Lid sinds

10 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Wekelijkse schrijfopdracht #36 - Roodkapje

7 januari 2015 - 13:45
Iedereen kent het verhaal van Roodkapje. Ze gaat op weg naar haar zieke grootmoeder in het bos. Aan haar arm een mandje met wat brood, een fles wijn. Onderweg ziet ze bloemen tussen de bomen. Wat zal haar grootmoeder daar blij mee zijn. Roodkapje besluit van het pad af te gaan en tussen de bomen de bloemen te plukken. Ongemerkt gaat ze steeds dieper het bos in. Dan hoort ze een geluid, vlak achter haar. Geschrokken draait ze zich om en ziet … ..een zwarte schim achter een boom schieten. Onwillekeurig slaakt ze een gilletje en brengt haar hand naar haar mond. Angst verspreid zich door haar lichaam, als een elektrische lading. Ze draait zich om en gaat verder met het bloem plukken. Toch voelt ze dat ze gespannen is, haar handen trillen. Het lijkt ook kouder te zijn geworden, en om een of andere vreemde reden word het ook snel donker. Ze gaat rechtop staan, gedissilisioneerd kijkt ze om zich heen. Het gordijn van de wereld word wel erg snel dichtgetrokken, het duister valt wel heel snel in. Het word nog kouder. Ze begint wolkjes uit te blazen. Ze krijgt kippenvel en haar voeten beginnen pijn te doen van de kou. Er hangt een dreiging in de lucht, ze ziet het niet maar ze voelt het wel. Als ze denkt een fluisterstem te horen, gilt ze en zet het op een rennen. Ze wilt terug naar huis, of naar oma, een van de twee. Ze rent terug naar het pad, ze hoort een sinistere lach achter haar. Ze springt nu bijna. Net als ze het gevoel heeft gegrepen te worden, bij haar been, door iets wat haar onderuit trekt, schiet ze overeind en plet ze met haar handen vele bloemen. De zon prikt op haar huid, de mand met brood en wijn staat eenzaam tussen de bloemen in het gras. --------------------------------------------------------------------------------------------------------------- Nou ik ben zelf totaal niet tevreden met het verhaal, maar je mocht niet herschrijven, dus dit is 'm dan maar!

Lid sinds

10 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
7 januari 2015 - 14:38
Je maakt er een spannend verhaal van. Ik krijg het gevoel dat Roodkapje helemaal niet meer thuis arriveert. Jouw Roodkapje ligt straks door de wolf aangevreten in het bos. Volgens mij hoef je hier niet perse heel ontevreden mee te zijn. Tenslotte mocht je het niet verbeteren en dat heb je niet gedaan. In dit geval zou ik zeggen dat je een spannende schrijfstijl hebt. Ook heb je een verhaal geschreven waarin zowel de omgeving als het personage wordt omschreven. Ik vermoed dat jij normaal gesproken een hele aandachtige schrijver bent.

Lid sinds

10 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
7 januari 2015 - 15:45
Hey Lucius, Je hoeft helemaal niet ontevreden te zijn met deze tekst. Ik denk zelfs dat die als basis heel erg goed is. Hier kan je werkelijk mee aan de slag. Sterke punten: Je bouwt de spanning erg goed op. Er zitten ook mooie beelden in zoals: 'het gordijn van de wereld wordt wel erg snel dichtgetrokken'. En de details ontbreken niet: 'ze begint wolkjes uit te blazen.' (dat is trouwens ook heel erg mooi). Spellingsfouten heb ik zelf ook vaak in een eerste versie en zelfs daarna ook nog. Die kan je er wel uithalen met elektronische hulp. En je zinnen lopen vrij goed hoor. Zeker voor een eerste versie. De enige zin die bij eerste lezing bij mij een beetje moeilijk liep was: 'Net als ze het gevoel heeft gegrepen te worden, bij haar been, door iets wat haar onderuit trekt, schiet ze overeind en plet ze met haar handen vele bloemen.' Maar zelfs die liep na herlezen al een stuk beter. Het ligt vooral aan de constructie en de volgorde van de bijzinnen denk ik. 'Net als ze voelt dat ze bij haar been gegrepen wordt en iets haar onderuit schijnt te trekken, schiet ze overeind en plet ze met haar handen de vele bloemen.' zou voor mij logischer zijn, maar niet gezegd dat het absoluut beter is hoor. Laat je dus zeker niet ontmoedigen, echt niet! Deze oefening is er precies op gericht om te laten zien dat iedereen worstelt met een eerste versie. (In mijn eigen tekst zit ook een hele alinea die ik eigenlijk totaal anders zou willen). Ik ging hier iets dieper op in omdat je onder mijn stukje ook een reactie had gegeven die je twijfels over eigen kunnen aangaf, maar weet één ding: daar zitten we allemaal mee!

Lid sinds

12 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
7 januari 2015 - 16:25
Hi Lucius, Fijn geschreven stukje echter bemerk ik bij jou een verbeterpunt. Je voegt veel woorden toe om kracht bij te zetten maar kun je beter weglaten. Zoals hier Ze draait zich om en gaat verder met het bloem plukken. Toch voelt ze dat ze gespannen is, haar handen trillen. Het lijkt ook kouder te zijn geworden, en om een of andere vreemde reden word het ook snel donker. De woorden Toch, ook, en om een of andere reden. Welke reden dan? of zoals hier : Er hangt een dreiging in de lucht, ze ziet het niet maar ze voelt het wel. Het is moeilijk uit te leggen maar het is het net wel of net niet in je verhaal. Een soort twijfel waaruit blijkt dat je verhaal nog niet echt staat. Echter is dat logisch als je 5 minuten schrijft zonder verbetering. Hopelijk begrijp je wat ik bedoel en kun je er iets mee.

Lid sinds

10 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
7 januari 2015 - 19:14
Je brengt veel spanning in je verhaal en dat vind ik knap want ik heb daar altijd moeite mee. Je zegt dat je er niet tevreden mee bent, maar ik vind dat je dat wel mag zijn. Je schrijfstijl is erg beschrijvend. Je weet goed de sfeer over te brengen bij de lezer.

Lid sinds

10 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
7 januari 2015 - 20:57
Ik lees het casco van een spannend verhaal dat nog afgebouwd moet worden. De ruwe fundering staat met hier en daar al doorslaggevende details.Nu moet je nog gaan schuren, verven en wegwerken. :thumbsup: Ik vind het daarom moeilijk om iets over jouw schrijfstijl te zeggen. Het komt perfectionistisch over, met oog voor details. Bovenal spannend!

Lid sinds

10 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
8 januari 2015 - 21:46
Prachtige spanningsopbouw en mooie details. Prachtige beschrijvingen, veelbelovend. En ik vind je dapper, dt je niet tevreden bent (mijns inziens ten onrechte) en het toch zo plaatst, daar is moed voor nodig. Mijn complimenten

Lid sinds

10 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
14 januari 2015 - 14:56
@johanna b, Dank voor je reactie! Je analyse in de laatste zin klopt! @w rylandt, bedankt voor je uitgebreide reactie! Dat stel ik op prijs! Bedankt voor de complimenten en de opbouwende feedback! Daar leer ik van! Die ene zin die je qua constructie niet erg soepel vind lopen, is in de vervolg opdracht niet meer nodig, maar ik snap je punt! thanks! @indrany, Ik snap je punt! Ookal snap ik dan weer niet wat je precies bedoeld met het zinnetje: Er hangt een dreiging in de lucht, ze ziet het niet maar ze voelt het wel. Maar voor de rest snap ik je, ben ik ook met je eens! Vind de zinnen zonder die woorden ook beter lopen. En zo leer ik hiervan. Nu kan ik hier op gaan letten, en op een dag hoef ik er niet meer op te letten om het te verbeteren, maar schrijf ik de zinnen zoiezo beter. Tenminste, dat is de insteek. @ anne borneman, Dank je voor je complimenten, voor je reactie, voor je feedback! @henny fortuin, Wauw Henny, uw reactie is hartverwarmend. bedankt voor de vele complimenten! Dat geeft moed!

Lid sinds

13 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
14 januari 2015 - 20:36
Je weet goed een emotie door te geven zonder die te benoemen. Gebruikt de zintuigen en reacties dus goed. Leuk te lezen dat je een duistere kant opzoekt in een eenvoudig sprookjes verhaal! Het is altijd wel lastig om een ruwe versie 'tentoon te stellen', maar doel is daarvan dat je juist je eigen stijl ziet en meer leert over je manier van schrijven als je niet na denkt. Geen reden tot twijfel, maar de wil om te leren ;)