Lid sinds

10 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

wekelijkse schrijfopdracht 41 - Naar het museum

11 februari 2015 - 12:18
Hanna kijkt de troep kinderen voor zich glimlachend na. Korte beentjes verspreiden zich door de zaal op zoek naar de diepste geheimen van de oertijd. Ogen verwijden zich en monden vallen open, wanneer ze de skeletten van de dinosaurussen aanschouwen. Ze hebben het moeilijk om hun handen met uitgestrekte vingers bij zich te houden, maar de juf was zeer duidelijk geweest in de bus: ‘Nergens aankomen of we keren per direct terug naar school.’ Per twee en met een potlood en invulboekje in de aanslag zoeken de leerlingen geconcentreerd naar alle antwoorden. Na een vijftal minuten is de rust echter al verstoord. Juf Hanna rept zich naar de plaats van onrust en ziet nog net hoe Bram zijn klasgenoot een trap verkoopt. Nog voor ze haar mond kan opentrekken, komt een wandelend kostuum tussenbeide. Ze hoort een mannenstem de twee kinderen op hun plaats zetten met: ‘Behandel anderen, zoals jij behandeld wilt worden.’ Na de leerlingen zelf nog een berisping te geven, laat juf Hanna zich mee leiden door de man naar een afgelegen plaats in het museum voor een babbeltje. Het wandelend kostuum ontdoet zich tijdens hun gesprek van zijn kopstuk en juf Hanna staart naar zijn, laat ons eerlijk zijn, knappe gelaat. Ook de rest van zijn kostuum speelt hij uit, waardoor Hanna haar ogen de kost kan geven aan zijn slanke gespierde lichaam. Haar ogen blijven hangen bij de stijve oneffenheid in zijn boxershort. Ze voelt zich warm worden van binnen en ze is er vrijwel zeker van dat ze bloost. Hanna verdrinkt in de bruine ogen van Theo James en zowel het museum als de kinderen verdwijnen stante pede van het toneel. Zijn film-imago uit 'Divergent' heeft hij geruild voor dat van een lieve, kindvriendelijke, doch stoere man. Hanna’s intieme plekje staat in vuur en vlam en ze geeft zich over aan Theo's hongerige blik. Ze is een prooi in zijn klauwen en ze laat zich maar al te graag bespelen. Nat wordt ze wakker. De wekkerradio geeft drie uur aan. Het is haar eerste valentijn alleen in zo’n zestien jaar.

Lid sinds

10 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
11 februari 2015 - 21:27
Die had ik niet zien aankomen. Jeetje wat een verhaal. Maar volgens mij had ze geen vervelende droom. Hopelijk vond ze het niet erg om voor de eerste keer sinds zestien jaar alleen wakker te worden met Valentijnsdag. Nog even een toevoeging: Is deze Theo James niet een beetje te jongetjesachtig om te zien?

Lid sinds

10 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
11 februari 2015 - 17:20
Ik denk ook niet dat ze een vervelende droom had :) Of ze het erg vond/vind om alleen wakker te worden? Ik vermoed van wel, want met twee is toch leuker dan alleen hé! (och, die is stout!)

Lid sinds

9 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
11 februari 2015 - 17:59
grappig verhaal, waar staat dat museum :) Kende Theo James niet en heb even gegoogled. Die wil ik ook wel tegen komen. Een vraagje Bram zijn partner is dat ook een scholier. Partner klinkt wat ouwelijk denk ik.

Lid sinds

10 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
11 februari 2015 - 18:44
Dag Nicole. Jou ken ik denk ik nog niet. Het natuurhistorisch museum staat in Brussel :) Brams partner is inderdaad een medestudent. Ik heb hier gekozen voor partner, omdat ze per twee werken (=groepswerk). Heb jij een betere verwoording? En dank je wel om te lezen.

Lid sinds

10 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
11 februari 2015 - 18:45
@Lili, de relatieve schrijfrust heeft je goed gedaan. Een troep kinderen en korte beentjes die zich verspreiden, vind ik leuk geschreven. Dingetjes zijn tussenbeide i.p.v. tussen beiden en van binnen i.p.v. vanbinnen. Je verhaal heeft inderdaad een niet vermoede wending aan het slot. Fijne dromen hebben en alleen wakker worden, heeft zo zijn voordelen. :)

Lid sinds

10 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
11 februari 2015 - 18:49
@Mili, ik dacht het al, dat het niet klopte, maar ik had onvoldoende tijd om het nog op te zoeken, vermits mijn middagpauze op z'n einde liep. Ik heb mijn (onvergeeflijke) fouten onmiddellijk verbeterd :) Dank je om nog eens een stukje van mij te lezen en te voorzien van commentaar.

Lid sinds

12 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
11 februari 2015 - 19:19
Lili, een amusant, goedgeschreven verhaal met een heet einde dat om bluswerk vraagt. Enkele opmerkingen. partner > makker o.i.d. op hun plaats zetten > op hun nummer zetten op hun nummer zetten met: 'Behandel... ontdoet zich van zijn kopstuk ... staat dat voor: zet zijn pet af? Of hebben we hier te maken met een als dino verklede suppoost? laat ons eerlijk zijn > laat ik eerlijk zijn Zijn film-imago uit divergent > Zijn imago uit de film 'Divergent' geruild voor dat van een lieve, kindvriendelijke, doch stoere man... drie bijvoeglijke naamwoorden achter elkaar, met dat lelijke 'doch' ertussen. Voor de scène waarin hp dan is verzeild, is 'kindvriendelijk' niet meer van belang. Dat zou ik dus weglaten. Dan zou het kunnen worden: geruild voor dat van een lieve, stoere man. in zo'n zestien jaar > in zestien jaar.

Lid sinds

9 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
11 februari 2015 - 20:09
Brams partner is inderdaad een medestudent. Ik heb hier gekozen voor partner, omdat ze per twee werken (=groepswerk). Heb jij een betere verwoording?
misschien gewoon klasgenootje. Ik begrijp uit het verhaal dat het om de lagere school gaat.

Lid sinds

10 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
11 februari 2015 - 20:29
Nicole: klasgenoot is inderdaad het soort woord dat ik zocht :) Dos, je weet dat ik je feedback zeer op prijs stel, maar ik ben het niet met alles eens. (Dat mag toch hé?) - doch, vind ik persoonlijk een zeer knap en mooi woord, die hou ik dus echt wel :) Ik vind de drie bijvoeglijke naamwoorden na elkaar ook niet erg, want het is een droom en in een droom krijg je vooral indrukken mee. - 'iemand op zijn plaats zetten' is de Vlaamse versie van 'iemand op zijn nummer zetten'. Het jouwe is correct en Algemeen Nederlands, maar zoals je vast weet, kruipt er hier en daar een Vlaamse uitdrukking/woord in mijn schrijfsels. Het klinkt voor mij ook natuurlijker als ik het herlees. - kopstuk is inderdaad het kopstuk van een, bijvoorbeeld dino-pak. Het is tweedelig. Een pet zou een hoofddeksel zijn, niet? - Waarom zou ik 'zijn imago uit de film..' schrijven als het veel korter kan? Moet alles ten volle uitgeschreven worden? - Ik heb gekozen voor 'in zo'n zestien jaar', omdat dit in mijn ogen minder concreet lijkt. Het geeft mij zo'n gevoel van ongeveer, grosso modo. - 'laat ons eerlijk zijn' hierbij spreek ik eigenlijk de lezers tussendoor even aan. Misschien niet zo toepasselijk in dit stuk. Dank je om de tijd te nemen om mijn tekst zo grondig te bestuderen :) Ik hoop dat je het ondanks jouw feedback toch ook een beetje aangenaam vond om te lezen.

Lid sinds

10 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
11 februari 2015 - 21:12
Johanna: ik ben op alles door :) Ik moet er wel drie hernemen, want ik was ziek tijdens die examens. Ik vind het lief dat je het even vraagt, dank u!

Lid sinds

10 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
11 februari 2015 - 21:12
Heel erg genoten van je verhaal Lilith. Had het niet door dat het om een droom ging. Ik heb Theo James nooit zien acteren, maar hier zet hij een sterk karakter neer ;)

Lid sinds

10 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
11 februari 2015 - 21:15
@Richard. Wel ik had de boeken gelezen en de film net gezien, dus zijn 'karakter' zat nog in mijn achterhoofd bij het schrijven van dit verhaal. Had je het op het einde ook niet door dat het om een droom ging?

Lid sinds

12 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
11 februari 2015 - 21:41
Lili, mijn opmerkingen zijn ter overweging. Het zijn punten die ik in meer of mindere mate beter zou vinden. Het zijn niet altijd zekerheden. Bij de beoordeling van de Vlaamse aspecten is dat moeilijk. Maar laat die vooral overend staan. In laatste instantie oordeel je zelf.

Lid sinds

10 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
11 februari 2015 - 22:26
Ik vind het soms moeilijk Dos. Elke feedback, commentaar (goed of slecht) neem ik altijd mee en daar let ik ook vaak op tijdens het redigeren, maar soms komt mijn eigenwijs kantje boven en heb ik zoiets van: pfoeh, zo vind'k het leuk. Toch wil ik niet overkomen als een arrogant klein meisje die denkt dat ze het beter weet. Ik ben blij dat jij het altijd zo goed opneemt als ik wat weerstand biedt :) Overend? Wat is dat?

Lid sinds

10 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
11 februari 2015 - 22:35
Leonardo, dank je voor het lezen :) Taalzeurtjes, grr, ik wou dat ik er geen maakte, echt waar... P.S.: wat ben jij zachtaardig vandaag..

Lid sinds

14 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
11 februari 2015 - 22:43
Taalzeurtjes, grr, ik wou dat ik er geen maakte, echt waar...
Je denkt toch niet werkelijk dat ik zonder fouten ben?
P.S.: wat ben jij zachtaardig vandaag..
Aha, het valt op. Reden te meer om zachtaardiger te worden :). Anderzijds, ter toelichting: - Een verhaal heeft m.i. twee dimensies: de inhoud zelf, het verhaal, de verwoording van de fantasie EN de manier waarop het wordt verteld, hoe het de lezer vervoert. Dat laatste is wat we (moeten) oefenen, want de inhoud is iedere keer anders. Daarom gaat het mij om het volgende verhaal. De oefeningen hier en de o, zo nuttige feedback helpen het schrijversinstrumentarium te perfectioneren. Dat ik soms wat onaardig ben, is een karaktertrekje. :)

Lid sinds

10 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
11 februari 2015 - 22:54
Leonardo, zo naïef ben ik niet :) Iedereen heeft fouten of maakt fouten, jij dus ook! Ik kan dat onaardige trekje (soms) wel smaken... Ik vind het leuk om te weten waar ik sta en wat anderen van mijn schrijfsels vinden. Ik kan er alleen maar van bijleren. Onnodig onbeschoft zijn vind'k dan weer een brug te ver.

Lid sinds

10 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
12 februari 2015 - 13:05
Lili, Ik had je stukje al eens gelezen... maar nu eindelijk herlezen. Het eerste deel in het museum vond ik prachtig omdat ik instinctief heel precies wist waar het zich afspeelde en ik zag bovendien mezelf ook terug in dat zelfde museum lopen tijdens mijn eigen schooltijd. (Lang geleden hoor, de dino's die er staan zijn intussen waarschijnlijk dubbel zo oud geworden :D ). Van dino-skeletten naar Theo James is dan weer een grote stap maar in een droom gaat alles inderdaad erg vlug en de verbanden die onze hersens in het onderbewuste leggen (met of zonder hulp van de hormonen) zijn inderdaad een raadsel op zich. Mooi verhaal - vooral omdat ik jou als jonge leerkracht er wel in zie. ;) Grappig ook hoe je in je commentaren met de Nederlanders over de Vlaamse woorden discussieert. Ik wil natuurlijk ook mijn Vlaamse eigenheid niet bewust verdoezelen of verloochenen maar het is echt grappig hoe we samen soms nietsvermoedend in de val trappen. :(

Lid sinds

18 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
12 februari 2015 - 13:04
Hoi, ik vond het storend als lezer dat het begon over kinderen en opeens erotisch werd. Die combinatie vond ik storend. Wel een goed geschreven spannend verhaal. Ook ik vond de beschrijving van de kinderen erg levendig. Je schrijft zo dat ik er bij ben en het mee-ervaar.

Lid sinds

12 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
12 februari 2015 - 14:51
Hoi, ik vond het storend als lezer dat het begon over kinderen en opeens erotisch werd. Die combinatie vond ik storend. Wel een goed geschreven spannend verhaal. Ook ik vond de beschrijving van de kinderen erg levendig. Je schrijft zo dat ik er bij ben en het mee-ervaar.
Inherent aan de droom: ze zijn niet te sturen.

Lid sinds

12 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
12 februari 2015 - 16:55
Lili, het is een droom die je vertelt. Moest glimlachen in het begin omdat ik het herkende als leerkracht met een groep kinderen in een museum te zijn. Omdat het verhaal mij verwarde in gevoelens, kinderen en erotiek, kan ik niet anders zeggen dat je een droom, waarin van alles kan gebeuren, prachtig hebt beschreven.

Lid sinds

10 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
12 februari 2015 - 17:10
Doordat ik een droom beschrijf heb'k misschien wel een ietwat ongewone setting gecreeërd. Het is ondenkbaar en inderdaad in het dagdagelijkse leven niet gepast. Vandaar dat de kinderen en het museum ook verdwijnen (letterlijk dan) en de droom eigenlijk naar een ander niveau getild wordt. Ik vind het spijtig dat het als storend wordt gezien, maar ik begrijp het wel. maddbrug: ben jij ook leerkracht? Ryn: Ik val denk ik bij al mijn schrijfsels in de valkuil van Nederlands-Vlaams. Bij jou valt dat toch hééél goed mee? Ja, het museum is één van mijn lievelingsmuseum in België. Hoewel het tegenwoordig wel al veranderd zal zijn, want ik ben er al lang niet meer geweest. Odile: Dank je voor je reactie. Ik ben toch blij dat het eerste stukje voldoende beeldend is.

Lid sinds

18 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
13 februari 2015 - 10:20
Het hele stukje is beeldend, Lilith. Ik denk dat het mij stoort ook omdat het zo beeldend voor me was en in zo'n kort tijdsbestek was ik bij kinderen en plotseling in een erotische scène. Als het een langer stuk met meer woorden zou zijn, zou het mij minder storen. Ach, het ligt ook aan mij hoor... En inderdaad, in een droom komt van alles voor wat niet bij elkaar past... Een echte droom dus.

Lid sinds

10 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
13 februari 2015 - 10:51
:) Jouw verhaal deed mij denken aan de onderstaande commercial: http://youtu.be/mzz24lXVE9Q Het laatste gegeven dat ze voor het eerst in 16 jaar alleen is zet mij als lezer aan het rekenen. Ik heb Theo James gegoogeld ( was geen straf! ;) ) en de benoeming van de film Divergent ( doelgroep young adults ) zorgen ervoor dat de uitkomst qua leeftijd voor mij niet klopt. Maar bij mij ontbreekt altijd al de wiskunde knobbel! [Hanna’s intieme plekje staat in vuur en vlam en ze geeft zich over aan Theo's hongerige blik.] Deze zin haalde me uit het verhaal. Ik kreeg een bepaald beeld bij Hanna's intieme plekje die niet smakelijk was. Misschien haar gevoel meer in show uitdrukken? Ik vind het contrasterende van een drukke werkdag als juf eindigend in de armen van een hunk spannend gevonden. Dagdromen is heerlijk! :nod: Graag gelezen! Fijn dat je er weer bent. :thumbsup:

Lid sinds

10 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
13 februari 2015 - 22:35
@odile: ik begrijp je wel hoor. Het is inderdaad een hele omwenteling in een heel kort stuk. @Marietje: Daar kom je met een goed punt. Hoewel zo een (laat ons zeggen) 36 jarige vrouw niet kunnen genieten van een stukje Theo James, nadat ze de film met (bijvoorbeeld) haar dochter heeft gezien? Het is wel een goede aanhaling en zeker iets om over na te denken als ik schrijf. 'Heb ik me te weinig ingeleefd in het personage?' Oei, ik dacht dat intieme plekje juist een mooiere verwoording was.; Ik hoop dat het beeld niet al te onsmakelijk was. En als het toch zo was, dan maakte google vast heel wat goed :) Fijn om terug te zijn!