Lid sinds

9 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#42 Soep

Hoi, Hierbij mijn bijdrage! Het is koud buiten. Het vriest al een paar dagen. Buiten schaatst jong en oud op de dichtgevroren sloten. Mijn ouders komen vanavond eten, en ik heb geen idee wat ik ze moet voorschotelen. Mijn geld is eigenlijk al op, over vijf dagen komt mijn studiefinanciering pas weer binnen. Ik leef de hele week al op soep, maar dat wil ik ze niet geven. Ik doe mijn winterjas aan en mijn sjaal om. Ik kijk in mijn portemonnaie en zie tot mijn geluk een briefje van tien euro in het geldvak zitten. Ik besluit om een salade te gaan maken. Ik loop naar buiten en de kou slaat in mijn gezicht. De winkel is om de hoek. Buiten staan de stalletjes waar alles al ligt. Het is een verzameling van kleuren, geuren en vormen. Binnen is nog veel meer keuze. De winkeleigenaar betrekt alles van lokale boerderijen. Gisteren zat het nog in de grond of hing het aan bomen en struiken. Ik pak alles dat ik nodig heb en ga naar de kassa om af te rekenen. Negen euro tachtig. Ik kan me niet herinneren dat ik dat de laatste tijd voor eten heb betaald. Brood heb ik nog liggen en ik heb voor de rest niet nodig. Ik loop weer terug naar mijn appartement. Om de hoek komt Joep op zijn step aan steppen. Ik kan hem niet meer ontwijken en hij mij niet. Samen vallen we. Mijn gevulde papieren zak valt op de grond. Het meeste valt op straat waarna er een auto overheen rijd. Bijna alles is verloren, niet meer te gebruiken. De rode sappige ballen met hun fel groene kroontje blijven op de stoep liggen, beurs maar nog te gebruiken. Vanavond eten we soep.

Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Hoi, Hierbij mijn bijdrage! De rode sappige ballen met hun fel groene kroontje blijven op de stoep liggen, beurs maar nog te gebruiken. Vanavond eten we soep.
Micter, welkom op dit forum! Veel succes met je wekelijkse schrijfopdrachten. Graag gelezen. Creatief met tomaat!

Lid sinds

9 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Micter, Welkom hier op het forum. Een klein tragisch verhaal. Bij het lezen had ik een déjà vu. Ooit - lang geleden - zag ik een klein jongetje dat na heftig zeuren van mama eindelijk een ijsje kreeg. Het geluk straalde uit zijn ogen toe hij zijn eerste likje deed... en toen gebeurde het... de rest van het ijsje gleed uit het koekje op de grond. Eén likje had het geluk geduurd. Soms kunnen kleine tafereeltjes diep menselijk tragisch zijn. Je komt er altijd overheen, maar het doet toch even pijn. Dat is wat ik bedacht bij jouw ontroerend stukje.

Lid sinds

10 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dan maar soep :D. Een grappig einde. Je beschrijft de winkel zo goed en de tomaten ook dat ik gelijk doorheb waar je over schrijft.

Lid sinds

10 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Zo tragisch dat het laatste tientje dan op gaat aan een gezonde salade. En dan valt vervolgens alles op de grond. Echt een rotdag voor HP lijkt mij. Een klein drama. Vanavond soep in een tragikomische afsluiter. Mooi en aangenaam geschreven verhaal. Ik heb dit graag gelezen. Ben benieuwd naar een volgende inzending.

Lid sinds

10 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
@Micter, een kleine opmerking. Op zijn step aansteppen lijkt mij dubbelop. En goed dat het alsnog warme soep wordt, want een koude salade in de winter lijkt mij niet het einde. Succes met je komende verhalen.

Lid sinds

9 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Bedankt voor alle reacties. Erg leuk om dit te lezen. @Mili, ik vind hetzelf ook dubbelop. Ik had er ook iets anders van kunnen maken! Tnx!

Lid sinds

13 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ach gossie toch. Gelukkig is soep wel lekker in de winter. En voor als je stufi weer binnen is: zelf maak je die salade voor minder dan een euro de man :)