#32 schrijfopdracht - Er was eens... ( #32-A onder #29)

Er was eens... Een brakende galm wekte mij en ik zag je gebogen staan over de balustrade van de Sacré Cœur. Een vallende ster klaarde de koude nacht op. Dit voorteken zorgde ervoor dat ik opstond van mijn slaapplek voor die nacht. Jouw knalgele G-Star Raw jas voelde warm en zacht aan onder mijn hand op jouw rug. ‘Gaat het?’ Je schudde zwak jouw hoofd. ‘Hoogtevrees,’ ademde je gehaast uit. Toen ik je wegleidde bij de diepte vandaan leunde je zwaar op me. Ik liet je op de trap zakken. Je streek met je handen door je ravenzwarte haren terwijl je je ademhaling weer onder controle kreeg. Ik zag dat we van dezelfde leeftijd waren maar ik behoorde absoluut niet tot jouw milieu. Gretig raakte ik je weer aan toen ik vroeg of het beter ging. Je knikte en jouw donkere ogen keken dankbaar naar me. De bekende afkeer bleef uit. Toch draaide ik me om. ‘Wacht!’ Jij had wel warme handen. ‘Wat is je naam?’ Ik zweeg verrast. ‘Jean- Luc heet ik. Mag ik een foto van je maken?’ Mijn mond viel open. ‘Blijf precies zo staan. Jouw engelenhaar weerkaatst schitterend het goud van het maanlicht achter je.’ Mijn ogen schrokken open van de flits. ‘Prachtig, die honger in jouw ogen!’ Ik liep van je weg. ‘Sorry!' Jij las ook mijn teleurstelling. 'Blijf alsjeblieft!’ Ver weg lichtte de eerste kerstster tegelijk met mijn hoop op. Jij draaide me om. ‘Ik kwam hier om inspiratie te krijgen voor een mode opdracht van Voque en ik vond jou. Wie ben jij?’ ‘Isabelle.’ Het klonk toen nog weifelend. ‘Bijzondere Belle, mag ik jouw unieke verschijning vastleggen?’ “The lady is a tramp” werd een succes. Maar ik zwerf nog steeds, nu first class tussen de modesteden New York, London, Parijs, enzovoort. En thuis kom ik als ik in mijn oude legging met tijgerprint in jouw armen kruip.

Lid sinds

10 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik vind het een leuke insteek, een mooi modern sprookje, maar zelf vind ik net niet lekker lezen, niet zo soepel als je meestal schrijft. Maar dat kan ook aan mij en mijn snotneus liggen. Een 'brakende galm', een vallende ster die de 'koude hemel opklaart' en de hele kerstster-zin komen op mij gezocht over. Maar ongetwijfeld gaan anderen dadelijk roepen dat ze dat juist mooi vinden -kan je lekker zelf over denken wat je vindt. Ik kan de teleurstelling die hij kennelijk leest niet echt plaatsen. In de laatste alinea zou ik of 'maar' weglaten, of 'nu fist class ...' een nieuwe zin maken. 'enozvoort' kun je ook achterwege laten, volgens mij. En de laatste zin ... tja, ik zie waarom je hem zo schrijft als je hem schrijft en zie daarom ook niets beters, maar ergens vind ik hem toch net niet lekker lopen.
1 december 2014 - 9:40

Lid sinds

10 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Voor een groot deel ben ik het met schrijvenmaar eens (en ik heb geen snotneus :)) Daarentegen vind ik het wel een mooi verhaal. Misschien iets te mooi willen opschrijven en daardoor wat stroef te lezen. Ik vind het zwerven als zwerver en het zwerven als modehype erg leuk gevonden. Ook prettig dat dit verhaal eens goed afloopt!
1 december 2014 - 10:46

Lid sinds

10 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
@schrijvenmaar en @Angelieke- dank voor jullie reacties! Ik had last van de minimaal 8 ( :eek: ) richtlijnen van deze opdracht. Voor mij zijn het restricties omdat ze zo bepalend zijn voor het verhaal. Ik moest diepspitten in mijn fantasie. En dat lezen jullie: terecht mij erop gewezen! Omdat ik genageld zat aan bepaalde woorden werd, voor mijn gevoel, mijn schrijversvrijheid beknot. De brakende galm is bewust want een kotsend geluid vind ik geen smakelijke sfeer in het begin van het verhaal. Het opklaren van de nacht door de vallende ster moet een positief voorteken aangeven. Ik had het verhaal willen plaatsen in het zomerseizoen maar de kerstster moest ik ook ergens kwijt. ;) De teleurstelling die hij ook las in haar ogen verwijst naar dat ze niet begrijpt hoe hij dat prachtig kan vinden. Het is geen pretje voor haar om honger te hebben. Al met al ben ik de uitdaging toch aangegaan en heb ik een andere invulling neer kunnen zetten dan alle zeer originele invullingen die ik tot nu toe heb gelezen. De inhoud kan ik in een andere vorm misschien scherper krijgen. Intussen heb ik een ideetje! :nod: Wordt vervolgd!
1 december 2014 - 12:35

Lid sinds

10 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Een mooi verhaal. Inderdaad een modern sprookje. Ik ervaar het eigenlijk niet als stroef. Een aangenaam warm decemberverhaal met een goed einde. Prettig.
:) Dank je wel! Het bewijs dat de ervaring van de lezer telkens anders kan zijn! :nod: Juist die wisselende reacties zijn leerzaam. Als schrijver wil ik toch dat de lezer mijn verhaal leest zoals ik het bedoel. In mijn verhaal heb ik graag de macht over de regie! ;)
1 december 2014 - 12:42

Lid sinds

12 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Je begon heel mooi maar vanaf "Ik liep van je weg. ‘Sorry!' Jij las de teleurstelling ook. 'Blijf alsjeblieft!" begreep ik je verhaal niet meer zo goed en heb ik het meerder keren moeten lezen om het te begrijpen. Misschien komt het ook doordat je van de tegenwoordige tijd overgaat naar de verleden tijd. Mooi verhaal, ik voel de liefde al had het nog iets sterker gekund. Graag gelezen.
1 december 2014 - 13:41

Lid sinds

10 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Misschien komt het ook doordat je van de tegenwoordige tijd overgaat naar de verleden tijd. Graag gelezen.
Bedankt voor het reageren! :) De dialoog is in TT en het verhaal in de VT. Is die omslag wellicht verwarrend of zie jij iets anders in een andere tijd staan?
1 december 2014 - 13:50

Lid sinds

11 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dat iemand over de balustrade gebogen staat over te geven van de hoogtevrees die wordt opgewekt door het over de balustrade gebogen staan, vind ik een prachtig stukje Catch-22. Een mooi, modern sprookje maar ik moest sommige zinnen ook twee keer lezen om te begrijpen wie wát zei. Volgens mij proef ik hier de invloed van meneer Pisano maar ik denk dat hij met me eens is dat hier en daar een dialooglabeltje geen kwaad kan. Verder origineel en mooi uitgevoerd!
1 december 2014 - 14:01

Lid sinds

10 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dat iemand over de balustrade gebogen staat over te geven van de hoogtevrees die wordt opgewekt door het over de balustrade gebogen staan, vind ik een prachtig stukje Catch-22. Een mooi, modern sprookje maar ik moest sommige zinnen ook twee keer lezen om te begrijpen wie wát zei. Volgens mij proef ik hier de invloed van meneer Pisano maar ik denk dat hij met me eens is dat hier en daar een dialooglabeltje geen kwaad kan. Verder origineel en mooi uitgevoerd!
Interessante reactie want ik heb moeten googlen wat Catch-22 inhield! Meteen weer wat wijzer geworden. :thumbsup: Mijn beeld was als volgt: de jonge modefotograaf is daar gaan staan om inspiratie op te doen en heeft geprobeerd zijn grens te verleggen om de diepte waar zijn angst ligt, juist op te zoeken. Nu ik er over schrijf is het eigenlijk een vorm van zelfkastijding! ;) De dialoog zou duidelijk moeten zijn omdat die wordt beschreven vanuit hoe zij het gesprek ervaart en in feite alleen hij aan het woord is. Maar misschien kan Leonardo zijn mening geven? Ik worstelde ook met de tijden. Het gesproken woord leek mij logisch in de TT. Ik heb - Mosterd voor de maaltijd- ook nog niet gelezen! ;) Blij met jouw reactie! Dank je wel! :)
1 december 2014 - 14:20

Lid sinds

12 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik zie het. Toch komt hier de verwarring vandaan. Als ik denk aan een musical kan ik idd wel de invulling op deze manier begrijpen. Maar omdat je niet als een musical begint, maar rauw in het leven zelf komt deze manier van invulling niet goed over.
1 december 2014 - 14:27

Lid sinds

10 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik zie het. Toch komt hier de verwarring vandaan. Als ik denk aan een musical kan ik idd wel de invulling op deze manier begrijpen. Maar omdat je niet als een musical begint, maar rauw in het leven zelf komt deze manier van invulling niet goed over.
Aha! Ik twijfelde er al over en heb ooit zelfs bij een ander verhaal ook die verwarring gehad. Maar ik zie niet of kan niet uitleggen waarom het niet werkt dus HELP! Wie o wie kan de oplossing aangeven? Dank, dank, dank! :nod:
1 december 2014 - 14:42

Lid sinds

10 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Marietje? Laat ik maar meteen kritisch beginnen, dan hebben we dat gehad. Vogue met een g. Sacré Coeur zonder verbindingsstreepje. Raafzwarte is ravenzwarte. De brakende galm en de vallende ster die opklaart vind ik (cf schrijvenmaar) moeilijke begrippen. [Ik liet je op de trap zakken]: Lag Jean-Luc dan in haar armen? [Toch draaide ik mezelf om]: Ik/mezelf is dubbel. Sugg: Toch draaide ik mij om. [‘Wacht!’ Jij had wel warme handen. ‘Wat is je naam?’]: Is dit een probleem van aanhalingstekens? Van wie zijn die handen? En hier begint de klad met dialooglabels omdat het lieve Marietje m.i. niet meer duidelijk is. Je hebt zo je best gedaan; dit blijkt uit alles. Troost je, zoals ik, schrijf ook jij mindere en betere stukjes. Je invalshoek is tenminste zeer origineel te noemen. Van een heilighartzwerfster naar een gevierd model. En chicklitneigingen stonden om de hoek te trappelen. Toch?
1 december 2014 - 17:48

Lid sinds

10 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik vond het een goed verhaal. Ik struikelde alleen over de brakende galm, ik probeerde het me voor te stellen, maar het lukte niet. Ik vind het mooi dat je hebt geschreven dat ze alsnog zwerft, ook al is ze nu rijk en een model. En dat ze alleen thuis is bij haar geliefde.
1 december 2014 - 18:00

Lid sinds

9 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik heb je verhaaltje drie keer moeten lezen om alle elementen te laten bezinken. Ik snap nu waarom schrijvenmaar het een modern sprookje noemt :) Ik mis geen dialooglabels, maar wanneer hij zijn opdracht voor vogue uitlegt, zag ik de schrijver en niet het personage praten. Enkel die zin 'Jij hebt wel warme handen', maakte het voor mij minder duidelijk. Goede naamkeuze :) isa-BELLE.
1 december 2014 - 18:02

Lid sinds

13 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik vond het een goed verhaal. Ik struikelde alleen over de brakende galm, ik probeerde het me voor te stellen, maar het lukte niet.
Is die brakende galm niet net zoiets als een luie stoel?
1 december 2014 - 18:52

Lid sinds

10 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
de dialoog vond ik goed te begrijpen, gebrek aan labels en tt geen probleem, volgens mij (alleen die teleursyelling ... ik had in eerste instantie het idee dat je bedoelde wat je in je uitleg zegt, maar ik geloof niet dat teleursyelling dat uitdrukt) (en grappig: volgens mij deden mijn ogen precies :eek: bij het lezen van de opdracht, ik verbaasde me dan ook geenszins over je worsteling ;) )
1 december 2014 - 19:49

Lid sinds

10 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Marietje? Laat ik maar meteen kritisch beginnen, dan hebben we dat gehad. Vogue met een g. Sacré Coeur zonder verbindingsstreepje. Raafzwarte is ravenzwarte. De brakende galm en de vallende ster die opklaart vind ik (cf schrijvenmaar) moeilijke begrippen. [Ik liet je op de trap zakken]: Lag Jean-Luc dan in haar armen? [Toch draaide ik mezelf om]: Ik/mezelf is dubbel. Sugg: Toch draaide ik mij om. [‘Wacht!’ Jij had wel warme handen. ‘Wat is je naam?’]: Is dit een probleem van aanhalingstekens? Van wie zijn die handen? En hier begint de klad met dialooglabels omdat het lieve Marietje m.i. niet meer duidelijk is. Je hebt zo je best gedaan; dit blijkt uit alles. Troost je, zoals ik, schrijf ook jij mindere en betere stukjes. Je invalshoek is tenminste zeer origineel te noemen. Van een heilighartzwerfster naar een gevierd model. En chicklitneigingen stonden om de hoek te trappelen. Toch?
Dank je wel voor jouw kritische en duidelijke feedback! - Vogue is een 'foutje- bedankt!' - Weer geleerd dat zelfs Wikipedia en google niet te vertrouwen zijn ( Sacre-Coeur en ravenzwart) - Zij ondersteunt Jean- Luc terwijl ze hem wegleidt van de balustrade en laat hem op de trap zakken zodat hij plaatsneemt op een trede. Ik wilde hiermee aangeven dat zij hem graag helpt en dat hij haar volledig vertrouwd en nodig heeft, anders steunt men niet zo op een ander. - Ik draai me om. :thumbsup: Anders wordt het een pirouette! - Zij ervaart zijn handen als warm als hij haar hand pakt om haar terug te halen. - Over de dialooglabels ga ik Mr. Dialoque Leonardo om raad vragen! Fijn dat mijn moeite zichbaar is als schrale troost! ;) Mijn chickliteneigingen zaten door de 8 restricties in de fluwelenhandboeien! :unibrow: Nogmaals bedankt! :)
1 december 2014 - 20:32

Lid sinds

10 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik vond het een goed verhaal. Ik struikelde alleen over de brakende galm, ik probeerde het me voor te stellen, maar het lukte niet. Ik vind het mooi dat je hebt geschreven dat ze alsnog zwerft, ook al is ze nu rijk en een model. En dat ze alleen thuis is bij haar geliefde.
Eind goed al goed! Maar ik heb ook een verrassend einde in mijn hoofd... }) Dank voor jouw reactie! Zie #4 voor de brakende galm!
1 december 2014 - 20:35

Lid sinds

10 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik heb je verhaaltje drie keer moeten lezen om alle elementen te laten bezinken. Ik snap nu waarom schrijvenmaar het een modern sprookje noemt :) Ik mis geen dialooglabels, maar wanneer hij zijn opdracht voor vogue uitlegt, zag ik de schrijver en niet het personage praten. Enkel die zin 'Jij hebt wel warme handen', maakte het voor mij minder duidelijk. Goede naamkeuze :) isa-BELLE.
Bedoel jij dat je meerdere lagen in mijn verhaal leest of had jij meerdere keren lezen nodig om het te begrijpen? De titel geeft al aan dat het een sprookje is, toch? Heb jij een suggestie op welke manier het de lezer duidelijk wordt dat hij een modefotograaf is zonder de schrijver te horen? Isabelle is ook nog eens Frans dus dubbel toepasselijk! Dank je wel voor jouw reactie! :nod:
1 december 2014 - 20:39

Lid sinds

10 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik vond het een goed verhaal. Ik struikelde alleen over de brakende galm, ik probeerde het me voor te stellen, maar het lukte niet.
Is die brakende galm niet net zoiets als een luie stoel?
Een luie stoel? Die begrijp ik helaas niet. :confused: Een galm is een geluid ( weerklinkt in de stille nacht) en brakend kotsend maar jij bedoelt vast iets anders. Waar wil jij mij op wijzen? :? Meteen de vraag of jij svp naar de dialoog wil kijken en waarom de reacties erop wisselend zijn? Ik ga vast spitten in het vandaag ontvangen PDF versie van Mosterd voor de maaltijd, hoewel het hier na de maaltijd is! :D Bij voorbaat dank voor je moeite! :thumbsup:
1 december 2014 - 20:44

Lid sinds

10 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
de dialoog vond ik goed te begrijpen, gebrek aan labels en tt geen probleem, volgens mij (alleen die teleursyelling ... ik had in eerste instantie het idee dat je bedoelde wat je in je uitleg zegt, maar ik geloof niet dat teleursyelling dat uitdrukt) (en grappig: volgens mij deden mijn ogen precies :eek: bij het lezen van de opdracht, ik verbaasde me dan ook geenszins over je worsteling ;) )
Nogmaals dank voor je re-reactie! :p Ze is teleurgesteld in hem dat hij niet begrijpt dat honger in haar ogen nooit prachtig kan zijn. Wat zou jij in haar ogen laten lezen?
1 december 2014 - 20:48

Lid sinds

9 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Marietje, de titel.. Ik had er zelfs niet opgelet, sorry! Ik had meerdere keren nodig om het te begrijpen, maar achteraf bekeken lag dat gewoon aan mij. Hoe je ervoor kan zorgen dat de schrijver op de achtergrond blijft, ik heb eerlijk waar geen idee. Hier ga ik nog eens over nadenken.
1 december 2014 - 20:51

Lid sinds

10 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
goh ... de titel, zo scherp was ik dan weer niet maar daar vroeg je niet naar was het maar zo simpel ... hmmm tja ach hmmm ik denk dat het helpt als je 'ook' naar voren haalt: 'jij las ook de ...' 'jij las de ... ook' suggereert dat hij iets ook leest wat zij leest, ipv dat hij behalve de honger nog iets leest en dan tja het zou teleurstelling kunnen zijn misschien ik zou er meer verbazing en ontzetting in willen zien, maar kan ook geen woord vinden wat de lading dekt hmmmmmmm nee echt niet vandaag in elk geval niet meer
1 december 2014 - 21:18

Lid sinds

10 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
goh ... de titel, zo scherp was ik dan weer niet maar daar vroeg je niet naar was het maar zo simpel ... hmmm tja ach hmmm ik denk dat het helpt als je 'ook' naar voren haalt: 'jij las ook de ...' 'jij las de ... ook' suggereert dat hij iets ook leest wat zij leest, ipv dat hij behalve de honger nog iets leest en dan tja het zou teleurstelling kunnen zijn misschien ik zou er meer verbazing en ontzetting in willen zien, maar kan ook geen woord vinden wat de lading dekt hmmmmmmm nee echt niet vandaag in elk geval niet meer
:D Dank je wel en welterusten! ;)
1 december 2014 - 21:29

Lid sinds

10 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Marietje ik vind het niet zo onduidelijk hoor, ik moest het twee keer lezen maar kon toen de dialoog wel volgen. Hele verrassende invulling, van het ene soort zwerfster naar het andere! Erg leuk gevonden. Mooi kerstsprookje. Met veel plezier gelezen!
1 december 2014 - 22:08

Lid sinds

10 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Marietje ik vind het niet zo onduidelijk hoor, ik moest het twee keer lezen maar kon toen de dialoog wel volgen. Hele verrassende invulling, van het ene soort zwerfster naar het andere! Erg leuk gevonden. Mooi kerstsprookje. Met veel plezier gelezen!
Dank je wel @Fata! :)
1 december 2014 - 23:15

Lid sinds

13 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Is die brakende galm niet net zoiets als een luie stoel?
Een luie stoel? Die begrijp ik helaas niet. :confused: Een galm is een geluid ( weerklinkt in de stille nacht) en brakend kotsend maar jij bedoelt vast iets anders. Waar wil jij mij op wijzen? :? Meteen de vraag of jij svp naar de dialoog wil kijken en waarom de reacties erop wisselend zijn? Ik ga vast spitten in het vandaag ontvangen PDF versie van Mosterd voor de maaltijd, hoewel het hier na de maaltijd is! :D Bij voorbaat dank voor je moeite! :thumbsup:
Luie stoel >> de stoel is niet lui ... Dialoog kijk ik later naar. Het fysieke boekje Mvdm is vandaag verzonden.
1 december 2014 - 23:48

Lid sinds

10 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
#32-A schrijfopdracht: Er was eens… Het geluid van zijn braken moet je wakker hebben gemaakt. Je moet hem meteen hebben zien staan, gebogen over de balustrade van de Sacré Cœur in zijn knalgele G-Star Raw jas. Misschien haalde je een voorteken uit een vallende ster en kwam je daarom tevoorschijn uit jouw beschutte slaapplek voor die nacht. Je hebt hem gevraagd hoe het met hem ging en toen heeft hij gezegd dat hij last van hoogtevrees had. Je hebt hem ondersteund naar de trap waar hij zittend met zijn hoofd in zijn handen zijn ademhaling weer onder controle kreeg. Je staarde naar zijn schone vingers in zijn gekamde, gewassen haren. Dacht je hoe het zou zijn geweest als jouw pleegvader in jouw moeders bed was gebleven? Maar er moet ook iets anders geweest zijn, waarom je bleef staan. Misschien wel omdat je had gezien dat jullie van dezelfde leeftijd waren maar hij uit een beter milieu kwam? Je vroeg geïnteresseerd of het beter ging. Hij keek je vast dankbaar aan en je miste de bekende afkeer in zijn ogen. Toch besloot je weg te lopen. Toen hij je tegenhield warmde zijn hand jouw koude. Hij wilde zelfs weten hoe je heette. Je reageerde zwijgend. Hij stelde zich voor en vroeg of hij een foto van je mocht maken. Hij zette je precies zo neer met de maan achter je, zodat het licht als goud weerkaatste in jouw engelenhaar. Je was verrast. Hij haalde je over om toch te blijven. En ze… Het is hem gelukt. De cover schreeuwt: -Isabelle, the lady is a tramp-. Ik zie verschrikte, hongerige ogen in een door pijn vertrokken gezicht. Een te mager lichaam in een design jurk. Nu zwerf je niet meer. Een lichaam met slechts een legging met tijgerprint om de hals geknoopt, is gevonden. Zijn gele jas dreef verderop in de Seine. Ik leg de nieuwste Vogue terug op de kantinetafel, naast de kerstster. Ik sta op en loop naar de politiecel. Hij gaat bekennen zodat jouw dossier kan worden afgesloten.
2 december 2014 - 19:13

Lid sinds

10 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
da's nog eens een grondige herschrijf -altijd bewonderenswaardig! en ik wilde je juist gaan zeggen dat ik nog woede en ongeloof miste, maar dat je volgens mij vooral de eerste versie geheel ter zijde moest leggen om hetzelfde verhaal opnieuw te vertellen ... (liefst zonder verplichte woorden en woordlimiet) nu ja, het is een heel ander verhaal geworden weg mooi kerstsprookje :crybaby: ik vind het eerste deel -in de tweede persoon!- sterk. Het tweede deel ben ik nog niet helemaal uit, met name de laatste alinea ... even snel zie ik als details dat ''ongeveer drie weken later" tussen komma's zou moeten, en dat je haar naam op de cover gebruikt alsof we die al zouden moeten kennen, maar dat is niet wat me echt stoort. misschien gaat het ineens te snel, misschien is het net te onduidelijk, misschien zitten die stomme verplichte woorden weer in de weg. of misschien had ik gewoon meer zin in een happy chicklit end ;)
2 december 2014 - 8:53