Lid sinds

9 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker

#46 Ander leven 2

Ander leven 2 Hoe ontsla je twintig mensen in één dag? Kwestie van strak plannen. De eerste drie gesprekken vielen tegen, daarna werd het routine. ’s Ochtends in haar walking closet valt de keuze op zwart. Uit het prijskaartje kan ze opmaken dat dit pakje, behalve nooit gedragen, extreem duur is geweest. Passend voor de gelegenheid. De juiste stiletto’s erbij. Zonder de steun van haar vader, verrast haar stem haar steeds vaker met snerpend hoge uitschieters, vooral als ze lacht. Zaak om kalm te blijven vandaag. Het was een natte bedoening bij familiebedrijf van Houten op deze sombere vrijdag. Ineens werd het de medewerkers duidelijk waarom er op elk bureau afgelopen week een fleurig doosje tissues was neergezet. Het voelde als een Russisch roulette, bleef je of ging je. De collega’s waren erg lief voor elkaar en hielden de ene na de andere tissue voor bleke gezichten, snotterende neuzen en rode ogen. De oude mijnheer van Houten werd node gemist. Claire van Houten kijkt tevreden terug op een efficiënte dag. Haar vader kan heus wel trots op haar zijn. De hete stoom van haar jacuzzi maakt haar loom. Ze brengt beide handen naar haar gezicht om haar reinigingscrème in te masseren. Hè bah, wat zit er aan haar neus? Het voelt groot en harig. Ze begint eraan te pulken, maar het zit erg vast. Grote plonzen badwater helpen niet. Het voelt of haar neus een dubbel formaat begint aan te nemen. Een allergie? Waarom heeft zij dat nu weer? Claire stapt over de rand en grijpt haar zwart zijden badjas. De spiegel is beslagen. Op het moment dat ze de deur opengooit voor wat frisse lucht slaat de staart van een vliegend voorwerp haar vol in het gezicht. Ze smakt achterover. Haar hoofd verdwijnt onder water en haar benen steken hulpeloos omhoog. De bezem grijpt vliegensvlug zijn kans, door zich in één vloeiende beweging vast te kleven tussen Claires benen. Licht als een veertje wordt ze opgetild en door het geopende slaapkamerraam weggevoerd. Ander leven 1 Hoe ontsla je twintig mensen in één dag? Kwestie van strak plannen. De eerste drie gesprekken vielen tegen, daarna werd het routine. ’s Ochtends in haar walking closet viel de keuze op zwart. Uit het prijskaartje kon ze opmaken dat dit pakje, behalve nog nooit gedragen, extreem duur was geweest. Passend voor de gelegenheid dus. De juiste stiletto’s erbij. Geen ruimte voor emoties vandaag. De perfecte aanblik van haar spiegelbeeld, herinnerde haar eraan dat ze haar personal trainer nog moest betalen. Goed werk moest beloond worden. Het was een natte bedoening bij familiebedrijf van Houten op deze sombere vrijdag, vlak voor het weekend. Ineens werd het de medewerkers duidelijk waarom er op elk bureau de afgelopen week een fleurig doosje tissues was neergezet. Het voelde als een Russisch roulette, bleef je of ging je. De collega’s waren erg lief voor elkaar en hielden de ene na de andere tissue voor bleke gezichten, snotterende neuzen en rode ogen. Unaniem werd er een snoeihard oordeel geveld over Claire van Houten, die haar vader kort na diens overlijden had opgevolgd. Hoe was het nou toch mogelijk dat zo’n lieve man een monster had verwekt? Claire kijkt tevreden terug op deze efficiënte dag. Lekker die champagne. Ontslag biedt perspectieven voor een ander leven. Een beetje verandering doet niemand kwaad. De hete stoom van haar jacuzzi maakt haar loom. Ze schrikt wakker van een koude golfstroom. De fles champagne loopt leeg over haar rechterbeen. Claire pakt hem op en laat de laatste resten over haar gezicht lopen. Ze brengt beide handen naar haar gezicht om de bubbels in te masseren. Hè bah, wat zit er aan haar neus? Het voelt groot en harig. Ze begint eraan te pulken, maar het zit erg vast. Grote plonzen badwater helpen ook niet. Paniek krijg haar ineens in zijn greep. Ze springt uit bad en rent naar de spiegel in haar slaapkamer. Wat is dit voor zieke grap? Wat doet die lelijke, oude heks in haar spiegel?

Lid sinds

9 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Hallo Nyceway, Heel erg knap geschreven tot aan de pointe. De gevoelloze vrouwelijke manager heel mooi neergezet. Ook de sfeer en situatie op het kantoor heel treffend weergegeven met leuke details. Het verrassende einde is ook passend maar precies van je laatste zin had ik op één of andere manier nog net iets meer verwacht al weet ik zelf niet precies wat ik daar anders zou schrijven. Ach... misschien zoek ik gewoon spijkers op laag water want het is werkelijk een stilistisch mooi geschreven verhaal. :thumbsup:

Lid sinds

9 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Niet te vlug wijzigen nyceway! Misschien gaan de andere collega's op het forum wel helemaal niet met mij akkoord. Het is altijd een persoonlijk aanvoelen en vooral... je moet zelf eerst overtuigd zijn dat het anders kan. Dus denk er rustig even over na en wacht de andere reacties af. ;)

Lid sinds

10 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
@nyceway, ik zie dat je de taal goed beheerst. Voor mij is jouw tekst afstandelijk, in de zin dat je vertelt. Het roept geen emotie bij me op. Het is het stramien van, zoals men dat noemt, de alwetende verteller. En je moest eens weten hoe vaak ik de fout inga in het hij/zij-perspectief. Daarnaast vertel je eerst over de hp om dan over te gaan op het personeel. Een perspectiefwisseling naar mijn idee. Het is geen vloeiend geheel geworden en je lange derde alinea staat niet in verhouding tot de rest. Wij kunnen op dit forum een 'kritische' noot laten horen, dat is waar ik zelf van leer. Kreeg Claire trouwens een harige pukkel op haar neus? :) Tot de volgende keer.

Lid sinds

9 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Dank je wel voor je feedback mili. Grappig dat je dat zegt dat het geen emotie bij je oproept. Meestal vinden mensen dat er te veel emotie zit in wat ik schrijf. Als ik dan iets luchtiger probeer te schrijven mist er toch ook weer iets. Er is toch niets mis met een perspectiefwisseling? Of wijkt dat in jouw ogen te veel van de opdracht af?

Lid sinds

9 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Je verhaal heeft een heerlijke flow en een helder verhaal. Goede boodschap en heel vermakelijk om je te lezen.

Lid sinds

10 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik voel de emotie juist wel. Deze mevrouw komt aardig horkerig over. Ik zie een soort van metaforisch heksenspiegelbeeld voor me. Ik deelde een tijdje een kantoor met een meneer die kwam reorganiseren. Heb me er vaak over verwonderd hoe het mogelijk was dat ik verschrikkelijk met hem kon lachen terwijl ik wist wat hij kwam doen.

Lid sinds

13 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
@nyceway - ik ben het eens met mili #4. Dat beeld van de alwetende verteller wordt versterkt door zinnen als: "Unaniem werd er een snoeihard oordeel geveld over Claire van Houten, die haar vader kort na zijn (beter: diens) overlijden had opgevolgd." @Johanna #7. Jij voelt de emotie? Of komt dat door de vertelling waardoor je je gaat inleven en je er zaken bijverzint?

Lid sinds

10 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
@Leonardo, Hoe vaag dit ook gaat klinken. Ogenschijnlijk ontbreken van gevoel drukt naar mijn idee ook een vorm van emotie uit. Want hoe graag we af en toe zonder emoties zouden willen zijn (met uitzondering van mensen met bepaalde psychische aandoeningen die letterlijk geen of weinig emoties bezitten), voelen we allemaal emoties. Zelfs de mensen die het goed proberen te verbergen. Maar dat kan inderdaad aan mijzelf liggen. Zo vind ik het. O ja. Ik lees inderdaad ook vaak dingen die er niet per se staan. Dat zie ik dan maar als vrije interpretatie. Dat zit hem denk ik in de fragiele grens tussen (te) veel en (te) weinig informatie.

Lid sinds

13 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
@Johanna - ik ben het enigszins wel met je eens, maar dan nog kun je het verhaal beter schrijven. In lezers zitten verschillen: de een maakt een heel verhaal van enkele woorden in haar hoofd, de ander heeft aan honderd pagina's nog niet genoeg. Ook het onderwerp is van belang; lezers maken gemakkelijker verbindingen met emoties als ze het zelf hebben meegemaakt. Ik heb ooit eens gelezen in een schrijfboek dat als je niet duidelijk maakt dat de hp om iets geeft, dat het er voor de hp ertoe doet, je niet kunt verwachten dat de lezer erom geeft. Was toentertijd een eye opener voor me. @nyceway: probeer eens te herschrijven vanuit het hoofd van een van de personages. Wat ziet, hoort en voelt die? Taalzeurtje: een natte bedoeNing, bedoel je volgens mij.

Lid sinds

10 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Is er iets mis met een alwetende verteller? Ik vind juist dat de lezer bij een verhaal de mogelijkheid moet hebben om zelf emoties en beelden te vormen. Voor mij hoeft niet alles voorgekauwd te worden. Nyceway, ik vind jouw verhaal echt heel goed. Die details van het prijskaartje en de tissue dozen, echt geweldig. Ik houd juist erg van deze stijl en heb met veel plezier gelezen. :thumbsup: Zo zie je maar dat er ook op dit forum veel verschillende lezers en schrijvers zijn. Dat maakt het voor mij zo leuk.

Lid sinds

9 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Leonardo, Dank je wel voor je feedback. Leuke uitdaging om nog een tweede versie te maken, met de tips van jou en Mili. Ga ik morgen voor zitten. Het verhaal heeft in ieder geval wat los gemaakt aan verschil van inzicht. Angelieke, Dank je wel voor je mooie woorden.

Lid sinds

9 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Erg mooi stukje, dat ik graag heb gelezen. Ik vind de schrijfstijl juist heel erg passen bij de hoofdpersoon. Alleen de laatste zin waarbij ze ontdekt dat ze een heks is vind ik niet helemaal recht doen aan het verhaal. Tof gedaan!

Lid sinds

9 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Dank je wel voor je reactie Tearz. Ik ga toch even nadenken over die laatste zin, nu al twee mensen dit aan hebben gegeven.

Lid sinds

9 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Ja hè. Vooral vrouwelijke leidinggevende hebben vaak de neiging om vanuit macht te werken, in plaats van uit kracht. Waarschijnlijk omdat ze zich zakelijk en mannelijk willen gedragen. Dank je wel voor je reactie Karin.

Lid sinds

10 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik ben het met Johanna eens. Omdat er geen emotie inzit, zit er voor mij emotie in. Daardoor wordt het voor mij een koel verhaal en merk je hoe hard ze haar werknemers ontslaat. Daar zit voor mij de emotie in. Ik vind het een geslaagd verhaal met een mooie boodschap.

Lid sinds

17 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik vind het een mooi verhaal. In werkelijkheid is jouw hp niet zo'n bitch, anders hoefde ze die moeite niet te doen om zo over te komen. Nee, er zit meer achter. Dat met die heks uit haar neus vond ik er wel een beetje bijgesleept. Dat zou geloofwaardiger zijn als de ongemakken met de neus al eerder in het verhaal aan bod zoeden komen.

Lid sinds

12 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Na al de reacties wacht ik dan maar even op de tweede versie. ik denk dat de hp de houding aanneemt als bitch, misschien mist ze wat kennis en handelt daarom met macht om haar tekortkoming te verbloemen. Succes met de herschrijf!

Lid sinds

10 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Waarschijnlijk heb ik net een herschrijf gelezen. Is de bovenste de herschrijf? Het leest vlot en duidelijk. Juist door de details zeg je veel over de gevoelens van de HP. Ik voelde ook nog een gemis ( verdriet?) naar haar vader die recentelijk is overleden. Het einde met de bezemsteel heeft wel mijn voorkeur want dat neigt naar een vervolg, maakt me als lezer nieuwsgierig. Had jij de actrice Clarice van Houten in je hoofd? De bezemsteel tussen de uitnodigende benen vind ik een beetje een vreemd beeld. Kortom, een goed geschreven verhaal! :thumbsup:

Lid sinds

9 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Dank je wel voor je feedback Marietje. In de bovenste versie heb ik op aanraden van enkele lezers geprobeerd meer emotie te brengen. Ik ben fan van Carice van Houten, maar hoe zie jij een link naar dit verhaaltje?

Lid sinds

12 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
De fantasie kent hier geen grenzen. Dat krijgt zomaar een pukkel op haar neus en binnen een poep en een scheet verandert ze in een heuse heks en wordt ook nog eens met het juiste gereedschap uitgerust. Ik moest er wel om lachen. Eén puntje: een Russisch roulette >> RussischE roulette (zonder lidwoord)

Lid sinds

10 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik ben fan van Carice van Houten, maar hoe zie jij een link naar dit verhaaltje?
Door de gekozen naam -Claire van Houten- en misschien het feit dat we hier Clarice privé een bitchie vinden. ;)