Lid sinds

10 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Wekelijkse schrijfopdracht #54 - De grote stad

‘Uitkijken jij!’ Verschrikt springt hij net op tijd op de stoep. De fietser zoeft langs hem heen. Verbaasd kijkt hij op, een rood mannetje tegenover hem wordt groen. Een enorme groep mensen verplaatst zich van zijn kant van de straat naar de andere kant. Snel loopt hij met ze mee. Stoplichten voor voetgangers, belachelijk. Hij haat deze opdracht van de psycholoog. In zijn hoofd maakt hij een aantekening om haar dat de volgende keer goed duidelijk te maken. Hij houdt van overzicht, rust en ruimte. Thuis kan hij midden op de weg lopen en niemand zal hem aanrijden. Daar weet hij moeiteloos de snackbar te vinden en hier dwaalt hij al een halfuur rond. De psycholoog had hem gezegd dat het goed was dat hij naar de grote stad zou gaan. Het zou een eerste stap zijn in het wennen aan veranderingen. Zijn ouders vonden namelijk dat het tijd werd dat hij op zichzelf ging wonen. Hij wist niet waarom ze daar zo over zeurden. Het was toch prima zo bij zijn ouders? Bovendien konden er alleen maar gevaarlijke situaties ontstaan wanneer hij alles zelf moest doen. En zoveel moeite had hij nou ook weer niet met veranderingen. De mensen krioelen als mieren door elkaar heen. Grote reclameborden schreeuwen om aandacht. Algauw weet hij niet meer aan wie hij zijn aandacht moet geven. Verloren loopt hij in het rond. Waar was het station ook alweer? Hij verlangt naar de zekerheid van zijn geboortedorp. Naar de mensen die hij zijn leven lang al kent. Naar zijn vrienden die hij daar op de basisschool gemaakt heeft. Het bordje van het station verlost hem uit zijn lijden.

Lid sinds

9 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
De opdracht van de psycholoog lijkt toch goed uit te pakken. Al is het maar om HP te laten zien wat de waarde van zijn thuisomgeving is. Daar zal hij extra van genieten als hij bij het andere station weer uitstapt. Leuk dat beeld van die fietser en dat voetgangerslicht.

Lid sinds

10 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Zou je mij verklappen waar Hp last van heeft? Hij heeft duidelijk last van de grote massa en hangt sterk aan vertrouwde zaken. Is hij autistisch of heeft hij een vorm van vrees? Ik vind dat je het paniekgevoel heel sterk hebt omschreven. Passende beelden die de situatie van Hp duidelijk onderstrepen, bijvoorbeeld het voetgangerslicht. Mooi, Anne!

Lid sinds

11 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Anne, prachtig beeld van het voetgangerslicht. De HP woont dus in een dorp waar geen verkeerslichten zijn. Zijn paniek/verwondering goed weergegeven!

Lid sinds

10 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dag Anne, Met plezier gelezen. Veel indrukken en het desoriënterende effect. Ik vraag me af of het een jongen is, of een dertiger of veertiger.

Lid sinds

9 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
De HP lijkt me licht autistische trekjes te hebben. Maar hij kan ook gewoon honkvast zijn. Die psycholoog intrigeert me. Goed geschreven.

Lid sinds

9 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Anne, jij bent een waar talent. De eerste zin pakte me bij mijn kladden en toen na twee zinnen duidelijk werd waarover je schreef liet het me niet meer los. Eén zin liep niet lekker in het ritme (naar mijn smaak)
Hij verlangt naar de zekerheid die hij in zijn geboortedorp heeft.
Ik zou hem wijzigen in Hij verlangt naar de zekerheid van zijn geboortedorp. Dan loopt het net wat lekkerder, net als een goede popsong. Dank je wel Anne. Ga door en bundel je verhalen vooral in een mooi boek.

Lid sinds

10 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
De opdracht van de psycholoog lijkt toch goed uit te pakken. Al is het maar om HP te laten zien wat de waarde van zijn thuisomgeving is. Daar zal hij extra van genieten als hij bij het andere station weer uitstapt. Leuk dat beeld van die fietser en dat voetgangerslicht.
Dankjewel voor je reactie :), al vraag ik me af of dat het doel was van de psycholoog. Mijn HP gaat inderdaad wel het thuis nog meer waarderen.
Zou je mij verklappen waar Hp last van heeft? Hij heeft duidelijk last van de grote massa en hangt sterk aan vertrouwde zaken. Is hij autistisch of heeft hij een vorm van vrees? Ik vind dat je het paniekgevoel heel sterk hebt omschreven. Passende beelden die de situatie van Hp duidelijk onderstrepen, bijvoorbeeld het voetgangerslicht. Mooi, Anne!
Ik had in gedachten dat de HP slecht tegen veranderingen kon, toen ik de tekst schreef merkte ik ook op dat er autistische trekken in verwerkt waren. Wie weet heeft hij wel beide. Dankjewel voor je reactie :).
Erg mooi vanuit de jongen neergezet. Ik vraag mij af of het een slimme zet van de psycholoog was om hem zo in het diepe te gooien.
Ik denk het niet, en dan gaat ze ook nog niet mee om hem te ondersteunen. Dankjewel voor je reactie.
prachtig beeld van het voetgangerslicht. De HP woont dus in een dorp waar geen verkeerslichten zijn. Zijn paniek/verwondering goed weergegeven!
Bedankt. De verkeerslichten zijn autobiografisch, ik schrok me dood toen ik bijna werd aangereden in Amsterdam ;).
Met plezier gelezen. Veel indrukken en het desoriënterende effect. Ik vraag me af of het een jongen is, of een dertiger of veertiger.
Een dertiger, hij heeft immers zijn studie al afgerond, maar woont nog thuis. De ouders hadden nog goede hoop dat hij misschien later, wanneer hij wat geld had gespaard, weg zou gaan maar hij blijft nog altijd bij ze plakken. Nu hebben ze er genoeg van en willen ze hem toch echt het huis uit hebben. Alleen kan hij niet tegen veranderingen...
De HP lijkt me licht autistische trekjes te hebben. Maar hij kan ook gewoon honkvast zijn. Die psycholoog intrigeert me. Goed geschreven.
Verrassend dat de psycholoog je intrigeert. Je hebt gelijk, hij is zowel honkvast als lichtelijk autistisch :). Dankjewel voor je reactie.
Anne, jij bent een waar talent. De eerste zin pakte me bij mijn kladden en toen na twee zinnen duidelijk werd waarover je schreef liet het me niet meer los. Eén zin liep niet lekker in het ritme (naar mijn smaak)
Hij verlangt naar de zekerheid die hij in zijn geboortedorp heeft.
Ik zou hem wijzigen in Hij verlangt naar de zekerheid van zijn geboortedorp. Dan loopt het net wat lekkerder, net als een goede popsong. Dank je wel Anne. Ga door en bundel je verhalen vooral in een mooi boek.
Je hebt gelijk over het geboortedorp, ik zal de zin aanpassen zodat anderen er ook niet over struikelen. Bedankt voor je complimenten :o. Hopelijk komt het boek er, hoewel het dan geen bundel zal zijn. Ik ben bijna klaar met de derde herschrijf... Ik vind het spannend!

Lid sinds

9 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Pittige opdracht van de psycholoog! Iemand met angsten zo in het diepe gooien zonder back up... Ik zou voor kleinere stapjes gekozen hebben. Knap dat de HP zich er zo doorheen slaat en niet echt in paniek raakt. Mooi geschreven!

Lid sinds

10 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Pittige opdracht van de psycholoog! Iemand met angsten zo in het diepe gooien zonder back up... Ik zou voor kleinere stapjes gekozen hebben. Knap dat de HP zich er zo doorheen slaat en niet echt in paniek raakt. Mooi geschreven!
Dankjewel, Karin! :)

Lid sinds

9 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
‘Uitkijken jij!’ Een enorme groep mensen verplaatst zich van zijn kant van de straat naar de andere kant. Snel loopt hij met ze mee.
De drukte van de stad goed omschreven. Heb er zelf ook een enorme hekel aan!

Lid sinds

10 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
De desoriëntatie goed weergegeven in de omgeving. Een wonderlijke opdracht van de psycholoog. :?
Verschrikt kijkt hij op. Net op tijd springt hij op de stoep. De fietser zoeft langs hem heen. Verbaasd kijkt hij op, een rood mannetje tegenover hem wordt groen.
Ik vraag me af: heb je hier bewust een herhaling toegepast van de zinnen verschrikt en verbaasd kijkt hij op? Vorige week in Turkije hebben we staan te wachten voor een stoplicht dat aftelde en liet zien hoe lang we nog hadden om over te steken!. :D Deze is helemaal leuk: https://youtu.be/d4IJK5mn9pY :ontopic: Een goed verhaal! :thumbsup:

Lid sinds

12 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Vreemde psycholoog en inderdaad, ga dan met die stakker mee om hem te steunen of op zijn minst zijn gedrag te observeren :confused: Ik struikelde ook een beetje over de herhaling die Marietje hierboven aanhaalt. Ik snap het wel maar vind het niet zo fraai. Je zegt ook twee keer dat hij ronddwaalt. Het is persoonlijk maar misschien is één keer voldoende? Laatste vraagje: waaruit kan ik opmaken dat HP zijn studie al heeft afgerond? En... Ik wil ook zo'n dansend stoplicht, fantastisch! :lol:

Lid sinds

10 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Nu ik heb gelezen dat dat stoplicht autobiografisch is moet ik mij toch bezinnen op mijn reactie ... Mijn ervaring in 'de grote stad' is juist altijd dat ik als enige voor het rode licht sta te wachten, daardoor was ik sowieso even in de war. De omschrijving van het stoplicht gaf mij verder het idee -ik ga het toch eerlijk zeggen- dat ik met een echt totaal wereldvreemde hp te maken had. En vervolgens was het idee dat de hp niet uitgebreid om zich heen zou kijken (en dus zich erg bewust was van het drukke verkeer op de straat waar hij opstapte) weer onwaarschijnlijk. Zo kwam ik er dus wat moeizaam in. En nu blijkt juist dat op waarheid gebaseerd ... Het desorienterende effect van de vele indrukken is goed gevonden en ik vond het leuk dat je verder geen details over de leeftijd geeft, zodat ik hem me best oud kon voorstellen (ik vond hem immers echt wel heel wereldvreemd ;) ).

Lid sinds

10 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
De drukte van de stad goed omschreven. Heb er zelf ook een enorme hekel aan!
Dankjewel voor je reactie :).
De desoriëntatie goed weergegeven in de omgeving. Een wonderlijke opdracht van de psycholoog. :?
Verschrikt kijkt hij op. Net op tijd springt hij op de stoep. De fietser zoeft langs hem heen. Verbaasd kijkt hij op, een rood mannetje tegenover hem wordt groen.
Ik vraag me af: heb je hier bewust een herhaling toegepast van de zinnen verschrikt en verbaasd kijkt hij op? Vorige week in Turkije hebben we staan te wachten voor een stoplicht dat aftelde en liet zien hoe lang we nog hadden om over te steken!. :D Deze is helemaal leuk: https://youtu.be/d4IJK5mn9pY :ontopic: Een goed verhaal! :thumbsup:!
Dankjewel, Mary. De herhaling is onbewust gedaan. Zelf heb ik altijd een hekel aan herhaling dus ik zal kijken of ik het eruit kan schrijven. Het dansende stoplicht is echt geniaal :D.
Vreemde psycholoog en inderdaad, ga dan met die stakker mee om hem te steunen of op zijn minst zijn gedrag te observeren :confused: Ik struikelde ook een beetje over de herhaling die Marietje hierboven aanhaalt. Ik snap het wel maar vind het niet zo fraai. Je zegt ook twee keer dat hij ronddwaalt. Het is persoonlijk maar misschien is één keer voldoende? Laatste vraagje: waaruit kan ik opmaken dat HP zijn studie al heeft afgerond? En... Ik wil ook zo'n dansend stoplicht, fantastisch! :lol:
Ik zal de herhalingen aanpassen. Dat hij zijn studie had afgemaakt kon je niet opmaken uit het verhaal. Dat was wat ik bij het personage had bedacht en hoe het verhaal in mijn hoofd zat. ;)
Nu ik heb gelezen dat dat stoplicht autobiografisch is moet ik mij toch bezinnen op mijn reactie ... Mijn ervaring in 'de grote stad' is juist altijd dat ik als enige voor het rode licht sta te wachten, daardoor was ik sowieso even in de war. De omschrijving van het stoplicht gaf mij verder het idee -ik ga het toch eerlijk zeggen- dat ik met een echt totaal wereldvreemde hp te maken had. En vervolgens was het idee dat de hp niet uitgebreid om zich heen zou kijken (en dus zich erg bewust was van het drukke verkeer op de straat waar hij opstapte) weer onwaarschijnlijk. Zo kwam ik er dus wat moeizaam in. En nu blijkt juist dat op waarheid gebaseerd ... Het desorienterende effect van de vele indrukken is goed gevonden en ik vond het leuk dat je verder geen details over de leeftijd geeft, zodat ik hem me best oud kon voorstellen (ik vond hem immers echt wel heel wereldvreemd ;) ).
Toen ik voor de eerste keer in Amsterdam kwam was ik nog wat jonger en vond ik het er enorm druk. Als je uit een dorp komt waar je over de straat kunt lopen en je daaraan gewend bent geraakt én je zit soms nogal in je eigen wereldje (:D) dan kan het je gebeuren dat je zomaar op het fietspad loopt. Bovendien heb je in mijn dorp geen stoplichten, al helemaal niet voor voetgangers. Ik zag toen voornamelijk de drukte en pas toen er naar me werd geschreeuwd merkte ik dat ik niet op de stoep stond. Het kan echt gebeuren ;). Ik snap best dat je het personage wereldvreemd vindt overkomen. Bedankt voor je reactie.

Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Mooi geschreven. Ik lees ook over een jongen met autistische trekjes. Ik weet niet of de psycholoog wel de juiste opdrachten uitzet. De opdracht voelt als een blinde jongen zonder blindenstok een drukke straat over te laten steken ... Maar dat maakt het verhaal des te interessanter! Je wordt aan het denken gezet en voelt met de jongen mee. Anne, het leest vlot maar zit wel op het randje van prettig leesbaar. De tekst loopt aan een stuk door ... Wellicht dat je hier nog iets mee kan door witte regels toe te voegen ...

Lid sinds

10 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
@Anne, je hebt al zoveel reacties gehad. :). Ik vind mij het meest in die van @schrijvenmaar dus herhaling heeft weinig zin. Ik was in een land waar helemaal geen stoplichten zijn. Bij terugkomst liep ik dwars over straat. Gaf me een vrij gevoel. :)

Lid sinds

15 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Waar is dat land zonder stoplichten? Ik wil er direct naar toe! Maar er zullen daar nog wel een paar zaken anders zijn dan hier en allemaal even prettig? Ik denk het niet :o Graag gelezen!

Lid sinds

10 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Mooi geschreven. Ik lees ook over een jongen met autistische trekjes. Ik weet niet of de psycholoog wel de juiste opdrachten uitzet. De opdracht voelt als een blinde jongen zonder blindenstok een drukke straat over te laten steken ... Maar dat maakt het verhaal des te interessanter! Je wordt aan het denken gezet en voelt met de jongen mee. Anne, het leest vlot maar zit wel op het randje van prettig leesbaar. De tekst loopt aan een stuk door ... Wellicht dat je hier nog iets mee kan door witte regels toe te voegen ...
Dankjewel dat je mijn verhaal interessant vindt :). Ik heb juist expres geen witregels toegevoegd. Deze suggereren volgens mij een sprong in de tijd en dat gebeurt niet in het verhaal. Soms begin ik wel op een nieuwe regel, daardoor wordt de tekst alsnog wat 'gebroken' ;). Bedankt voor je reactie.
@Anne, je hebt al zoveel reacties gehad. :). Ik vind mij het meest in die van @schrijvenmaar dus herhaling heeft weinig zin. Ik was in een land waar helemaal geen stoplichten zijn. Bij terugkomst liep ik dwars over straat. Gaf me een vrij gevoel. :)
Bedankt dat je toch even een reactie achterlaat om me te laten weten dat je het gelezen hebt :). Een heerlijk land lijkt me, maar zoals Blavatski al zegt; er zullen vast ook nadelen aan dat land zitten.
Waar is dat land zonder stoplichten? Ik wil er direct naar toe! Maar er zullen daar nog wel een paar zaken anders zijn dan hier en allemaal even prettig? Ik denk het niet :o, Graag gelezen!
Dankjewel voor je reactie, Blavatski :).

Lid sinds

9 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
die psycholoog heeft wel een groot vertrouwen in de hp om hem zomaar 'alleen' naar de grote stad te sturen, eigenlijk een beetje onverantwoord. leuke details zoals: oa. ' een rood mannetje tegenover hem wordt groen" De fietser zoeft langs hem heen..mensen krioelen als mieren door elkaar heen. Grote reclameborden schreeuwen om aandacht...dat maakt dat het verloren gevoel van de hp ook daadwerkelijk voelt. mooi geschreven.

Lid sinds

10 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
die psycholoog heeft wel een groot vertrouwen in de hp om hem zomaar 'alleen' naar de grote stad te sturen, eigenlijk een beetje onverantwoord. leuke details zoals: oa. ' een rood mannetje tegenover hem wordt groen" De fietser zoeft langs hem heen..mensen krioelen als mieren door elkaar heen. Grote reclameborden schreeuwen om aandacht...dat maakt dat het verloren gevoel van de hp ook daadwerkelijk voelt. mooi geschreven.
Dankjewel, nicole brouwer :).

Lid sinds

17 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Goed gegeven, het is meteen spannend omdat ik me afvraag of het wel goed gaat komen. Maar de psychologe had gelijk, hij vindt de weg naar het station zelf terug. Het valt me verder op dat jouw personage niet interacteert met de mensen om hem heen. Hij lijkt alleen op de omgeving te letten.

Lid sinds

10 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Mooi stukje (ben ik even blij dat ik pas stukjes van anderen ben gaan lezen nadat ik mijn eigen stukje geschreven had... mijn stukje draait ook om oversteken en een stoplicht.... haha). Ik vind wel dat je veel vertelt en weinig laat zien, maar dat komt ook omdat het aantal woorden beperkt is en je uitleg geeft over de psycholoog. Overigens is 'maar gewoon doen' een veel gebruikte techniek door psychologen, helaas.

Lid sinds

9 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Leuke schets van je HP. Ik zou zeggen autisme, hoewel het natuurlijk ook totale onwetendheid kan zijn. Geef die psycholoog wel gelijk hoor, laat hem maar lekker een rondje door Amsterdam lopen. Dan komt hij er ook een beetje achter hoe de wereld werkelijk in elkaar zit.

Lid sinds

10 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Mooi geschreven! Ik zie hier een jongen in die in een klein dorpje veels te veel binnen heeft gezeten :)
Dankjewel voor je reactie, Cookie.
Goed gegeven, het is meteen spannend omdat ik me afvraag of het wel goed gaat komen. Maar de psychologe had gelijk, hij vindt de weg naar het station zelf terug. Het valt me verder op dat jouw personage niet interacteert met de mensen om hem heen. Hij lijkt alleen op de omgeving te letten.
Grappig dat je dat opvalt. Dat had ik zelf nog niet ingezien. Ik denk dat daar ook een beetje dat 'wereldvreemde' en 'autistisch gedrag' vandaan komt. Bedankt voor je reactie :).
Mooi stukje (ben ik even blij dat ik pas stukjes van anderen ben gaan lezen nadat ik mijn eigen stukje geschreven had... mijn stukje draait ook om oversteken en een stoplicht.... haha). Ik vind wel dat je veel vertelt en weinig laat zien, maar dat komt ook omdat het aantal woorden beperkt is en je uitleg geeft over de psycholoog. Overigens is 'maar gewoon doen' een veel gebruikte techniek door psychologen, helaas.
Dankjewel, Allie. Dat je daar rekening mee houdt! Ik schrijf altijd mijn stukje en gooi het op het forum, als iemand dan hetzelfde heeft dan is dat jammer :p. Ik had zelf niet echt door dat ik veel vertelde in plaats van laten zien. Ik geloof dat je gelijk hebt. Show don't tell vind ik ook lastig toe te passen in zo'n kort stukje ;).
Leuke schets van je HP. Ik zou zeggen autisme, hoewel het natuurlijk ook totale onwetendheid kan zijn. Geef die psycholoog wel gelijk hoor, laat hem maar lekker een rondje door Amsterdam lopen. Dan komt hij er ook een beetje achter hoe de wereld werkelijk in elkaar zit.
Ik ben het wel een beetje met je eens. Hoewel het natuurlijk ook gevaarlijk kan zijn voor zo'n persoon om gelijk in het diepe gegooid te worden. Bedankt voor je reactie :)