Lid sinds

9 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#54 - emetofobie

Ze zag het meest op tegen de uren op de boot en in de autobus. Daar was er geen ontkomen aan, er werd altijd wel iemand wagen- of zeeziek. In eerste instantie had Greetje resoluut geweigerd mee te gaan, maar haar vriend had voet bij stuk gehouden. ‘Je kan je zus toch niet in de steek laten op de belangrijkste dag in haar leven?’ ‘Natuurlijk wel. Wie trouwt er nu in Spanje én dan nog op een boot?’ Uiteindelijk had ze de fut niet meer om zich te verzetten tegen de familiale en maatschappelijke druk en had ze zich laten overhalen. Nu stonden ze te wachten op de vertrekplaats van de autobus. Ze waren de eerste van het gezelschap. Paul, haar vriend, leunde met zijn achterste tegen een houten paaltje en speelde wat mijn zijn gsm, terwijl zij de inhoud van haar tas nogmaals controleerde. De touristillekes hield ze dicht bij de hand en ook haar oordoppen, slaapmasker en neusknijper mochten niet van haar zijde wijken. De lederen handschoenen en het mondmasker had ze voor de zekerheid al aan. Stel je voor dat er een virus of bacterie de ronde deed. Ze mocht er niet aan denken. Greetje zag als eerste de autobus. Slikken werd steeds moeilijker en op haar maag rustte een gigantische rotsblok. Ze zakte neer op de grond en tranen stroomden over haar wangen. Ze rilde en ondertussen voelde ze zichzelf misselijk worden. Als ze maar niet zou braken… ‘Waarom rijden we nu niet zelf? We hadden toch achter de bus aan kunnen rijden? Je vindt het allemaal bullshit hé, maar jij voelt dit niet. Jij weet niet wat angst is. Jij bent normaal.’ Ze schreeuwde tussen het snikken door. Paul maakte zich niet druk. Hij stak zijn speelgoed weg en ging naast Greetje zitten. Hij begreep het inderdaad niet.

Lid sinds

11 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Lilithx, Ah, die Greetje. En Paul is een klootzak. Het fobie goed weergegeven. Dingetjes: 'Ze mocht er niet aan denken.' - moest er niet aan denken 'een gigantische rotsblok' - gigantisch rotsblok

Lid sinds

8 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Mooi geschreven. Een busrit naar Spanje kan voelen als helse ondernemening. En dan haar vriend. Ik denk meteen: "Wegewezen bij die man" Dit zou ik weglaten: Stel je voor dat er een virus of bacterie de ronde deed. Ze mocht er niet aan denken. De lezer mag er zelf achterkomen dat ze smetvrees heeft.

Lid sinds

12 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
De touristillekes hield ze dicht bij de hand en ook haar oordoppen, slaapmasker en neusknijper mochten niet van haar zijde wijken. De lederen handschoenen en het mondmasker had ze voor de zekerheid al aan.
Hilarisch! :ninja: :lol: :thumbsup: Ik denk dat Paul zonder zijn mobieltje al lang was afgehaakt. Maar ja, voor een gratis feestje in Spanje moet je wat onbegrip aan de kant kunnen zetten. (Of is hij misschien toch gewoon lief en geduldig?)

Lid sinds

9 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Jij weet niet wat angst is. Jij bent normaal.’ Ze schreeuwde tussen het snikken door. Paul maakte zich niet druk. Hij stak zijn speelgoed weg en ging naast Greetje zitten. Hij begreep het inderdaad niet.
Dit laatste stuk vind ik erg goed. Mensen kunnen inderdaad rare fobieën hebben. Misschien is het soms wel beter om er zo min mogelijk in mee te gaan.

Lid sinds

9 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Moedig van haar om toch te gaan. Ze had natuurlijk alsnog kunnen afhaken. Misschien heeft ze nog meer fobie's, waardoor hij niet gauw van zijn stuk te brengen is. Natuurlijk wel handig als één van de twee rustig blijft ;) Een leuk verhaal.

Lid sinds

10 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Ja, dus echt serieus. Ik ken iemand die lijdt aan emetofobie. Toen ze op een dag moest overgeven in de auto, is ze gestopt met autorijden. In het begin moest ik er een beetje om gniffelen. Als snel begreep ik dat het niet echt een leuke aandoening is. Heel erg heftig zelfs. Ik vind dat je het goed hebt vastgelegd. Ook het onbegrip.

Lid sinds

9 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Emetofobie... . Opgezocht en weer iets bijgeleerd. Nog eens gelezen en ja, inderdaad, je zal het maar hebben. Goed weergegeven, ook de onverschilligheid van de ander. Empathie is een gave die in dit stukje goed beheerst wordt.

Lid sinds

10 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ook wel lullig van die zus om je HP het zo extra moeilijk te maken. Dapper dat ze toch meegaat. Je hebt de angst van de HP goed weergegeven, ik vond het zelfs wat benauwds hebben :thumbsup:.

Lid sinds

9 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Lilithx, Ah, die Greetje. En Paul is een klootzak. Het fobie goed weergegeven. Dingetjes: 'Ze mocht er niet aan denken.' - moest er niet aan denken 'een gigantische rotsblok' - gigantisch rotsblok
Hallo Jan. Ja Greetje heeft het niet gemakkelijk. Ik wou Paul eigenlijk niet afschilderen als klootzak. Hij blijft er gewoon onverschillig bij, anders wordt het ook voor hem te veel. Waarom moest en niet mocht? Waarom gigantische en niet gigantisch? Ik zie zelf de foutjes niet, vandaar dat ik het even vraag :) Kan ik weer wat bijleren.

Lid sinds

9 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Mooi geschreven. Een busrit naar Spanje kan voelen als helse ondernemening. En dan haar vriend. Ik denk meteen: "Wegewezen bij die man" Dit zou ik weglaten: Stel je voor dat er een virus of bacterie de ronde deed. Ze mocht er niet aan denken. De lezer mag er zelf achterkomen dat ze smetvrees heeft.
Dag Olaf, dank je. Ik dacht dat het haar etemofobie en de gevolgen ervan juist zou versterken als ik haar smetvrees nog eens extra in de kijker zette.

Lid sinds

9 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
De touristillekes hield ze dicht bij de hand en ook haar oordoppen, slaapmasker en neusknijper mochten niet van haar zijde wijken. De lederen handschoenen en het mondmasker had ze voor de zekerheid al aan.
Hilarisch! :ninja: :lol: :thumbsup: Ik denk dat Paul zonder zijn mobieltje al lang was afgehaakt. Maar ja, voor een gratis feestje in Spanje moet je wat onbegrip aan de kant kunnen zetten. (Of is hij misschien toch gewoon lief en geduldig?)
Ik ben blij dat je het hilarisch vond, Elyse. Wel ik weet niet of Paul grof is of gewoon lief en geduldig. Ik denk dat hij er zich zo min mogelijk van wil aantrekken, dat hij de 'fuzz' er rond niet ziet zitten, maar dat hij wel echt om Greetje geeft. Of zo had ik het toch in gedachten.

Lid sinds

9 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Moedig van haar om toch te gaan. Ze had natuurlijk alsnog kunnen afhaken. Misschien heeft ze nog meer fobie's, waardoor hij niet gauw van zijn stuk te brengen is. Natuurlijk wel handig als één van de twee rustig blijft ;) Een leuk verhaal.
Dank je meta :)

Lid sinds

9 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ja, dus echt serieus. Ik ken iemand die lijdt aan emetofobie. Toen ze op een dag moest overgeven in de auto, is ze gestopt met autorijden. In het begin moest ik er een beetje om gniffelen. Als snel begreep ik dat het niet echt een leuke aandoening is. Heel erg heftig zelfs. Ik vind dat je het goed hebt vastgelegd. Ook het onbegrip.
Wauw, dat is bijzonder Johanna. Blij dat ik er geen last van heb van dergelijke fobieën. Dank je voor je reactie.

Lid sinds

9 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Emetofobie... . Opgezocht en weer iets bijgeleerd. Nog eens gelezen en ja, inderdaad, je zal het maar hebben. Goed weergegeven, ook de onverschilligheid van de ander. Empathie is een gave die in dit stukje goed beheerst wordt.
Dank je wel marcker. Bedoel je met: 'Empathie is een gave die in dit stukje goed beheerst wordt.', dat de personages empathie uitstralen of dat ik me voldoende heb ingeleefd in het HP?

Lid sinds

9 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ook wel lullig van die zus om je HP het zo extra moeilijk te maken. Dapper dat ze toch meegaat. Je hebt de angst van de HP goed weergegeven, ik vond het zelfs wat benauwds hebben :thumbsup:.
Ik denk dat haar zus de fobie gewoon niet zo ernstig nam/neemt en er daardoor geen aandacht aan schonk. Dank je voor de dikke duim :)

Lid sinds

9 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
@Lithhix, Ik bedoel dat laatste. Een schrijver die zich kan inleven in zijn personage. Een gave... .

Lid sinds

9 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Sommige mensen snappen de angsten van een ander niet. Snappen hoeft ook niet, maar een beetje begrip is toch zeker niet te veel gevraagd. Als dat begrip er was had de omgeving wellicht anders tegen de hp aangekeken. Goed verhaal dank je wel.

Lid sinds

11 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Lilithx, Ah, die Greetje. En Paul is een klootzak. Het fobie goed weergegeven. Dingetjes: 'Ze mocht er niet aan denken.' - moest er niet aan denken 'een gigantische rotsblok' - gigantisch rotsblok
Hallo Jan. Ja Greetje heeft het niet gemakkelijk. Ik wou Paul eigenlijk niet afschilderen als klootzak. Hij blijft er gewoon onverschillig bij, anders wordt het ook voor hem te veel. Waarom moest en niet mocht? Waarom gigantische en niet gigantisch? Ik zie zelf de foutjes niet, vandaar dat ik het even vraag :) Kan ik weer wat bijleren.
'Mocht' duidt op een verbod, maar ik denk dat je dat niet bedoelt, daarom 'moest; Bijvoeglijke naamwoorden met of zonder e, zie de link http://taaladvies.net/taal/advies/tekst/28

Lid sinds

17 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik vraag me af hoe het verder moet met deze reis... Geslaagd verhaal dat de fobie treffend laat zien. Volgens mij reageert Paul zo omdat hij aan haar gewend is en er niet meer van onder de indruk is, niet omdat hij niet om haar geeft. De lichamelijke klachten zijn wel zeer hevig in haar geval.

Lid sinds

10 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik heb medelijden met de HP. Dat betekent dat je het stukje goed hebt neergezet :) Ziet er vast gezellig uit op de trouwfoto's, zo'n masker :P

Lid sinds

10 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Hey! Ik zag dat ik nog niet gereageerd had maar wel al graag gelezen. :thumbsup: De reactie van Paul is inderdaad op 2 manieren uit te leggen. Soms is negeren de beste oplossing. Ik kan me ook voorstellen dat hij zich schaamt! 8) Die trouwfoto's wil ik idd graag zien! :D