Wist je dat vandaag de bladeren lui en loom omhóóg zweven totdat ze vlak boven Anton aan het natte asfalt kleven? En overal om hem heen ziet hij jassen en benen met grote schoenen er bovenop. Want weet je als je op je handen loopt, zie je alles op de kop! Plotseling komen 4 harige pootjes op Anton af, 't is heus. Een natte tong likt uitbundig aan zijn neus. Weg, fort! maar Antons stem wordt gedempt, door het kaartje dat tussen zijn tanden zit geklemd. Helemaal aan het einde van de laan moet hij heel even op zijn voeten staan. En voordat het kaartje de oranje bus in gaat, leest hij nogmaals wat er op geschreven staat. aan Saartje, Bosweg 9, IJsselstein Ik ben helemaal ondersteboven van jou van je Valentijn