Ik moet hier zijn, juist omdat er niks ‘thuis’ aan is. Het cliché-achtige ‘thuis is het maar saai, hier is het allemaal geweldig’, dient te worden vermeden. Dit is immers van een danig simplistische en kinderlijke aard dat het dit stadje niet kan omschrijven. Ook zal de zon er je hoofd niet verwarmen, aangezien deze zelden doorbreekt. De lage werkgelegenheid en de grote kans op aardbevingen zullen ook niet bijdragen aan een algemeen gevoel van weldadigheid. Deze stad leeft echter van het ‘verassingseffect’. Als ik een willekeurige Irish bar binnen loop, begint er opeens een pubquiz. De barman grinnikt niet eens naar me als hij mijn waarschijnlijk ietwat vertwijfelde blik aanschouwt. Hij mompelt nog wat in mijn richting, wat ik door zijn zware accent niet kan verstaan. De quiz begint en de ene na de andere vraag over sporten als rugby en cricket doen de revue. Bezwete arbeiders grinniken om de antwoorden, terwijl ze elkaar op Guinness trakteren. Als een belachelijk grote pul mijn kant op wordt geschoven, laat ik het donkere bier ontspannen richting mijn keelgat glijden. Het bier kan echter niet de onzekerheid van waar ik deze avond weer eens zal belanden, wegnemen. Als de pubquiz afgelopen is blijk ik te zullen belanden in een stoffig gebouw die ooit als kerk is gebruikt, en waar foute jaren negentig platen worden gedraaid. Omringt door wazige figuren die met elkaar communiceren in half gebroken Engels met Spaanse, Scandinavische en Amerikaanse accenten. Ik heb wel eens gehoord dat de universiteit hier redelijk internationaal is. Dit zou een plausibele verklaring kunnen zijn, hoewel het toeristische karakter van het stadje mogelijk ook een belangrijke rol speelt. ‘Let’s do it’, zegt een zichtbaar aangeschoten blondine met een Texaans accent. Ze grijpt mijn hand en laat me zwalkend op haar benen alle hoeken van de hiervoor te kleine dansvloer zien. Net voordat ik haar mee wil vragen naar mijn rommelige dorm room in het goedkope hostel, zegt ze me dat ze moet gaan. Ze blijkt te worden gezocht door de politie omdat ze een fles Speights Gold Medal Ale had gegooid tijdens de jaarlijkse studentenrellen een paar uur geleden. Eenmaal weer buiten wordt ik begroet door de ijskoude waterdruppels en de zeurderige wind die kenmerkend zijn voor het klimaat van dit stadje. Ondanks het feit dat mijn hoofd inmiddels in hogere sferen is beland, besef ik het nu maar al te goed. Een verassingseffect kan voor veel vreugdevolle momenten zorgen.