Lid sinds

10 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Wekelijkse schrijfopdracht #43 - Maybe just the touch of a hand

Ik wist niet dat dit bestond. Had ik het maar eerder geweten. Dat had me heel wat ellende bespaard. Ik wist het gelijk toen ik zijn bruine, vriendelijke ogen zag. Zijn geruststellende, vastberaden stem hoorde. Zijn handdruk was warm geweest. Warm en daadkrachtig. Ze hadden me er altijd voor gewaarschuwd. Hoe vaak zeiden ze wel niet tegen me dat ik hiervoor moest oppassen. Dat alleen dwazen verliefd werden op hun slachtoffers. Altijd lachte ik hun zorgen weg. Ik verliefd worden? Dat zou mij nooit overkomen. Hij had een gewone klant moeten zijn voor mij. Ik zou een nacht met hem doorbrengen in een hotel. Daarna zou ik proberen om bij hem thuis te komen. Daar zou ik, zoals altijd, wanneer hij sliep opzoek gaan. Opzoek naar camera’s, beveiligingscodes, sloten. Na zoveel jaar ervaring wist je tegenwoordig wel waar je op moest letten. Maar hij was anders geweest. Hij had naar mijn loze gebrabbel geluisterd. Hij had mijn krokodillentranen weggeveegd. Hij had mij laten zien dat er een andere manier van leven was. Een leven met liefde. Er is een andere manier. Ik hoef niet meer te overleven. Ik hoef geen masker meer op te zetten, geen schild meer voor me te houden. Ik kan mezelf zijn, bij hem zijn. Mensen kunnen van me houden om wie ik ben. Ze verklaarden me voor gek. Zeiden dat ik een burgerlijke trut was en dat ik niet meer op ze hoefde te rekenen. Ze vonden dat ik me gek liet maken. Dat hij me misbruikte. Ik weet zeker dat hij dat niet deed. Hij is anders dan de anderen. Ik wist het zeker, toen ik hem de hand schudde.

Lid sinds

9 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Mooi verhaal Anne. Ik heb net het verhaal van Bart gelezen en nu dit! Het lucht op. Eindelijk opnieuw een beetje geloof in de goedheid van de mens - al wordt dat niet altijd beloond - het blijft de moeite om daarin te geloven. Erg graag gelezen en mooi geschreven. Ik dacht al... waar blijft het verhaal van Anne.

Lid sinds

10 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Mooi verhaal Anne. Ik heb net het verhaal van Bart gelezen en nu dit! Het lucht op. Eindelijk opnieuw een beetje geloof in de goedheid van de mens - al wordt dat niet altijd beloond - het blijft de moeite om daarin te geloven. Erg graag gelezen en mooi geschreven.
Dankjewel, ik ga morgen proberen om zoveel mogelijk verhalen van feedback te voorzien. Ik ben benieuwd :).
Ik dacht al... waar blijft het verhaal van Anne
Tja, ik heb het druk, druk, druk. Ik moet veel herschrijven (wat je ook wel opnieuw schrijven kunt noemen zo onderhand, haha) en bovendien vonden alle leraren het wel een goed idee om deze week en volgende week hun toetsen op te geven :). Altijd fijn! Maar gelukkig weet ik voor sol altijd een gaatje te vinden, haha ;).

Lid sinds

11 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Er is een live-uitvoering van Stairway to heaven van Led Zeppelin dat begint met de woorden "This is a song of hope." Dat is het gevoel dat ik over hou aan jou verhaal, Anne. Ik zat eigenijk nog op een twist aan het eind te wachten, maar was blij dat die niet kwam. Het is zoals het is, een verhaal over hoop. Moet ik nog gaan zeuren over komma's? Nee toch?

Lid sinds

9 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Het karakter van de HP is niet slecht. De omstandigheden waar ze in leeft wel. Ik hoop dat hij de gene is waar ze rust kan vinden, weg uit de schaduw wereld. Intrigerend geschreven.

Lid sinds

10 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
[Ik weet zeker dat hij dat niet deed. Hij is anders dan de anderen. Ik wist het zeker, toen ik hem de hand schudde.] Wat een intrigerende eindzinnen! :thumbsup: Hieruit lees ik dat ze het alleen toen ze zijn hand schudde zeker wist maar gaandeweg is de twijfel gegroeid en nu weet ze dat ze niemand kan vertrouwen. Een soort open eind maar toch een bepaalde richting ingeduwd! :nod: Spannende opbouw! Ik ben blij dat jij altijd een gaatje voor SOL weet te vinden! :)

Lid sinds

11 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Anne Borneman, in die herhaling aan het eind:
Ik weet zeker dat hij dat niet deed. Hij is anders dan de anderen. Ik wist het zeker, toen ik hem de hand schudde.
proef ik twijfel. Goed gedaan!

Lid sinds

9 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik geloof ook altijd in het goede van één mens.dat je aan het eind twijfelt is ook normaal en houdt het verhaal ook een beetje spannend. We krijgen nooit een levenslange garantie bij een relatie toch?

Lid sinds

10 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Er is een live-uitvoering van Stairway to heaven van Led Zeppelin dat begint met de woorden "This is a song of hope." Dat is het gevoel dat ik over hou aan jou verhaal, Anne. Ik zat eigenijk nog op een twist aan het eind te wachten, maar was blij dat die niet kwam. Het is zoals het is, een verhaal over hoop.
Ik had zelf dit verhaal gebaseerd op Thinking out loud van Ed Sheeran, ken je die?
Moet ik nog gaan zeuren over komma's? Nee toch?
Mag altijd :). Maar ik denk dat we vanaf morgen met de volgende opdracht bezig gaan, dus bewaar het maar voor #44. Bedankt voor je reactie.
Intrigerend geschreven.
Bedankt voor je reactie :).
[Ik weet zeker dat hij dat niet deed. Hij is anders dan de anderen. Ik wist het zeker, toen ik hem de hand schudde.] Wat een intrigerende eindzinnen! :thumbsup: Hieruit lees ik dat ze het alleen toen ze zijn hand schudde zeker wist maar gaandeweg is de twijfel gegroeid en nu weet ze dat ze niemand kan vertrouwen. Een soort open eind maar toch een bepaalde richting ingeduwd! :nod:
Bedankt voor je reactie, Marietje. Ik had het niet bedoeld als twijfel, ik wilde de titel van het verhaal benadrukken. Maar ik kan zien dat je het zo hebt opgevat.
Anne Borneman, in die herhaling aan het eind: Citaat: Ik weet zeker dat hij dat niet deed. Hij is anders dan de anderen. Ik wist het zeker, toen ik hem de hand schudde. proef ik twijfel. Goed gedaan
Jij ook al? Blijkbaar is het verhaal met mij aan de haal gegaan, haha. Bedankt voor je reactie.
Ik geloof ook altijd in het goede van één mens.dat je aan het eind twijfelt is ook normaal en houdt het verhaal ook een beetje spannend. We krijgen nooit een levenslange garantie bij een relatie toch?
Was het maar waar, Nicole. Dat zal heel wat scheidingen schelen. Dankjewel voor je reactie.

Lid sinds

9 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Je bouwt de spanning perfect op in de eerste alinea! Als lezer wordt ik na elke zin nog nieuwsgieriger naar het verhaal. De laatste zin is echt subliem:) @ Anne, het verhaal vraagt om vervolg...

Lid sinds

10 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Die twijfel die hierboven al genoemd werd, voel ik ook een beetje. Het is bijna een 'en ze leefden nog lang en gelukkig einde'. Door alle slechtheid van deze week is dat natuurlijk bijna niet te geloven. Ik ben blij voor HP als ze nu kan leven zoals ze wil. Mooi geschreven verhaal, Anne!

Lid sinds

10 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Je bouwt de spanning perfect op in de eerste alinea! Als lezer wordt ik na elke zin nog nieuwsgieriger naar het verhaal. De laatste zin is echt subliem:) @ Anne, het verhaal vraagt om vervolg..
Bedankt voor je compliment. Wie weet of er een vervolg komt. Ik denk het niet, ik schrijf vaak geen vervolgen. Maar we zullen zien :).
Ik ben blij voor HP als ze nu kan leven zoals ze wil. Mooi geschreven verhaal, Anne!
Dankjewel, Johanna.