Wekelijkse schrijfopdracht #54 - De grote stad

Hij verlangt naar de zekerheid die hij in zijn geboortedorp heeft.

De opdracht van de psycholoog lijkt toch goed uit te pakken. Al is het maar om HP te laten zien wat de waarde van zijn thuisomgeving is. Daar zal hij extra van genieten als hij bij het andere station weer uitstapt. Leuk dat beeld van die fietser en dat voetgangerslicht.

Zou je mij verklappen waar Hp last van heeft? Hij heeft duidelijk last van de grote massa en hangt sterk aan vertrouwde zaken. Is hij autistisch of heeft hij een vorm van vrees? Ik vind dat je het paniekgevoel heel sterk hebt omschreven. Passende beelden die de situatie van Hp duidelijk onderstrepen, bijvoorbeeld het voetgangerslicht. Mooi, Anne!

Erg mooi vanuit de jongen neergezet. Ik vraag mij af of het een slimme zet van de psycholoog was om hem zo in het diepe te gooien.

prachtig beeld van het voetgangerslicht. De HP woont dus in een dorp waar geen verkeerslichten zijn. Zijn paniek/verwondering goed weergegeven!

Met plezier gelezen. Veel indrukken en het desoriënterende effect. Ik vraag me af of het een jongen is, of een dertiger of veertiger.

De HP lijkt me licht autistische trekjes te hebben. Maar hij kan ook gewoon honkvast zijn. Die psycholoog intrigeert me. Goed geschreven.

Anne, jij bent een waar talent. De eerste zin pakte me bij mijn kladden en toen na twee zinnen duidelijk werd waarover je schreef liet het me niet meer los. Eén zin liep niet lekker in het ritme (naar mijn smaak)

Hij verlangt naar de zekerheid die hij in zijn geboortedorp heeft.

Ik zou hem wijzigen in Hij verlangt naar de zekerheid van zijn geboortedorp. Dan loopt het net wat lekkerder, net als een goede popsong. Dank je wel Anne. Ga door en bundel je verhalen vooral in een mooi boek.

Pittige opdracht van de psycholoog! Iemand met angsten zo in het diepe gooien zonder back up... Ik zou voor kleinere stapjes gekozen hebben. Knap dat de HP zich er zo doorheen slaat en niet echt in paniek raakt. Mooi geschreven!

‘Uitkijken jij!’ Een enorme groep mensen verplaatst zich van zijn kant van de straat naar de andere kant. Snel loopt hij met ze mee.

Verschrikt kijkt hij op. Net op tijd springt hij op de stoep. De fietser zoeft langs hem heen. Verbaasd kijkt hij op, een rood mannetje tegenover hem wordt groen.

De drukte van de stad goed omschreven. Heb er zelf ook een enorme hekel aan!

De desoriëntatie goed weergegeven in de omgeving. Een wonderlijke opdracht van de psycholoog. :?

Verschrikt kijkt hij op. Net op tijd springt hij op de stoep. De fietser zoeft langs hem heen. Verbaasd kijkt hij op, een rood mannetje tegenover hem wordt groen.

Ik vraag me af: heb je hier bewust een herhaling toegepast van de zinnen verschrikt en verbaasd kijkt hij op? Vorige week in Turkije hebben we staan te wachten voor een stoplicht dat aftelde en liet zien hoe lang we nog hadden om over te steken!. :D Deze is helemaal leuk: https://youtu.be/d4IJK5mn9pY :ontopic: Een goed verhaal! :thumbsup:!

Vreemde psycholoog en inderdaad, ga dan met die stakker mee om hem te steunen of op zijn minst zijn gedrag te observeren :confused: Ik struikelde ook een beetje over de herhaling die Marietje hierboven aanhaalt. Ik snap het wel maar vind het niet zo fraai. Je zegt ook twee keer dat hij ronddwaalt. Het is persoonlijk maar misschien is één keer voldoende? Laatste vraagje: waaruit kan ik opmaken dat HP zijn studie al heeft afgerond? En... Ik wil ook zo'n dansend stoplicht, fantastisch! :lol:

Nu ik heb gelezen dat dat stoplicht autobiografisch is moet ik mij toch bezinnen op mijn reactie ... Mijn ervaring in 'de grote stad' is juist altijd dat ik als enige voor het rode licht sta te wachten, daardoor was ik sowieso even in de war. De omschrijving van het stoplicht gaf mij verder het idee -ik ga het toch eerlijk zeggen- dat ik met een echt totaal wereldvreemde hp te maken had. En vervolgens was het idee dat de hp niet uitgebreid om zich heen zou kijken (en dus zich erg bewust was van het drukke verkeer op de straat waar hij opstapte) weer onwaarschijnlijk. Zo kwam ik er dus wat moeizaam in. En nu blijkt juist dat op waarheid gebaseerd ... Het desorienterende effect van de vele indrukken is goed gevonden en ik vond het leuk dat je verder geen details over de leeftijd geeft, zodat ik hem me best oud kon voorstellen (ik vond hem immers echt wel heel wereldvreemd ;) ).

Mooi geschreven. Ik lees ook over een jongen met autistische trekjes. Ik weet niet of de psycholoog wel de juiste opdrachten uitzet. De opdracht voelt als een blinde jongen zonder blindenstok een drukke straat over te laten steken ... Maar dat maakt het verhaal des te interessanter! Je wordt aan het denken gezet en voelt met de jongen mee. Anne, het leest vlot maar zit wel op het randje van prettig leesbaar. De tekst loopt aan een stuk door ... Wellicht dat je hier nog iets mee kan door witte regels toe te voegen ...

@Anne, je hebt al zoveel reacties gehad. :). Ik vind mij het meest in die van @schrijvenmaar dus herhaling heeft weinig zin. Ik was in een land waar helemaal geen stoplichten zijn. Bij terugkomst liep ik dwars over straat. Gaf me een vrij gevoel. :)

Waar is dat land zonder stoplichten? Ik wil er direct naar toe! Maar er zullen daar nog wel een paar zaken anders zijn dan hier en allemaal even prettig? Ik denk het niet :o, Graag gelezen!

die psycholoog heeft wel een groot vertrouwen in de hp om hem zomaar 'alleen' naar de grote stad te sturen, eigenlijk een beetje onverantwoord. leuke details zoals: oa. ' een rood mannetje tegenover hem wordt groen" De fietser zoeft langs hem heen..mensen krioelen als mieren door elkaar heen. Grote reclameborden schreeuwen om aandacht...dat maakt dat het verloren gevoel van de hp ook daadwerkelijk voelt. mooi geschreven.

Mooi geschreven! Ik zie hier een jongen in die in een klein dorpje veels te veel binnen heeft gezeten :)

Goed gegeven, het is meteen spannend omdat ik me afvraag of het wel goed gaat komen. Maar de psychologe had gelijk, hij vindt de weg naar het station zelf terug. Het valt me verder op dat jouw personage niet interacteert met de mensen om hem heen. Hij lijkt alleen op de omgeving te letten.

Mooi stukje (ben ik even blij dat ik pas stukjes van anderen ben gaan lezen nadat ik mijn eigen stukje geschreven had... mijn stukje draait ook om oversteken en een stoplicht.... haha). Ik vind wel dat je veel vertelt en weinig laat zien, maar dat komt ook omdat het aantal woorden beperkt is en je uitleg geeft over de psycholoog. Overigens is 'maar gewoon doen' een veel gebruikte techniek door psychologen, helaas.

Leuke schets van je HP. Ik zou zeggen autisme, hoewel het natuurlijk ook totale onwetendheid kan zijn. Geef die psycholoog wel gelijk hoor, laat hem maar lekker een rondje door Amsterdam lopen. Dan komt hij er ook een beetje achter hoe de wereld werkelijk in elkaar zit.