Lid sinds

12 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Wekelijkse schrijfopdracht #58 - Icarus

11 juni 2015 - 23:34
Whoah! Net als in mijn dromen. Ik vlieg! Langzame slagen, dat gaat het beste. Zoals de lammergier vliegt over de witte bergen. Kijk vader eens gaan! Kaarsrecht en met een regelmatige krachtige slag. Ik wil draaien, spinnen, salto’s maken. Boven blauw en onder. Wat is boven, wat is beneden. Daar zijn de eilanden, dat moet beneden zijn. Vader gebaart me voorzichtig te zijn. Zoals vader me mijn hele leven al gebaart voorzichtig te zijn. Zoals vaders overal en altijd hun kroost waarschuwen als ze uitvliegen. Voor vader is dit een vlucht naar de vrijheid. Ik wil ervan genieten, er het meeste uithalen. Geen vluchtvrees! Wie weet of ik na vandaag ooit nog de kans krijg om te vliegen? Vader zit wel erg laag… Zouden zijn oude armen te moe worden. Te dicht bij het water is gevaarlijk, zei hij. Het opspattende water zou de vleugels te zwaar maken. Vliegen moeten we, zwemmen doen we wel een andere keer. Ik moet harder vliegen, hoger! Vader is nog maar een klein stipje in de diepte. Vliegt hij nog of heeft het water hem al te pakken. Hoger moet ik! Harder! Ik voel het zweet lang mijn armen druipen. Ik ben warm van de inspanning, heet. Ademhalen gaat moeilijk hier. Er is iets met mijn vleugels. Ik vlieg zonder vleugels. Papa! Kijk, zonder vleugels!

Lid sinds

10 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
12 juni 2015 - 0:25
Wat een optimistische Icarus! :D Originele invulling en het leest lekker. :thumbsup: Een soort: 'Kijk, Pap zonder handjes' wordt 'Kijk Pap, zonder tandjes!' Leuk gedaan! :D

Lid sinds

18 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
12 juni 2015 - 15:05
Je hebt een erg jonge Icarus neergezet. Dat is duidelijk in je taal. Mooi gedaan. alleen vraag ik me af of het realistisch is. Denkt iemand zoiets op dat moment? Ik vrees ervoor.

Lid sinds

9 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
12 juni 2015 - 16:02
Hall Bart Een origineel verhaal. Ik vind Icarus wel een beetje gemeen. Hij gaat niet eens zijn vader kijken als hij meent dat het niet goed met hem gaat.. Gevangen in overmoed zal hij een flinke smak maken ;)

Tja

Lid sinds

15 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
12 juni 2015 - 17:28
Haha. Zonder wieltjes, papa. Hij maakt zich er niet druk om dat zijn vader zakt en zakt. Misschien is hij toch te jong uitgevlogen. :D

Lid sinds

9 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
13 juni 2015 - 16:50
Jaaah Bart, dit is de variant die ik graag lees. Het jeugdige, alsof een lammetje dat voor het eerst in de wei te vinden is. Dat leest lekker

Lid sinds

9 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
13 juni 2015 - 18:09
Vluchtvrees...eens iets anders dan vliegangst :) . Origineel, die inkijk in dat hoogmoedig kopje van Icarus. En die slotzinnen...!

Lid sinds

10 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
14 juni 2015 - 13:15
Leest als een trein. Mooi. Het einde is een wat abrupte wending, maar op de een of andere manier kom je er mee weg :-).

Lid sinds

10 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
15 juni 2015 - 12:45
Het einde staat wel haaks op de rest. Ik vind dat je het verhaal ontzettend mooi opbouwt en dan plots die humoristische wending. Het past wel in een wekelijkse opdracht, maar ergens vond ik het ook jammer, want het maakte dat je einde zeer abrupt kwam.

Lid sinds

10 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
15 juni 2015 - 18:49
Ik vind het heel mooi gedaan, omdat je een interessant perspectief hebt: Icarus vliegt te hoog uit 'angst' om te laag te vliegen. Het enige wat voor mij stoorde, was die lammergier. Ik vind dat niet passen bij de leeftijd die Icarus lijkt te hebben, het is te specifiek. Ik zou 'gier' beter vinden passen.

Lid sinds

12 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
16 juni 2015 - 11:01
Bedankt voor het lezen en de reacties. De reacties zijn weer lekker tegenstrijdig, daar hou ik wel van. In mijn perceptie is Icarus 16-17 jaar. Sterk genoeg om te vliegen, jong genoeg om onbezonnen te zijn. Slim genoeg om de waarschuwing om niet te laag te vliegen ter harte te nemen, maar dom genoeg om niet door te hebben dat niet zijn vader te laag vliegt, maar hij te hoog. Slim genoeg ook om te weten dat hij zijn vader niet zal kunnen redden als deze te laag vliegt. Is het realistisch? Is vliegen naar de zon met vleugels van hout en was realistisch? Is het einde abrupt? Vanaf halverwege gaat hij steeds hoger vliegen. Binnen 250 woorden is zo'n einde altijd abrupt, lijkt me. En de lammergier? Ik wilde er iets in hebben dat typisch iets van Kreta is. Als je daar bent opgegroeid en je bent 16/17 jaar oud is het - denk ik - niet vreemd om het beestje bij z'n naam te noemen.

Lid sinds

13 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
16 juni 2015 - 2:03
Fictie kent andere wetten dan de realiteit. Waar ligt die grens trouwens? Een 'lammergier' geeft, voor mij, zoveel meer glans aan een tekst dan een 'gier'. Al is het op de noordpool, juist daar! Maar dat hoeft natuurlijk niet iedereen te vinden. Het zou een zootje worden. Fijn stukje Bart! :thumbsup:

Lid sinds

10 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
17 juni 2015 - 22:07
Het is triest, hoe vrolijk hij is op het einde. Ook in jouw verhaal verwart hij zweet met de smeltende was. De hoop op het einde vind ik mooi, vooral omdat wij beter weten.