Geen afbeelding
PetraO

Lid sinds

18 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker

#56 Sara

 30 mei 2015 - 0:17
Ik loop naar de plek die Hij mij heeft gewezen. Sara huppelt mee aan mijn hand. Ze zingt en af en toe kijkt ze omhoog, naar mij. Daar, op de tafeltennistafel bij school, moet het gebeuren. De zak met barbecuekolen lijkt ineens zwaarder. Maar ik moet doorgaan. Eerst slachten, dan branden. Mijn loden voeten schuifelen naar het schoolplein. Ik durf niet naar Sara te kijken. Sara, je moet gaan liggen op de tafel. Waarom, mama zegt ze ze kijkt me aan ik kan haar blik niet langer ontwijken ik blijf kijken zie die zachte ogen het vertrouwen. Maar God wil het, mijn kind, Hij wil je terug in de hemel. Ze zegt ok, klimt op de tafel. Ik leg de kolen om haar heen en ze giechelt. Wat een raar spel. Waar blijft Gods stem. Of die van één van zijn engelen. Abraham heeft Hij toch geroepen op het laatste moment, want Hij wil niet dat wij kinderen offeren. Maar het blijft stil. Ik neem het mes uit de boodschappentas. Vanochtend heb ik het geslepen. Waar is de hemel nu mama. Sara kijkt naar de lucht. Ga ik vliegen. Ik heb het mes breng, het naar haar hals. Te langzaam, het moet in één haal maar ik wacht op de stem die me stopt. Sara glimlacht. Een kleine druppel bloed vloeit uit haar hals. Ik gooi het mes van me af over de tegels. Grote ogen, je deed me pijn. Kom, we gaan naar huis. Nog steeds geloof ik niet genoeg. Moge God me bewaren.

Geen afbeelding
Meta Boonstra

Lid sinds

9 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 30 mei 2015 - 10:46
Hallo Petra Wat luguber, ik dacht echt, ze doet het. Op de tafeltennistafel nog wel. Gelukkig heeft ze het niet gedaan! En dan nog denken dat ze niet genoeg geloofd. De laatste zin is helemaal mooi. Ik denk dat God ondertussen grijze haren krijgt van al die rare mensen. Een mooi verhaal, ik las het met kromme tenen.

Profile picture for user janpmeijers
janpmeijers

Lid sinds

11 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 30 mei 2015 - 11:51
PetraO, Een mooie variant op het Abraham verhaal - bij het lezen voelde ik me net zo naar als vroeger op de zondagschool. Kortom: goed gedaan. Je kind offeren, het blijft ook een onbegrijpelijk verhaal.

Geen afbeelding
Angelieke Uittenbogaard

Lid sinds

10 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 30 mei 2015 - 13:55
- Waarom, mama zegt ze ze kijkt me aan ik kan haar blik niet langer ontwijken ik blijf kijken zie die zachte ogen het vertrouwen. - staan hier de komma's niet goed misschien? Ik heb de zin een paar keer moeten lezen. Verder natuurlijk mooi geschreven. Je dwingt de lezer om verder te lezen, je wilt tenslotte weten of die moeder haar kind gaat offeren.

Geen afbeelding
PetraO

Lid sinds

18 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
 30 mei 2015 - 14:29
Bedank allemaal. Jan P., ik denk dat dat Bijbelverhaal veel kinderen de stuipen op het lijf joeg. Stel je voor dat je vader ook zo'n opdracht kreeg. Angelieke, het leest wel moeilijk, maar ik heb de interpunctie bewust weggelaten. Meta, ik zou niet kunnen schrijven dat een moeder haar kind echt gaat slachten.

Geen afbeelding
Lilithx

Lid sinds

10 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 30 mei 2015 - 17:58
Dag Petra. Luguber en onbegrijpelijk, het zijn twee woorden die beschrijven wat ik bij zulke verhalen denk, maar bon. Het is goed geschreven. Behalve het stukje waar je bewust gekozen hebt om zonder interpunctie te werken, leest alles ook zeer vlot. Waarom heb je hier eigenlijk voor gekozen?

Profile picture for user Siv
Siv

Lid sinds

10 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
 30 mei 2015 - 18:43
Pffff, ik dacht echt dat ze die kind wou gaan offeren en maar hopen dat ze een teken krijgt dat ze het niet hoeft te doen. Gelukkig heeft haar hart haar gestopt. Maar of Sara haar moeder ooit nog volledig zal vertrouwen.

Geen afbeelding
pim2000

Lid sinds

9 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 31 mei 2015 - 9:17
Gadverdamme wat een luguber verhaal. Ik zag het verband met het verhaal van Abraham niet maar toen Janp me erop wees was me ineens duidelijk wat je hebt gedaan. Ik had het gevoel van een familiedrama dat je aan het omschrijven was. Een HP die het leven niet meer ziet zitten en zijn kind met zich mee het graf intrekt.

Profile picture for user Coach Marijcke Cauwe
Coach Marijcke Cauwe

Lid sinds

16 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 31 mei 2015 - 18:34
Ik zag op het nieuws het onverdoofd slachten van schapen en was er niet goed van! Wat een wrede God heeft de mensheid geschapen! Gelukkig bleef de moeder hier in dit verhaal bij haar verstand. :(

Profile picture for user Coach Marijcke Cauwe
Coach Marijcke Cauwe

Lid sinds

16 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 31 mei 2015 - 18:41
Ik zag op het nieuws het onverdoofd slachten van schapen en was er niet goed van! Welk een wrede God hebben wij mensen toch bedacht! Gelukkig bleef de moeder hier in dit verhaal bij haar verstand, hoewel ze het wel een heel eind verloren had om te gaan uitvoeren wat in haar hoofd spookte :\\ Vreemd verhaal!

Geen afbeelding
Dave83

Lid sinds

13 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 1 juni 2015 - 4:35
Hoi Petra, Prachtig verhaal. Het speelt zich allemaal zo voor mijn ogen af; Het is knap dat je in die korte tekst een beeld oproept waarbij ik overtuigt was dat ze echt haar dochter ging offeren, dus het einde was in die zin verrassend. Ook ik had even moeite met de stukken tekst waar de interpunctie weg gelaten was. Ik begrijp waarom je het doet, toch maakt dit het lezen er niet makkelijker op. Misschien helpt het om ook de komma achter waarom te verwijderen? Knap gedaan.

Geen afbeelding
Fideel

Lid sinds

9 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 1 juni 2015 - 12:27
Dag Petra, Donkere woorden vloeiden uit je pen. Aanvankelijk stoorde ik me aan het gebrek aan punten en komma's, maar eens ik me er over zette, kon ik alleen maar concluderen dat je een zeer mooi verhaal hebt neergepend.

Profile picture for user elysevdr
elysevdr

Lid sinds

13 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 1 juni 2015 - 18:47
Bijbelverhalen jagen me nog steeds de stuipen op het lijf Petra! Ik word er echt naar van. 'La bêtise humaine' ten voete uit. Wat de mens zichzelf niet allemaal wijsmaakt. Natuurlijk heb je het levensecht en knap neergepend; ik krijg spontaan de neiging om zoals die stille drinker uit het verhaal van Woodpecker los te barsten. :angry:

Profile picture for user Schrijfcoach Odile Schmidt
Schrijfcoach Odile Schmidt

Lid sinds

18 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 2 juni 2015 - 11:16
Je roept spanning op met dit verhaal, doordat we met de vrouw wachten op wat gaat gebeuren. Ze wordt toch tegengehouden, door zichzelf op het moment dat ze bloed ziet. Abraham had een reden om zijn zoon te offeren, die mis ik hier. Dat maakt het verhaal anders.

Geen afbeelding
Anne Borneman

Lid sinds

10 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 2 juni 2015 - 19:03
Ik miste net als Odile de reden van de moeder om haar kind te offeren. Als haar reden het verhaal van Abraham is, is het gewoon een dom mens. Offers zijn trouwens sowieso niet meer van deze tijd. Je hield me goed in spanning en ik was blij dat het goed is afgelopen.

Geen afbeelding
PetraO

Lid sinds

18 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
 3 juni 2015 - 9:20
Nou, de reden is natuurlijk gewoon omdat God haar dat opgedragen heeft. Dat was bij Abraham ook zo toch? Bedankt allemaal, voor de reacties.

Profile picture for user Schrijfcoach Odile Schmidt
Schrijfcoach Odile Schmidt

Lid sinds

18 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 3 juni 2015 - 16:22
Als het haar opgedragen is - wat nergens uit blijkt - heeft ze toch een stem gehoord. Waarom hoorde ze die stem dan bij het offeren niet? Dan houdt de parallel ineens op. Neemt niet weg dat het een sterk verhaal is.