# 51 Bevroren zon
Sterren knetteren in
het maagdelijk dons, golvend
onder de wiegende stoeltjes en
het zachte trillen, de stilte
die ruikt
naar bevroren zon
en koude kristallen
Ik rek mij uit naar het verlengde
van dat verrukkelijke tot,
op de top van die wonderlijke uitbarsting,
ik in de diepte raas waar
alleen de wind van mijn hart
mijn adem niet stokt en daar
elk lijden achterlaat
De sterren eenmaal opgestegen
smelt tintelende weemoed
in een warme slok
op nog meer vreugde
elysevdr, Ik proef een
Lid sinds
12 jaarRol
Dag elysevdr Een hoogtepunt
Lid sinds
10 jaar 3 maandenRol
Dag Elysevdr, wat een mooi
Lid sinds
16 jaar 10 maandenRol
@ Jan: Een hoogtepunt, dat
Lid sinds
13 jaar 5 maandenRol
@ Blavatski: Dank voor je
Lid sinds
13 jaar 5 maandenRol
elysevdr tot mijn grote
Lid sinds
10 jaar 3 maandenRol
Ooooh, dan mis je echt iets
Lid sinds
13 jaar 5 maandenRol
Ik moet zeggen dat ik het met
Lid sinds
10 jaarRol
Dank je Niceway. In eerste
Lid sinds
13 jaar 5 maandenRol