Hoe bedoel je? Kan het geen mens zijn?

Ah, op die manier. Ik zal erover nadenken, ik weet niet of het duidelijk genoeg is. (Klopt het trouwens dat ik mijn bericht niet meer kan aanpassen?)

Bedankt voor de reacties! Ik heb twee zinnen toegevoegd die misschien wat meer duidelijkheid geven. ('Nog nooit ben ik zo dicht bij de aarde geweest.' en 'Ben ik nog een mens?') Elyse, ik ben blij dat je dit uit de tekst kan halen! Je begrijpt precies wat ik ermee wil zeggen. Het gaat inderdaad over een wezen (een mens) dat vrede heeft met het sterven/verdwijnen. Het mens verandert in natuur/deel van het landschap, wordt geleefd door de natuur. En er is vergiffenis, er is vrede, er is geluk, ook al zou je iets anders verwachten van iemand in deze omstandigheden. Ik zie dat de meeste mensen dit er niet in lezen. Ik zou graag willen weten of jullie, na het lezen van dit bericht, kunnen aangeven wat er eventueel mist in het verhaal waardoor jullie er niet uit konden halen wat erachter zat? Het antwoord op wat specifieke vragen: Jan, ik heb toegevoegd dat het om een mens gaat (dat aan het veranderen in iets anders - de natuur) om de onduidelijkheid over om welk wezen het gaat weg te nemen. Johanna, ik heb geprobeerd aan te geven waar de Hp ligt, door het over asfalt te hebben, waar fietsers in de buurt zijn. Dan moet het wel over een weg/fietspad gaan, lijkt mij? En er is inderdaad een tegenstrijdigheid in de treurige omstandigheden, maar het niet treurig zijn van de Hp. Dat is precies waar het om gaat: een vredig verdwijnen. Ik hoop dat mijn uitleg je wat meer duidelijkheid geeft. Marietje, met het asfalt als kussen wil ik aangeven dat de persoon op een onprettige plek ligt, vanuit het standpunt van de meeste mensen gezien, maar dat het voor deze persoon helemaal niet onprettig voelt, omdat dit is waar hij wil zijn, hij dit lot accepteert en zijn lichaam niet meer belangrijk voor hem is (en lichamelijk ongemak hem dan ook niets meer doet). Schrijfcoach Roos, bedankt voor je commentaar. Ik weet zelf volgens mij goed wat ik wil uitdrukken, ik hoop dat dit bericht wat duidelijkheid heeft gegeven. Misschien heb je nu een idee over waar in de tekst ik tekort schiet om het verhaal te vertellen?

Ah, ik ga nog even een aanpassing doen om de Hp iets verder van de fietsers te verwijderen. Dan wordt het beeld misschien wat duidelijker. Marietje, het verhaal is inderdaad niet compleet, zou je kunnen zeggen. We weten niet waarom de Hp is waar hij is, of waarom hij rust ervaart bij het verdwijnen. Misschien is het een idee om dit aan te vullen, ik ga erover nadenken. Een persoon kan het sterven meestal inderdaad niet navertellen. Maar ik ben van mening dat de gedachten van een stervend persoon in een verhaal dan nog wel te volgen kunnen zijn. In elk geval gaan ze ook niet (veel) verder na het moment dat het personage in dit verhaal daadwerkelijk gestorven is.