Het ergste vind ik het douchen na de gymles. De populaire meiden kleden zich altijd zonder problemen uit en lopen in hun blootje rond alsof het de normaalste zaak van de wereld is. De dikkerdjes verschuilen zich achter een handdoek en de magere latten slipstreamen met ze mee. En ik? Mijn veters zitten altijd in de knoop, ik vergeet mijn shampoo, of ik ren vlak voor het einde van de les naar de wc en houd mijn hoofd onder de kraan. ‘Ik heb al gedoucht hoor!’ Ik haat mijn lichaam, ik kan er zelf niet eens naar kijken! Mijn borsten verberg ik onder strakke topjes. Gelukkig zijn ze klein! En door mijn wijde skaterbroeken en korte haar denken mensen vaak dat ik een jongen ben! Ik weet nog dat ik voor mijn derde verjaardag een tractor wilde. Geen poppenhuis of Barbie maar een tractor met aanhanger waar ik zelf op kon zitten. Ik herinner me nog mijn enorme teleurstelling toen er uit het grote pak een roze K3 fietsje kwam! Het ding heeft alleen maar in de schuur gestaan! Nu ben ik zestien en ik zit in drie havo. Ik ben al een keer blijven zitten omdat ik volgens de zorgcoördinator een ‘identiteitsprobleem’ heb dat mijn resultaten negatief beïnvloedt. Leuk gezegd, maar niemand vraagt mij hoe ik me werkelijk voel. Wat er echt met me aan de hand is. Ik weet zeker dat mensen iets vermoeden en achter m’n rug over me kletsen. Ik heet Marlies, maar ik wil Martijn zijn. Help me! Alsjeblieft!!