Lid sinds

12 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#49 Uw gewillige dienaar Gerard K. van het Reve

Amstelredam, den 5tiende junio 1958. Lieve Moeder Gods, van Altijddurende Bijstand, alleen U weet dat ik U liefheb boven alles en iedereen en alleen ik weet dat U voortdurend mijn schrijfhand heeft gestuurd in al mijn geschriften, vanaf mijn 6tiende tot voor enkele dagen. Ik ben ten einde raad. Ik ervaar hoogwaardige tegenwerking bij mijn dagelijkse poging tot literatuur te geraken, die mijn geliefde lezers kan bekoren. Wat er bijvoorbeeld vandaag in kleine lettertjes uit mijn pen vloeide is om te huilen, niet om te lezen. Ik heb zoals gewoonlijk mijn onderbewuste voedingsbodem laten spreken en ongeraffineerd tevoorschijn laten komen, zoals ik dat altijd heb gedaan; met uw Bijstand overigens. Maar vandaag is het weder, als ook voorgaande dagen, prut geworden, niet meer dan woordkakkerij. Ik kan niet in gemoede van mijn lieve lezers eisen dit als zijnde literatuur tot zich te nemen. Mijn emotioneel en physiek gestel heeft hier onder te lijden, het is een gemartel en gezwoeg, een constante kwelling en ook een gruwelijk tijdsverlies, want al wat ik de laatste dagen geschreven heb, kan zo de -sinds Frits van Egters erin plaste- toch al slecht brandende salamander in. Daarom was ik gisteren en ook vandaag de wanhoop en zelfmoord nabij. Als Uw welwillend- en genadigheid mij blijvend verlaten, zal ik ook spoedig niet meer van deze wereld zijn. Weet U wat het is, mijn Lieve Moeder en Steunvrouwe? Ik voel aan mijn zwakker wordend gestel dat ik van Hogerhand word tegengewerkt, dat er onheil en verwarring wordt gezaaid bij het uitoefenen van mijn schrijversvak. Godt weet hoe het komt en U vast ook. Ik verdenk Uw Zoon ervan mij brodeloos te willen maken. Verdomd als het niet waar is. Kan het zijn -U bent Hem het meest nabij om mijn veronderstelling op juiste waarde te schatten- dat Hij geplaagd wordt door jaloezie? Dat hij met lede ogen moet aanzien hoe ik mij met genoegen en veelvuldig bezat aan de herenliefde, meer dan natuurlijk en Hem welgevallig is? Zoudt U hem willen manen ogenblikkelijk op te houden mij bij mijn openbaringen te hinderen? Met dank van Uw gewillige dienaar, Gerard K. van het Reve.

Lid sinds

12 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Idem, Geen Reve fan, wel geweldig geschreven. Ter aanvullig/correctie: 'De avonden' en 'Werther Nieland' verschenen onder het pseudoniem Simon van het Reve. Vanaf 1953 gebruikte hij de naam Gerard Kornelis van het Reve en vanaf 1973 Gerard Reve. Onder dit dagboek moet dus staan: Gerard Kornelis van het Reve.

Lid sinds

12 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Idem, Geen Reve fan, wel geweldig geschreven. Ter aanvullig/correctie: 'De avonden' en 'Werther Nieland' verschenen onder het pseudoniem Simon van het Reve. Vanaf 1953 gebruikte hij de naam Gerard Kornelis van het Reve en vanaf 1973 Gerard Reve. Onder dit dagboek moet dus staan: Gerard Kornelis van het Reve.
Indrany, je hebt gelijk. Ik heb zijn naamsverandering over het hoofd gezien. Wordt aangepast. Dank voor de opmerking.

Lid sinds

12 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dos Wijnhof, Er zijn hier vast wel Reve fans (ik niet). Je hebt de stijl wel goed te pakken.
Ik houd ook niet van al zijn geschriften. Maar zijn ironie en verborgen humor, daar houd ik wel van. En uiteraard zijn schrijfstijl. Dank voor je reactie.

Lid sinds

10 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Een fragment gericht aan Maria. De beste man ken ik niet, maar ik vind het een heftig dat hij aan zelfmoord denkt wanneer hij een paar dagen lang niks fatsoenlijks op papier weet te zetten. Ik zie net dat ik Op weg naar het einde ga lezen voor de literatuurlijst, ik ben benieuwd.

Lid sinds

13 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Grappig gedaan, Dos, en treffend voor onze vriend Reve. Hij had het boze oog voor teksten en is ooit als redacteur begonnen. Ergo, hij maakte vrijwel geen taal- en spelfouten (*hint, hint*).

Lid sinds

12 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Een fragment gericht aan Maria. De beste man ken ik niet, maar ik vind het een heftig dat hij aan zelfmoord denkt wanneer hij een paar dagen lang niks fatsoenlijks op papier weet te zetten. Ik zie net dat ik Op weg naar het einde ga lezen voor de literatuurlijst, ik ben benieuwd.
Anne, Gerard Reve was een openlijke vereerder van de Maagd Maria. Maar hij schroomde niet om in haar nabijheid te vloeken en schunnige taal te gebruiken. Dat is typisch zijn ironie, zijn humor. Als hij zo sprak, deed hij dat ook met een uitgestreken gezicht. Dat hij er de grootste lol aan beleefde, wist hij goed te verbergen. Maar je kon wel aan hem zien dat de lach op de loer lag. Succes met het lezen van Reve en dank voor je reactie.

Lid sinds

12 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Grappig gedaan, Dos, en treffend voor onze vriend Reve. Hij had het boze oog voor teksten en is ooit als redacteur begonnen. Ergo, hij maakte vrijwel geen taal- en spelfouten (*hint, hint*).
Leonardo, uit 'voor onze vriend' maak ik op dat ook jij Gerard Reve op z'n minst af en toe weet te waarderen. Niet altijd en overal, maar vaak geniet ik van zijn schrijven, keer op keer weer. Met (*hint, hint*) plaats je me voor een onoplosbaar raadsel. Heb er vannacht rusteloos van geslapen en gedroomd, zonder tot een oplossing te zijn gekomen. Wel een dank voor je reactie.

Lid sinds

12 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Met bewondering gelezen. Je kunt het zo van hem overnemen.
Zijn schrijftalent zou ik zo van hem willen overnemen. De herenliefde en zijn drankzucht zeker niet. Met dank.

Lid sinds

10 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dag Dos, In dit fragment wordt de stem van Reve, naar mijn gevoel, getroffen. Da's niet alleen een kwestie van de juiste woorden, maar ook van het juiste ritme en de juiste toon. Ik kan het hem zo horen voordragen. Erg knap.

Lid sinds

12 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dag Dos, In dit fragment wordt de stem van Reve, naar mijn gevoel, getroffen. Da's niet alleen een kwestie van de juiste woorden, maar ook van het juiste ritme en de juiste toon. Ik kan het hem zo horen voordragen. Erg knap.
Dank je, Woody.

Lid sinds

9 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Zelfs ik... zag helemaal Gerard Reve! Ik ken hem als schrijver eigenlijk niet (moet ik toegeven) maar ik heb de man wel een aantal keren in interviews en literaire lezingen aan het werk gezien. (Kon hem daarin met zijn schalkse en ironische humor wel waarderen) Schitterend geschreven Dos, maar ik denk dat hij jou ook wel bijzonder goed ligt. Kan niet anders. :thumbsup:

Lid sinds

13 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Grappig gedaan, Dos, en treffend voor onze vriend Reve. Hij had het boze oog voor teksten en is ooit als redacteur begonnen. Ergo, hij maakte vrijwel geen taal- en spelfouten (*hint, hint*).
Leonardo, uit 'voor onze vriend' maak ik op dat ook jij Gerard Reve op z'n minst af en toe weet te waarderen. Niet altijd en overal, maar vaak geniet ik van zijn schrijven, keer op keer weer. Met (*hint, hint*) plaats je me voor een onoplosbaar raadsel. Heb er vannacht rusteloos van geslapen en gedroomd, zonder tot een oplossing te zijn gekomen. Wel een dank voor je reactie.
Ahhh. Hier zijn de taalzeurtjes die ik zo een-twee-drie zag: = geraken, die mijn geliefde lezer >> m.i. zonder komma. = te voorschijn >> aaneen = als ook >> aaneen = physiek >> fysiek = er in >> aaneen = dat ik van Hogerhand wordt tegengewerkt >> word = niet meer van deze wereld >> op deze wereld (?) = Zoudt U hem >> Zou U hem (zoudt zou correct zijn als “u” meervoudig is)

Lid sinds

10 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Aangezien ik amper boeken van Nederlandse schrijvers lees, heb ik het tot nu toe voor elkaar gekregen om niets van Reve te lezen. Ik heb dus geen flauw idee of dit overeenkomt met hem. Uit voorgaande commentaren maak ik op dat je hem getroffen hebt. Grappig vind ik 'Wat er bijvoorbeeld vandaag in kleine lettertjes uit mijn pen vloeide is om te huilen, niet om te lezen'. Dat spreekt op een of andere manier heel erg. Mooi gedaan.

Lid sinds

12 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Grappig gedaan, Dos, en treffend voor onze vriend Reve. Hij had het boze oog voor teksten en is ooit als redacteur begonnen. Ergo, hij maakte vrijwel geen taal- en spelfouten (*hint, hint*).
Leonardo, uit 'voor onze vriend' maak ik op dat ook jij Gerard Reve op z'n minst af en toe weet te waarderen. Niet altijd en overal, maar vaak geniet ik van zijn schrijven, keer op keer weer. Met (*hint, hint*) plaats je me voor een onoplosbaar raadsel. Heb er vannacht rusteloos van geslapen en gedroomd, zonder tot een oplossing te zijn gekomen. Wel een dank voor je reactie.
Ahhh. Hier zijn de taalzeurtjes die ik zo een-twee-drie zag: = geraken, die mijn geliefde lezer >> m.i. zonder komma. = te voorschijn >> aaneen = als ook >> aaneen = physiek >> fysiek = er in >> aaneen = dat ik van Hogerhand wordt tegengewerkt >> word = niet meer van deze wereld >> op deze wereld (?) = Zoudt U hem >> Zou U hem (zoudt zou correct zijn als “u” meervoudig is)
Leonardo, shame and blame on me, slordigheden waarvoor ik me dien te schamen, dat doe ik dan ook met plezier. Ik ga ze snel verbeteren. Maar niet alles wat je noemt reken ik fout. Reve maakte veelvuldig gebruik van komma’s. Je weet wellicht ook dat Gerard Reve soms een eigenaardige schrijfwijze had, ietwat plechtstatig archaïsch, van vóór de spellingwijziging van 1948. Physiek met ph, mede i.p.v. mee, ledig i.p.v. leeg, weder voor weer en elektrieke apparaten, etc. In een interview voor de Volkskrant in 2001 dat ik heb bewaard zei hij: ‘dieren zijn wezens van Godt’ - met dt zegt hij er nadrukkelijk achter aan. In het eerste deel van zijn verzamelde werken in ‘Haringgraten’ op pag. 686 zegt Reve: Zoudt U ze misschien voor me kunnen opbellen?’ Zoudt met dt. Omdat het een dagboekfragment dient te zijn heb ik deze persoonsvorm overgenomen. niet ‘meer’ van of ‘op’ deze wereld kan m.i. beide. Het verschil is niet erg groot en voor de verzuchting van Reve niet van wezenlijk belang. Ik ben wel blij met je kritische blik, dank hiervoor. Het zet me aan in het vervolg nog kritischer te kijken. En ook dit nog: Reve repte vaker over 'oudehoeren' als wij een potje ouwehoeren bedoelen. Hij oudehoerde graag, maar dan zeer ernstig, met een bevroren schaterlach achter zijn stijve kaken.

Lid sinds

12 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Aangezien ik amper boeken van Nederlandse schrijvers lees, heb ik het tot nu toe voor elkaar gekregen om niets van Reve te lezen. Ik heb dus geen flauw idee of dit overeenkomt met hem. Uit voorgaande commentaren maak ik op dat je hem getroffen hebt. Grappig vind ik 'Wat er bijvoorbeeld vandaag in kleine lettertjes uit mijn pen vloeide is om te huilen, niet om te lezen'. Dat spreekt op een of andere manier heel erg. Mooi gedaan.
Johanna, als je Reve probeert te imiteren moet je bescheiden zijn, maar de zin die je aanhaalt zou volgens mij van hem afkomstig kunnen zijn. Er zit een vorm van humor in verweven en daar hield Reve erg van. Dank voor reactie.

Lid sinds

15 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dag Dos, ik ben geen fan van deze schrijver; zijn Avonden heb ik niet kunnen uitlezen wegens een opkruipende ergernis en verveling, maar ik vind jouw stukje wel heel erg leuk om te lezen. Ik vind het zelfs een knap staaltje van cynisme en humor :o

Lid sinds

10 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Gerard kan het niet meer, maar jij, Dos, mag de hemelse machten op je blote knieën bedanken voor het juweeltje dat er uit je pen gevloeid is.

Lid sinds

12 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dag Dos, ik ben geen fan van deze schrijver; zijn Avonden heb ik niet kunnen uitlezen wegens een opkruipende ergernis en verveling, maar ik vind jouw stukje wel heel erg leuk om te lezen. Ik vind het zelfs een knap staaltje van cynisme en humor :o
Fijn Blavatski dat je mijn stukje hebt weten te waarderen. Ik ben een fan van Reve, maar zeker niet over de hele linie. Met de 'Avonden' heb ik hetzelfde gehad als jij. Tot 2/3 heb ik het volgehouden, verder kon niet meer; met schuldgevoelens, want ik vond dat ik zijn meest bekende boek zeker helemaal gelezen moest hebben. Dus jaren later ben ik er nog eens aan begonnen. En ook toen heb ik het einde niet gehaald, ik werd er weer lamlendig van. Ik vermoed dat ik zal sterven zonder ooit zijn 'Avonden' helemaal uitgelezen te hebben. Als me dat maar niet gaat opbreken bij het Laatste Oordeel. Hopelijk is Reve dan geen lid van de Beoordelingscommissie, maar brandt hij nog in de hel of vagevuur. Maar onze Reve heeft ook stukken geschreven die ik zeer weet te waarderen.

Lid sinds

12 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Gerard kan het niet meer, maar jij, Dos, mag de hemelse machten op je blote knieën bedanken voor het juweeltje dat er uit je pen gevloeid is.
Jules, niet overdrijven. Maar ik waardeer je compliment wel, een teken dat je het stukje met plezier hebt gelezen, en dat doet me deugd. Dank je wel. :)

Lid sinds

10 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
... niet meer dan woordkakkerij.
:D Ik haalde hier @Dos uit maar als Reve dit ook geschreven zou kunnen hebben dan denk ik toch aan reïncarnatie! :thumbsup: :thumbsup: Ontzettend knap gedaan hoewel ik mezelf door de stroperige tekst heen moest worstelen. Dat ligt aan de hier zo perfect passende schrijfstijl, waar ik niet van houd.

Lid sinds

12 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Hoi Dos, meesterlijk geschreven! Helemaal in zijn stijl/woordkeus en geweldig ingeleefd! Met plezier en bewondering gelezen, de complimenten :thumbsup:

Lid sinds

12 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Alicia, dank voor je complimenten. Je hebt het maar druk met ons, vandaag. En dat nog wel op zo'n mooie zonnige lentedag. Was in een kort rokje gaan fietsen of wandelen; rokjesdag vieren. Martin Bril houdt jullie nog steeds in de gaten; en wij ook. :) Overigens, deze week een van de leukere schrijfopdrachten. Ik had hem in een mum van tijd ingevuld. Hoefde niet lang na te denken. Ook hiervoor dank. :thumbsup:

Lid sinds

10 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Na een wat mij betreft zeer ontmoedigende ervaring -de Avonden, zij het slechts fragmenten (maar ik vond zelfs de verfilming niet door te komen)- heb ik me nooit meer aan 't Reve willen wagen, hoewel mijn man met klem beweert dat zijn humor en formuleringen mij zeker zeer zullen bevallen ... en nu maakt jouw stukje me toch wel heel nieuwsgierig ... en nu staat hier zijn volledige oeuvre in de kast ... ach, zo veel te lezen, zo weinig tijd - je maakt het er niet makkelijker op.

Lid sinds

11 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dag Dos, In dit fragment wordt de stem van Reve, naar mijn gevoel, getroffen. Da's niet alleen een kwestie van de juiste woorden, maar ook van het juiste ritme en de juiste toon. Ik kan het hem zo horen voordragen. Erg knap.
Helemaal met Woodpecker eens. Ik blijf 'm lezen. Mijn diepe buiging is deze week voor jou.

Lid sinds

12 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
... niet meer dan woordkakkerij.
:D Ik haalde hier @Dos uit maar als Reve dit ook geschreven zou kunnen hebben dan denk ik toch aan reïncarnatie! :thumbsup: :thumbsup: Ontzettend knap gedaan hoewel ik mezelf door de stroperige tekst heen moest worstelen. Dat ligt aan de hier zo perfect passende schrijfstijl, waar ik niet van houd.
Marietje, bijna vergeten jou te danken voor je reactie. Bij dezen dus. Ik heb een aantal woorden van Reve gerecycled, dus hij is deels aanwezig in mijn tekst. (zie verder) Reve schreef niet altijd even makkelijk. Soms moet je er even rustig voor gaan zitten en zijn zinnen meerdere keren lezen om de onderdelen waaruit ze bestaan te ontwarren. Alsof het een SOL-oefening betreft. Als je veel op SOL geoefend hebt, kun je Reve makkelijk lezen. :)

Lid sinds

12 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
@schrijvenmaar en @Bart De eerlijkheid gebiedt mij te bekennen dat mijn verhaal niet geheel uit eigen koker komt. Toen ik de nieuwe opdracht las, dacht ik meteen aan Reve. Om weer voeling met zijn unieke schrijfstijl te krijgen nam ik deel I van zijn Verzameld werk uit de kast en sloeg dat willekeurig (pag. 635) open bij: Gesprek Met Van Het Reve; een interview door van het Reve met van het Reve (van het Reve ten voete uit; hoe kan het ook anders). In deze Reve-pap vond ik de krenten die ik goed kon gebruiken voor mijn verhaal met een dramatisch tintje. Ik heb ze eruit gevist en er mijn eigen Reve-krentenkoek van gebakken. Dus niet zo vreemd dat mijn verhaal enigszins Reve-achtig aandoet. Ik was heel benieuwd of iemand het zou ontdekken; Marietje zag al schimmen van Reve. Schrijvenmaar, het verhaal op pag. 635 zit vol steelse Reve-humor en derhalve geschikt om hernieuwd kennis te maken met typisch Reve. Mogelijk dat je ook zin krijgt verder te lezen. Wees wel op je hoede: niet alles wat hij schrijft is te pruimen en sommige stukken zijn ronduit walgelijk. Ook typisch Reve: hij had lak aan de mening van critici en de goegemeente. Toch schreef hij voor zijn geliefde lezers.