Opdracht #32 De zwerver

Ze vertrekt in haar gewone kleren. De legging met tijgerprint en haar pruik van engelenhaar zitten in haar handtas. Ze trekt een grijs koffertje op wieltjes met zich mee als ze naar de bushalte loopt. Op het station neemt ze de intercity en hoewel ze last heeft van hoogtevrees, gaat ze toch boven zitten. Ze tracht nauwlettend te volgen wie er instapt, tenslotte weet je het maar nooit wie haar mogelijk zou herkennen. Voor geen goud gaat ze met de sprinter die bij ieder station stopt. Dan heeft ze de zenuwen op ieder station. Ze checkt in met de ns-kaart. Elke keer weer die spanning of er een bedrag op staat. Uit het vorige huis heeft ze deze kaart meeggenomen, vandaag is haar naam, A. Bakker en ze is geboren op 23 april 1973. Dat is belangrijk om te weten voor eventuele controle. De pasfoto heeft ze bijgetekend met zwarte viltstift. Ze lijkt wel een beetje op mevrouw Bakker, Ans heet ze, wist ze zich te herinneren. Vandaag reist ze naar Enschede, waar ze op de Distelweg moet zijn. De buren hebben de sleutel van het huis. 'U komt voor nummer 22,' zeggen de buren, 'wat fijn dat u op het huis wilt letten. Bent u familie?' Ze schudt haar hoofd vriendelijk, ze praat liever niet vanwege haar Poolse accent. Voor het raam hangt een witte kerstster. Ze is gelovig en ziet dat als een goed voorteken. Als ze de deur opent komen er twee katten haar tegenmoet. Ze loopt het huis door, inspecteert de slaapkamer, doet het lichtje in de kerstster aan en sluit de gordijnen. Ze zet haar pruik op en doet haar tijgerbenen aan. Op haar mobiel geeft ze haar locatie door en al binnen een uurtje staat haar eerste klant op de stoep. Morgen regelt ze haar huis voor januari.

Lid sinds

9 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ze heeft een ns-kaart waarmee ze incheckt en dat geeft dat enige spanning. Het achterste van deze zin leest voor mij niet zo vlot. Voor de rest een zeer originele invulling. Ik vraag me af hoe ze aan die adresjes komt.
26 november 2014 - 15:54

Lid sinds

10 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Das inderdaad een aparte baan. Een soort van pop-up bordeel? Als de poesjes maar goed verzorgd zijn. Het lijkt me niet dat HP een prettig bestaan heeft. Een opgejaagd bestaan denk ik. Hoewel het verhaal enigszins treurig is, vind ik het mooi en aangenaam geschreven.
26 november 2014 - 17:08

Lid sinds

11 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Maddbrug Leuke en spannende invulling. Met genoegen gelezen. Paar dingetjes: in stapt - aan elkaar.
'wat fijn dat u wilt letten op het huis
leest niet zo fijn, misschien: Wat fijn dat u op het huis wilt letten.
Op haar mobiel geeft haar locatie door en al binnen een uurtje staat haar eerste klant op de stoep.
- Op haar mobiel geeft ze...
26 november 2014 - 16:21

Lid sinds

12 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
@Lili; ik heb de zin verandert, dank je. @JohannaB; toch weet ik dat bepaalde mensen zo leven, noodgedwongen. Een zwervend bestaan door op huurhuizen te passen om even een dak boven hun hoofd te hebben. De HP kan haar bijverdienste overal uitoefenen. @Janp; ik heb het aangepast, dank je.
26 november 2014 - 17:06

Lid sinds

10 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Een hele originele invulling Maddbrug. Prettig lezend verhaaltje. Je hp slaat twee vliegen in een klap: een dak boven haar hoofd en - naar ik aanneem - tegelijkertijd redelijk goede bijverdiensten! Klein taaldingetje: [ of er een bedrag opstaat ] moet volgens mij zijn [ of er een bedrag op staat ] [ Ze tracht nauwlettend te volgen wie er instapt tenslotte weet je het maar nooit wie haar mogelijk zou herkennen ] Ik zou een punt of in ieder geval een komma tussen instapt en tenslotte zetten.
26 november 2014 - 17:27

Lid sinds

10 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
@Madd: De creativiteit klotst van mijn scherm af. Deze opdracht is zo leuk. Door de 'verplichting' dezelfde woorden te gebruiken, lees ik de meest fantastische verhalen zoals de jouwe. Madd, ik vind het heel ingenieus bedacht en fraai uitgewerkt. Nu ik nog, maar ik vrees deze ronde niet aan jou/jullie te kunnen tippen.
26 november 2014 - 22:06

Lid sinds

12 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
@Fata; goed opgemerkt, ik heb t veranderd. Dank je ! @Angelieke; het is een triest bestaan inderdaad. Maar ook een oplossing voor degene die zijn of haar huis kwijt is en overal kan werken. Dankje. @Dank je Mili, ik vond het eerst een beetje knullige opdracht maar het aparte is dat als je begint de fantasie stroomt. Ik zie uit naar jouw tekst. Ik ben je fan namelijk. @schrijvenmaar; ja,helemaal verzonnen is het niet. Ik ken mensen die zo leven, van huis naar huis trekken door het hele land. Er is een schrijver, weet zijn naam niet meer, die dit al tijden doet. @Conny; dank je voor je compliment en ja, wat een divers aanbod is er deze keer!
27 november 2014 - 17:00

Lid sinds

10 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Jij hebt de verplichte woorden op een juiste manier in een origineel verhaal gezet. De sfeer die op mij overkomt is kalm en berustend. Knap gedaan! Als verhuurder wil je toch niet weten wie er in je bed heeft gelegen! :unibrow:
30 november 2014 - 23:53

Lid sinds

10 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
@schrijvenmaar; ja,helemaal verzonnen is het niet. Ik ken mensen die zo leven, van huis naar huis trekken door het hele land. Er is een schrijver, weet zijn naam niet meer, die dit al tijden doet.
Ja, dat heb ik ook in mijn hoofd, al kan ik er maar niet opkomen wie, maar volgens mij pikt die niet vervolgens de ov-kaarten van de bewoners, en ontvangt die in die vreemde bedden geen vreemde heren ... je hebt het zo kunstig in elkaar geweven, alsof het vanzelfsprekend is.
1 december 2014 - 9:16

Lid sinds

12 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dank je Marietje. Schrijvenmaar; nee dat doet de schrijver(?) niet. Dat stukje, ov- kaart enzovoort, dat is verzonnen. Dank je voor je reactie.
1 december 2014 - 16:10

Lid sinds

10 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Het is zo leuk om te lezen hoe iedereen er weer wat anders van maakt! Een heel originele invulling, heb hem met plezier gelezen! Grappig om mezelf te bedenken dat er misschien wel zo iemand leeft.
1 december 2014 - 18:07