#36 - Jenever en Sushi

Roodkapje keek door de struiken: er liep een grote hond, een soort herdershond. Hij leek op Bello, die vorig jaar was overleden. “Bello!” Het beest reageerde niet. Misschien was het toch niet de geest van haar troeteldier. Plotseling stond hij voor haar. “Waar ga je naar toe?” Een hond die kon praten! “Naar oma, die is ziek. Ik breng haar Sushi en jenever.” “Dat is lekker! Ik voel me ook niet zo tof. Mag ik een slokje?” “Nee! Oma heeft de hele fles nodig, anders kan ze niet opstaan.” De hond maakte dat hij wegkwam en Roodkapje liep door. Oma lag in bed, maar ze zag er anders uit. Zo zie je maar, ook veel drank kan te weinig zijn. “Oma, wat heb je grote oren.”

Lid sinds

10 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
“Dat is lekker! Ik voel me ook niet zo tof. Mag ik een slokje?” “Nee! Oma heeft de hele fles nodig, anders kan ze niet opstaan.”
Geweldig, ik val van bijna van mijn veilige met leuningen omgeven bureaustoel :)
Oma lag in bed, maar ze zag er anders uit. Zo zie je maar, ook veel drank kan te weinig zijn.
Alcoholisme is een vrij ernstige ziekte. Ik zie helemaal geen bos voor me. Eerder Roodkapje die door een niet al te beste wijk onderweg is naar haar rijke alcoholistische oma. Dit verhaal is (op de wolf in bed na) gewoon van de straat. Realistisch en grappig. Dat zijn eigenlijk bijna al jouw verhalen. Realistisch, soms grappig en vaak met een scherpe ondertoon. In mijn ogen ben je een no nonsense schrijfster. Ik lees jouw verhalen altijd heel erg graag.
7 januari 2015 - 10:47

Lid sinds

12 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Hi Petra, Ook ik heb natuurlijk jouw verhaal gelezen en kan oefening twee hier aanvullen. Je schrijft in een hele korte dialoog waardoor het niet spannend wordt. Hoe beweegt de hond zich, hoe ziet hij eruit? Als lezer moet ik nu alles zelf bedenken en heb natuurlijk veel liever dat de schrijver dit voor mij gedaan heeft. Plotseling stond hij voor haar. “Waar ga je naar toe?” Een hond die kon praten! Kan worden: Plotseling stond de grote hond voor haar. Ze schrok en keek recht in de ogen van een hond die leek te kunnen praten. 'Waar ga je naar toe? vroeg de hond.... Zo zie je maar, ook veel drank kan te weinig zijn. Is vrij abrupt. Misschien iets meer show don't tell. Begrijp je de insteek? Veel succes!
7 januari 2015 - 15:02

Lid sinds

10 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik vind dit een mooi variant op het sprookje. Origineel gevonden! Je verhalen zijn altijd realistische en soms kan ik er hard om lachen (zoals nu!). Ik houd ervan om je verhalen te lezen, omdat ze altijd heel duidelijk zijn. Er zit geen poespas omheen en daardoor snap ik je teksten direct. Ook lezen ze altijd vlot, wat natuurlijk ook een pluspunt is ;).
7 januari 2015 - 19:00

Lid sinds

10 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Jouw eenvoud, zoals @Maddbrug ook zegt, is heerlijk simpel en duidelijk. Jij schrijft concluderend en met veel fantasie zonder de tierelantijnen. Jij besteed weinig aandacht aan beschrijvingen maar weet met steekwoorden een juiste sfeer neer te zetten die de lezer raakt. Ik denk dat daar jouw kracht zit. :nod:
7 januari 2015 - 21:34

Lid sinds

17 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dank jullie voor de positieve, en vooral ook vleiende reacties. Ik heb eigenlijk niet zo'n goed beeld over hoe mijn verhalen op anderen overkomen, dus ik ben hier blij mee.
7 januari 2015 - 22:27

Lid sinds

10 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
@Petra: Sushi en jenever. Grimm draait zich om in zijn graf. :) Over jouw stijl. Voor mij dan. Je bent stil. En jouw stilheid komt terug in jouw bijdragen aan de opdrachten. Of het nu de begrafenisonderneemster is, de crematoria, de vrouw met Sinterklaas (met deze bijdrage sloeg je me tegen de grond), je bent onderscheidend in deze. Ik lees je zoals anderen graag.
8 januari 2015 - 0:04

Lid sinds

17 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dank je, Henny, Lilithx en Jules. Ik schrijf nu al bijna een jaar dit soort korte stukjes, maar een langer verhaal wil niet lukken. Ik heb stapels mislukte eersre en tweede versies. Heel frustrerend.
12 januari 2015 - 10:34

Lid sinds

10 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
humoristisch met een pijnlijk randje, zoals Henny zegt, is eigenlijk precies hoe ik jouw stijl zou willen omschrijven. Zonder overbodige poespas. (enne ... je hebt al best een langer Pleun-verhaal, het moet alleen nog een beetje in elkaar groeien) (je wilt ook niet weten hoeveel doelloze eerste alinea's ik heb, waarop nooit een vervolg komt ... zelfs van autobiografische blogs!)
13 januari 2015 - 9:16

Lid sinds

15 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
Sushi en jenever. Een bijzondere combinatie. Kennelijk wel een goede, want de hond heeft het al eerder gehad en vond het lekker. Geinig stukje.
13 januari 2015 - 17:53

Lid sinds

17 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
@Virtuoso: dank je. Soms klopt het, van die drank. @Schrijvenmaar: tja, die Pleun, dat is dus een van die verhalen die niet willen lukken. Misschien moet ik inderdaad eens proberen alles achter elkaar te plakken. @Tja. Dank je. Honden lusten alles, de mijne wel tenminste.
13 januari 2015 - 21:36

Lid sinds

10 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
(enne ... je hebt al best een langer Pleun-verhaal, het moet alleen nog een beetje in elkaar groeien)
Volledig mee eens. Die Pleun-verhalen zijn hartstikke gaaf. Dat lange verhaal wil ik graag lezen.
13 januari 2015 - 23:16