#34 Geen soep

‘Hallo allemaal.’ ‘Zoals gewoonlijk ben je weer aan de late kant,’ zei haar moeder kribbig. ‘Waar is die vent van jou?’ ‘Die vent van mij werkt.’ Sonja ging naast haar broer zitten. ‘Hoi Frans, kon jouw wederhelft ook niet komen?’ ‘Ze komt later. Tenminste als er geen spoedgeval binnen wordt gebracht.’ ‘Dat gebeurt ongetwijfeld.’ Haar broer lachte. ‘Komen jullie ook weer bij pa en ma eten, tante Truus en oom Karel? Wel zo goedkoop, hè?’ De zuster van haar moeder keek haar met half dichtgeknepen ogen aan. ‘Ik moest mee,’ zei haar man. ‘Vreselijk die verplichtingen, hè?’ ‘Zo kan het wel weer, Sonja.’ Haar vader keek haar met gefronste wenkbrauwen aan. Sonja stak haar handen verontschuldigend omhoog. ‘Hoor ik het goed dat Sonja haar prettige bui heeft meegenomen?’ zei haar moeder toen ze een schaal op tafel zette. ‘Ja, de regenbui heb ik buiten gelaten.’ Ik dacht dat John met de kerstdagen vrij was.’ ‘Hij valt voor een collega in. Zijn ouders eisten dat hij en zijn vrouw bij hen kwamen eten op eerste kerstdag. Volgens mij kan de tweede kerstdag wel geschrapt worden. Ouders kunnen het hun kinderen heel lastig maken.’ ‘Ik hoop dat je niet van plan bent om het kerstdiner te verpesten.’ Haar vader klonk heel kwaad. Haar moeder keek haar aan en vroeg: ‘Wil jij ook een paar schalen uit de keuken halen, Linda?’ ‘Waarom? Ik ben uitgenodigd. Wel onder dwang, maar toch.’ ‘Je bent er niet aardiger op geworden sinds je getrouwd bent,’ merkte oom Karel op. ‘In mijn eigen huis ben ik heel lief.’ Haar moeder snoof. ‘Wie gaat er trouwens in een spijkerbroek en een vaal blauw T-shirt naar een kerstdiner?’ ‘Mam, zeg niet dat ik hier in mijn ondergoed moet gaan zitten. Je kijkt echt naar de verkeerde tv-programma’s.’ ‘Je haar ziet er ook niet uit. ‘Het lijkt wel of je een natte zwabber op je hoofd hebt.’ ‘Niet zo gek met storm en regen.’ Toen haar moeder soep in haar bord wilde doen, draaide Sonja haar bord om. De anderen keken verschrikt naar de soep die op het tafelkleed terechtkwam. Haar moeder ging vreselijk tekeer. Sonja wachtte tot ze was uitgeraasd en zei toen bedaard: ‘Je weet dat ik niet van soep hou.’ Vader, moeder, tante en oom stonden op om alles naar de keuken te brengen. ‘O, gaan we in de keuken verder eten?’ vroeg Sonja. Frans stootte haar aan. ‘Wat?’ ‘Je bent echt te ver gegaan, zus.’ ‘Hoezo? Het enige wat ik verkeerd heb gedaan, is mijn bord even te laat omdraaien.’ Ze ging staan. ‘Ik heb gegeten en gedronken en ga nu naar John.’ ‘Die is toch aan het werk?’ Ze knipoogde. (O, ik ben een beetje over het woordenaantal heengegaan. De volgende keer reageer ik heel kort. Oké?)