithalen. Mooi verhaal.

Lid sinds

11 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Goed geschreven stuk, Woodpecker. Ik vraag me wel af of de betreffende figuur zo rationeel zou kunnen vertellen. De intellectuele moordenaar? Ach waarom ook niet.

Lid sinds

15 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dag Woodpecker, ik heb het persoonlijk af en toe best moeilijk met het aanvaarden van de gruwelijke kant van het leven, zowel voor de mens als voor het dier. Als ik jouw "jager" lees, denk ik dat er mensen zijn die het daarmee nog moeilijker hebben :\\

Lid sinds

10 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dag Blavatski, Voor mij overheersen de mooie kanten van het leven; de kleine dingen. Daar probeer ik gedichten over te schrijven. Zoals: http://www.literairwerk.nl/werk/het-gras Het slechte schrijf ik van me af in dit soort stukjes, in de wetenschap dat het een zelfportret zou kunnen zijn als de genen iets anders zouden zijn gerangschikt :)

Lid sinds

9 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Intrigerend verhaal, en knap dat je twee nieuwsfeiten volledig in je verhaal met elkaar kunt verweven. Zit ook te bedenken wat voor type HP is. Hij lijkt namelijk een jongen van de straat te zijn met een overlevingsinstinct, maar praat ook wel een beetje als een hoger milieu type (a la Ted Bundy)

Lid sinds

9 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Intrigerend verhaal, en knap dat je twee nieuwsfeiten volledig in je verhaal met elkaar kunt verweven. Zit ook te bedenken wat voor type HP is. Hij lijkt namelijk een jongen van de straat te zijn met een overlevingsinstinct, maar praat ook wel een beetje als een hoger milieu type (a la Ted Bundy)

Lid sinds

10 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dag Virtuosuo, Dank je.
Zit ook te bedenken wat voor type HP is. Hij lijkt namelijk een jongen van de straat te zijn met een overlevingsinstinct, maar praat ook wel een beetje als een hoger milieu type (a la Ted Bundy)
Het een sluit het ander niet uit, denk ik. Jack London schreef al in die zin; over autodidacten van de straat.