Lid sinds

9 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#50 Mijn boomhut

17 april 2015 - 18:23
Achter in onze tuin staat een boom. Ik weet niet hoe die heet, maar hij is wel heel groot. Mijn vader heeft er voor mij een boomhut in gemaakt. Dat kan hij erg goed. Hij heeft een bodem gemaakt, waar onder ik geheime dingen kan verstoppen. Er zijn drie bankjes met leuningen en het dak zijn de bladeren. Met een houten trap klim ik naar mijn hut. Ik zit hier vaak. Soms met mijn vriendjes maar meestal alleen, vooral als ik weer eens op mijn kop heb gekregen. Mijn vader is wel lief hoor, maar hij kan ook zomaar ineens heel boos worden. Meestal alleen op mij. Mijn zusje doet blijkbaar alles goed. In mijn hut zit ik dan te bedenken wat ik fout heb gedaan. Te hard de trap afgerend toen hij op de bank lag te slapen? Met eten in mijn mond gepraat? Misschien heb ik wel een grote mond gegeven of ben ik onaardig tegen mijn zusje? Ik weet het niet, maar ik ben een beetje bang voor hem. Slaan doet hij niet, maar hij heeft zo’n harde stem en als hij begint te schreeuwen dan worden zijn ogen nog blauwer dan ze al zijn. Het lijkt wel of er vuur of zoiets uit komt, want ik krijg het er altijd heel warm van. Ik kruip dan snel mijn ladder op naar mijn hut. Soms droom ik ’s nachts ook wel eens van monsters met blauwe ogen die onder mijn bed liggen. Ik kruip dan helemaal in elkaar, met mijn Snoopy in mijn armen zodat de monsters me niet zien. Mijn moeder zei tegen me dat ik moest doen alsof ik vleugels had zodat ik weg kon vliegen van die enge monsters. Dat heeft geholpen, ik droom er nog wel van maar bang ben ik niet meer. Als mijn vader een goede bui heeft dan komt hij wel eens bij me zitten in de boomhut. Hij praat, rookt en ik luister. De sigaret vind ik stinken en als ik dat tegen hem zeg, gaat hij naar beneden. Tja, boven in de boomhut ben ik de baas en zeg ik wat ik wil.

Lid sinds

10 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
17 april 2015 - 20:55
Vader kan mooie boomhutten maken, maar is verder een blauw monster dat rookt en schreeuwt ... Jouw fantasie en creativiteit heb je flink laten werken! Fijn dat je in de boomhut de baas bent!

Lid sinds

9 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
17 april 2015 - 21:54
Je beschrijft heel goed de belevingswereld van het kind. Mooi verhaal. Een taalfoutje: ...waaronder ik geheime dingen kan verstoppen.

Lid sinds

18 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
17 april 2015 - 21:58
Je drukt hier goed de machteloosheid van dat kind uit. Het is een triest stukje, in feite, want je hp is bang en eenzaam.

Lid sinds

9 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
18 april 2015 - 13:36
De ambigue relatie tussen de HP en de vader wordt terloops vermeld en maakt het intrigerend. Er is een onderhuidse dreiging, die door de onschuld van de HP nog wat venijniger is, mede door het begrip van de moeder. Lijkt het begin van een langer verhaal. Goed hoor.

Lid sinds

10 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
18 april 2015 - 8:57
Toch lijkt het me ergens een logisch gevoel. Ik denk dat veel kinderen iets meer opkijken tegen hun vader. Uitgaande van de ouderwetse rolverdeling, waarbij vader fulltime werkt en moeder de vrouw meer/of fulltime tijd aan de opvoeding van de kinderen besteedt. Jammer voor hp is dat hij grote kans heeft te eindigen met hetzelfde engelengeduldje als zijn vader. Ik vind de beschrijving vanuit kindperspectief goed gelukt. Verder vind ik het herkenbaar. Mooi.

Lid sinds

11 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
18 april 2015 - 11:42
Nicole brouwer, Zowel het kind als de vader vind ik intrigerend. Het kind verwondert zich, trekt zich terug, twijfelt enz. De vader is wispelturig, hij bouwt de hut, maar valt ook uit het niets uit. Voor mij is dit verhaal nog niet af...

Lid sinds

9 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
18 april 2015 - 19:53
Bedankt voor het lezen en de positieve reacties. De meeste Kinderen kijken inderdaad op tegen hun vaders. Dat mag oo. Toch? Jammer dat sommige vaders er niet alles uithalen wat er in zit. Zolang de hoofdpersoon nog leeft is dit verhaal idd niet af.

Lid sinds

10 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
21 april 2015 - 22:42
[Ik kruip dan helemaal in elkaar, met mijn Snoopy in mijn armen zodat de monsters me niet zien.] Ach gossie! :( Arm kind, de relatie met de vader is niet natuurlijk vertrouwd. Grappig dat ik invulde een jongen terwijl @Anne een meisje in gedachten had. Jij hebt de gevoelswereld van een kind beeldend weten te vangen in woorden! :thumbsup: