#45 - Rupsjes nooit genoeg

Knap hoe je zoveel spanning weet te brengen in een kort verhaaltje. Twee kleine verbeteringen: Hij leerde me de fijne kneepjes van het vechten, of hij bracht ze bij. Hoe ik bewijs leerde herkennen.

Heb ik net een hele reactie getypt, gooit mijn computer mij van het scherm :angry: Inmiddels heeft nyceway al twee puntjes genoemd die ik je wilde zeggen. Dus hoef ik alleen nog maar te zeggen dat ik het leuk gevonden vind. Eerst in de leer om dan vervolgens je leermeester te overmeesteren. Ik heb je verhaaltje geboeid gelezen.

Anne, een mooie variant op 'Rupsjenooitgenoeg'. Je weet het helder en met spanning op te bouwen!

@Anne, als je zo doorgaat, raak je niet meer van het goed beschreven criminele pad af. :) Naast de genoemde puntjes: laatst(e) en ik denk dat de laatste zin lekkerder loopt als je zegt: Ik schreef er met mijn vulpen zorgvuldig zijn naam op.

Dag Anne, De grammaticale fouten, dat kan gebeuren. Maar je spreekt over twee mannen, en één schot. Één simpel schot, nog wel. Dat werkt niet. Je zag nooit meer iemand anders, maar wilde meer en maakt dan een plan om je opdrachtgever overhoop te schieten. Waar ga je dan je opdrachten vandaan halen? Ook een kort verhaal heeft behoefte aan sluitende details en een sluitend plot. Die ontbreken hier naar mijn idee.

Knap hoe je zoveel spanning weet te brengen in een kort verhaaltje.

Bedankt voor je reactie en je verbeteringen. Die stomme contaminaties ook, verschrikkelijk. Fijn om te lezen dat er spanning zat in het verhaal, spanning vind ik vaak het moeilijkst om te schrijven.

Heb ik net een hele reactie getypt, gooit mijn computer mij van het scherm :angry: (...) Dus hoef ik alleen nog maar te zeggen dat ik het leuk gevonden vind. Eerst in de leer om dan vervolgens je leermeester te overmeesteren. Ik heb je verhaaltje geboeid gelezen.

Dankjewel, Angelieke. Ik heb dat zelf ook wel eens, heel vervelend, vooral als je net een uitgebreide reactie wilt geven ;). Dankjewel voor je compliment.

Anne, een mooie variant op 'Rupsjenooitgenoeg'. Je weet het helder en met spanning op te bouwen!

Dankjewel :).

@Anne, als je zo doorgaat, raak je niet meer van het goed beschreven criminele pad af. :) Naast de genoemde puntjes: laatst(e) en ik denk dat de laatste zin lekkerder loopt als je zegt: Ik schreef er met mijn vulpen zorgvuldig zijn naam op.

Het verhaal is hier wel klaar, dus deze week zit ik weer keurig op het rechte pad :) (hoewel je natuurlijk nooit weet wat er komen gaat). Bedankt voor je suggestie voor de laatste zin. Ik had er nogal moeite mee. Die 'er op' wilde niet lekker in de zin. Jij hebt mij laten zien hoe het moet en daarvoor dank.

Maar je spreekt over twee mannen, en één schot. Één simpel schot, nog wel. Dat werkt niet. Je zag nooit meer iemand anders, maar wilde meer en maakt dan een plan om je opdrachtgever overhoop te schieten. Waar ga je dan je opdrachten vandaan halen? Ook een kort verhaal heeft behoefte aan sluitende details en een sluitend plot. Die ontbreken hier naar mijn idee.

Ik ben het deels met je eens en deels met je oneens. Met je eerste punt ben ik het namelijk oneens. Hij beweert (in mijn ogen) niet dat hij met één schot twee man heeft neergeschoten. Nee, hij vertelt daar hoe makkelijk het was om met één schot iemand van het leven te beroven. Dat gevoel gaf hem een machtig gevoel, hij wilde meer. Ik ben het deels met je tweede punt eens. Ja, hij weet niet van het hele bedrijf af en toch schiet hij zijn opdrachtgever dood, omdat hij hunkert naar meer macht. Hij is geobsedeerd door die macht. Hij weet hoe makkelijk het was voor zijn opdrachtgever om hem in te huren. Als zijn opdrachtgever dat kon, dan kan hij dat ook. Hij wil niet de macht delen. Hij heeft even geroken aan het criminele leven en hij wil meer. Hij wil de absolute baas zijn in die wereld. Hij wil bepalen wie er leeft en wie niet (Ik ben, terwijl ik dit schrijf de verhaallijn groter aan het maken, uiteindelijk wil hij dus voor god spelen. Kunnen beslissen over leven en dood, over iedereen. Om daar uiteindelijk te komen moet natuurlijk zijn eigen opdrachtgever dood. Want zijn opdrachtgever staat tot nu toe nog altijd boven hem.). Ik hoop dat je het beter snapt en dat ik je vragen beantwoord heb. Als je meer opmerkingen hebt dan hoor ik het graag. Bedankt voor je scherpe reactie.

Ik heb je verhaal gelezen en ik moest er even over nadenken waarom ik niet zo enthousiast raakte. Ik denk dat het hieraan ligt: Ik mis de emoties die ervoor zorgen dat de lezer= ik, betrokken raakt bij het verhaal. Ik voel niet mee met een van beide personen. Dat zorgt ervoor dat ik het lees als een kranten bericht: ik neem het slechts als kennisgeving aan. Ik kan niet in de 'huid' kruipen van de personages. Bijv. als de opdrachtgever de HP gedwongen of gechanteerd had of de HP als ondankbaar iemand zijn opdrachtgever had omgelegd dan had ik meer in het verhaal gezeten. Begrijp je wat ik bedoel? Natuurlijk heb ik je zoals altijd graag gelezen! :nod:

Weet je wat ik grappig vindt? HP moet leren schoonmaken. Dan denk ik, zoek je een lekker duister baantje, een baantje waarbij HP overduidelijk het normale leven probeert te omzeilen. En nog... nog moet je schoonmaken. Ook de realiteit. Mooi verhaal, Anne.

Begrijp je wat ik bedoel?

Ik denk het wel... Maar ik denk niet dat mijn HP echt emoties heeft. Natuurlijk heeft hij die wel, maar deze moorden neemt hij heel klinisch op. Hij geniet er juist van. Voor hem is het niks anders dan boodschappen doen, bijvoorbeeld. Het enige waar hij op kickt is de macht. Hij wil de macht. Zou ik dat meer moeten uitschrijven? Zijn hunkering naar macht?

Weet je wat ik grappig vindt? HP moet leren schoonmaken. Dan denk ik, zoek je een lekker duister baantje, een baantje waarbij HP overduidelijk het normale leven probeert te omzeilen. En nog... nog moet je schoonmaken. Ook de realiteit. Mooi verhaal, Anne.

Dankjewel, Johanna. Zo zie je maar dat professionele moordenaars ook maar gewone mensen zijn. ;)

Leuk de andere kant van je vorige verhaal te lezen en je. ent er goed in geslaagd het steeds-meer aspect van de opdracht erin te verwerken; grappig hoe de geschiedenis zich herhaalt, al ben ik wel een beetje met Woodpecker eens dat het hier te snel gaat, binnen dit verhaal is het niet logisch de baas af te knallen

Rupsje Nooitgenoeg wil ook meer en meer. Dat is de paralel die ik lees.Ik moet nog even wennen aan Anne op moord pad, maar ja, dat zal wel aan mij liggen.

Anne Borneman, je schreef in #9

Maar ik denk niet dat mijn HP echt emoties heeft. Natuurlijk heeft hij die wel, maar deze moorden neemt hij heel klinisch op. Hij geniet er juist van. Voor hem is het niks anders dan boodschappen doen, bijvoorbeeld. Het enige waar hij op kickt is de macht. Hij wil de macht. Zou ik dat meer moeten uitschrijven? Zijn hunkering naar macht?

Precies, die hunkering is een hele sterke emotie - de man leidt feitelijk aan een soort megalomanie, dat zou je meer kunnen laten zien, bijvoorbeeld in de fantasieën van de man, die dan weer haaks staan op de klinische moorden.

knap opgebouwde spanning in een relatief kort verhaal. Ik denk dat iedereen emoties heeft alleen zal niet iedereen die (kunnen/willen) tonen. Zelfs jouw Hp want die zegt op een gegeven moment' Ik genoot van het moment.

Anne Borneman, je schreef in #9

Maar ik denk niet dat mijn HP echt emoties heeft. Natuurlijk heeft hij die wel, maar deze moorden neemt hij heel klinisch op. Hij geniet er juist van. Voor hem is het niks anders dan boodschappen doen, bijvoorbeeld. Het enige waar hij op kickt is de macht. Hij wil de macht. Zou ik dat meer moeten uitschrijven? Zijn hunkering naar macht?

Precies, die hunkering is een hele sterke emotie - de man leidt feitelijk aan een soort megalomanie, dat zou je meer kunnen laten zien, bijvoorbeeld in de fantasieën van de man, die dan weer haaks staan op de klinische moorden.

Hierdoor creëer je meer begrip voor de gedachtegang van de HP zonder dat de lezer het eens met hem hoeft te zijn. Of verklaar waar deze hunkering naar macht vandaan komt. Misschien omdat hij geen slachtoffer van (kind)misbruik meer wilt zijn?

Als hij na één schot als verslaafd is, dan vind ik twee maanden later wilde hij meer, niet zo verslavend klinken. Trouwens, ik heb liever geen concurrentie op moordgebied. Als je geen bewijzen achterlaat, heb ik er minder moeite mee.

Weet je wat ik grappig vindt? HP moet leren schoonmaken. Dan denk ik, zoek je een lekker duister baantje, een baantje waarbij HP overduidelijk het normale leven probeert te omzeilen. En nog... nog moet je schoonmaken. Ook de realiteit. Mooi verhaal, Anne.

Johanna, ik dacht net hetzelfde :) Anne, het is leuk dat je er een vervolg hebt aan kunnen breien aan de vorige opdracht. Ik mis wel, maar dat is onmogelijk in zo weinig woorden, wat diepte in het stuk. Het verloopt in mijn hoofd allemaal zo snel, te snel precies. Ik denk dat het daardoor iets moeilijker was om me in te leven.

Leuk de andere kant van je vorige verhaal te lezen en je. ent er goed in geslaagd het steeds-meer aspect van de opdracht erin te verwerken; grappig hoe de geschiedenis zich herhaalt, al ben ik wel een beetje met Woodpecker eens dat het hier te snel gaat, binnen dit verhaal is het niet logisch de baas af te knallen

Bedankt, het herhaalt zich inderdaad allemaal. Jammer dat het verhaal niet helemaal gelukt is. Deze week zal ik beter mijn best doen!

Rupsje Nooitgenoeg wil ook meer en meer. Dat is de paralel die ik lees.Ik moet nog even wennen aan Anne op moord pad, maar ja, dat zal wel aan mij liggen.

Dan zul je snel moeten wennen, want ook voor deze week laat ik de lijken nog niet los. Tenminste, als ik niet van idee verander ;). Bedankt voor je reactie.

Precies, die hunkering is een hele sterke emotie - de man leidt feitelijk aan een soort megalomanie, dat zou je meer kunnen laten zien, bijvoorbeeld in de fantasieën van de man, die dan weer haaks staan op de klinische moorden.

Ja, ik zie hoe ik het beter had kunnen doen. Jammer dat ik zo'n kans heb laten liggen. Volgende keer beter. Bedankt voor je reactie en je tip :).

knap opgebouwde spanning in een relatief kort verhaal. Ik denk dat iedereen emoties heeft alleen zal niet iedereen die (kunnen/willen) tonen. Zelfs jouw Hp want die zegt op een gegeven moment' Ik genoot van het moment.

Dankjewel voor je compliment. Inderdaad, mijn HP heeft ook gevoelens, ik had ze alleen meer moeten uitdiepen.

Hierdoor creëer je meer begrip voor de gedachtegang van de HP zonder dat de lezer het eens met hem hoeft te zijn. Of verklaar waar deze hunkering naar macht vandaan komt. Misschien omdat hij geen slachtoffer van (kind)misbruik meer wilt zijn?

Interessant, daar had ik helemaal niet over nagedacht.

Als hij na één schot als verslaafd is, dan vind ik twee maanden later wilde hij meer, niet zo verslavend klinken.

Hij was verslaafd, maar wel verstandig. Hij had eerst anderen die uitgeschakeld moesten worden. Je weet immers niet wat hij in die twee maand gedaan heeft ;).

Anne, het is leuk dat je er een vervolg hebt aan kunnen breien aan de vorige opdracht. Ik mis wel, maar dat is onmogelijk in zo weinig woorden, wat diepte in het stuk. Het verloopt in mijn hoofd allemaal zo snel, te snel precies. Ik denk dat het daardoor iets moeilijker was om me in te leven.

Als ik het terug lees dan snap ik het, jammer. Bedankt voor je reactie.