Opdracht #38 (deel 3)

Oma wilde niets vertellen over de wolf die in haar huisje was geweest. 'Als je het niet zegt berg ik je op in een verpleeghuis,' zei de moeder van Roodkap dreigend. Oma had haar vingers in haar oren en haar tong uit gestoken. Roodkap fietste na het ziekenhuisbezoek langs Sjon van de coffeeshop. 'Die wolf, waar woont hij eigenlijk, weet jij dat' vroeg Roodkap terwijl ze muntthee dronk. Sjon trok zijn schouders op. Op een avond besloot Roodkap naar het huisje van oma te gaan. Ze zocht in de kast, trok oma's jurk aan, zette haar rieten hoedje op en deed een schemerlampje aan. Ze zou die wolf opwachten. En dan eens de waarheid zeggen. Of hem een dreun verkopen, daar was ze nog niet over uit. Weldra werd er op de deur geklopt. 'Wie is daar,' zei Roodkap met een oma imitatie stemmetje. 'Wolf hier, hoe gaat het?' Roodkap stikte bijna in haar eigen adem. Ze dimde het licht zodat wolf haar gezicht niet zo goed zou zien. Het hoedje schoof ze verder over haar voorhoofd. Hij schuifelde naar binnen en ging rustig zitten. Ze kon zijn gezicht niet goed zien en trilde als een rietje toen hij haar heel even zachtjes aan raakte. 'An, heb je het koud, schat?' An, waarom noemt hij mijn oma An, dacht Roodkap. Die valse wolf sprak als een slijmerig klein mannetje! 'Ach lieverd, toch. Wat had je veel gedronken, An, die vorige keer. Je viel zelfs in slaap, je was zo dronken, je sloeg wartaal uit. Je ogen rolden in je koppie. Ik ben maar gegaan. Je kleindochter kwam ik nog tegen op de terugweg en dus deed ik maar een beetje vreemd tegen haar want, ja, ze zal mij wel verdacht vinden, An. Ze kent mij van vroeger, je komt niet zo gauw af van een slechte naam, dat weet jij als de beste. Je hebt toch niemand iets verteld hé, An, van ons. Denken ze nog steeds dat je jointjes rookt?' Roodkap schudde haar hoofd en bromde wat. 'Ik ga saliethee maken, schat en zullen we dan lekker naar boven gaan? Ik blijf een nachtje, voor de gezelligheid. Neem ik het sprookjesboek mee naar boven, gezellig.Voorzichtig op de trap, lieverd.' Wolf liep naar de keuken en Roodkap stond bibberend op. 'Ik heb je lichaam zo vreselijk gemist, An,' brabbelde hij toen hij de ketel met water vulde. En net op dat moment rinkelde haar mobiel.