Lid sinds

9 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Wekelijkse schrijfopdracht 32 - later is voor later

Ik ontwar het blonde engelenhaar met enige precisie. Naast mij zit zij opnieuw in haar legging met tijgerprint. De walm van alcohol dringt mijn neusgaten ongevraagd binnen. Ik kijk naar het vuil onder mijn eigen nagels en besef dat ik niets kan zeggen. Ik geur zelf ook niet naar net gemaaid gras of een warme maaltijd. Ik richt me op het werk dat voor me ligt. Het is mijn tastbaar goud, mijn middel tot overleven, want na enkele uurtjes werk, krijg ik voldoende geld in mijn handen gedrukt om enkele warme spulletjes en eten te kopen. Niet dat de winkels mij graag zien komen. Gelukkig werkt lieve Angelieke in de plaatselijke supermarkt. Oude broodjes die ze niet meer mag verkopen, brengt ze naar me toe en wanneer mensen me vreemd aankijken in de winkel, schenkt zij hen haar dodelijkste blik. Ik vind het ontzettend moeilijk om haar aan te kijken. Ze heeft het perfecte gezinnetje, waardoor ik nu steeds terug denk aan de stomste keuze uit mijn jeugd. Toen dacht ik dat het beter was te kiezen voor spanning, een leven met Riete. Ik wou niet lijken op die saaie 'oukes' van mij en Riete was mijn uitweg. Angelieke wou een rustig leven: huisje, tuintje, boompje, kindje. Ik wou alles, behalve dat. Ik liet lieve Angelieke achter, maar vooral mijn kans op een goede toekomst, zo zonder diploma. Met Riete overwon ik mijn hoogtevrees en sprong haar in het diepe achterna, van hoge rotsblokken recht de zee in. We leefden en reisden onbezonnen, enkel gesponsord door het beetje geld dat we verdienden met enkele korte tewerkstellingen in de horeca. Riete's dood had ik moeten zien als een voorteken, maar ik was nog steeds niet klaar voor het gewone leven. Winter maakt zich reeds kenbaar door het lage cijfer op de thermometer. Nog even en de volledige stad wordt omgetoverd in een prachtig winterparadijs. Hoog boven de straten worden verlichte kerststerren opgehangen en het stadsplein wordt versierd met talrijke kleurige kerstbomen. Na het werk moet ik de kringloopwinkel hoognodig bezoeken. Hopelijk heb ik daarna genoeg geld over voor wat kleine boodschappen.

Lid sinds

10 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Onderstaand stukje is me niet helemaal duidelijk (dat kan aan mij liggen uiteraard). Ik neem aan dat ik uit dit deel kan opmaken wat HP nu doet. Maar ik kom er niet uit. -Ik ontwar het blonde engelenhaar met enige precisie. Naast mij zit zij opnieuw in haar legging met tijgerprint. De walm van alcohol dringt mijn neusgaten ongevraagd binnen. Ik kijk naar het vuil onder mijn eigen nagels en besef dat ik niets kan zeggen. Ik geur zelf ook niet naar net gemaaid gras of een warme maaltijd. Ik richt me op het werk dat voor me ligt. Het is mijn tastbaar goud, mijn middel tot overleven, want na enkele uurtjes werk, krijg ik voldoende geld in mijn handen gedrukt om enkele warme spulletjes en eten te kopen.- Verder is het een aangenaam verhaal om te lezen. Achteraf spijt hebben van een leven dat, in ieder geval tot nu toe, daadwerkelijk is geleefd. Ik hoop dat HP er wat van maakt. Ik heb dit weer graag gelezen. Je hebt een fijne schrijfstijl.

Lid sinds

9 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Wel in de oorspronkelijke tekst benoemde ik zijn werk letterlijk, maar ik kwam aan veel te veel woorden dus ik moest wel schrappen. Ik heb ooit een reportage gezien over extensions en daar zag je allerlei mannen, maar vooral vrouwen in groezelige ruimtes het haar dat ze geronseld hadden, ontwarren. Ik hoop dat je het nu iets beter begrijpt?

Lid sinds

10 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Ja inderdaad. Dat klinkt wel dubieus trouwens. Alsof je op straat altijd moet uitkijken omdat er op iedere straathoek iemand met een schaar in aanslag kan staan :).

Lid sinds

9 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Wel het ging eigenlijk zo dat één vrouw op pad ging om het haar te verzamelen en liet dat dan nadien door anderen ontwarren. Mijn inspiratie komt een beetje vanuit deze invalshoek.

Lid sinds

10 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Mooi verhaal van iemand die spijt heeft van zijn partnerkeuze. En terecht! Natuurlijk had hij voor Angelieke moeten kiezen :) beter had hij het nooit kunnen treffen!! Het zal natuurlijk toeval zijn , maar gek genoeg voel ik me toch een beetje vereerd :o dat mijn naam voorkomt in jouw verhaal. Mooie sfeer neergezet.

Lid sinds

12 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ja ANGELieke, de naam zegt het al :lol:
En op de foto te zien ben je ook nog eens gezegend met goudblond krullend engelenhaar! Mijn haar komt meer overeen met dat van een duivel. Gelukkig zijn beiden maar mythische figuren. })

Lid sinds

11 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Lilithx, Mooi en sfeervol. deze zin loopt naar mijn smaak niet zo:
Met Riete overwon ik mijn hoogtevrees en ik sprong haar het diepe achterna
Misschien: Met Riete overwon ik mijn hoogtevrees en sprong haar in het diepe achterna.

Lid sinds

12 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Lilthx ; een ware kerstvertelling. Nooit je vergelijken met een ander, wil ik tegen Angelieke zeggen, dat maakt je niet gelukkig! Je komt er wel!

Lid sinds

10 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Een sfeervol en beetje treurig verhaaltje Lilithx. Jammer dat je dat werken met dat haar niet meer in het verhaaltje kwijt kon. Ook omdat het best een interessant gegeven is om wat uitvoeriger te beschrijven. Maar ja, die woorden limit he... :mad:

Lid sinds

14 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
Een heel rustgevend verhaal om te lezen. Ik wist niet dat Angelieke in een supermarkt werkte. :D

Lid sinds

9 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
maddbrug en tja, dank jullie wel. Fatamorgana, ik vind het eigenlijk ook wel jammer dat ik het er niet meer in kwijt kon.

Lid sinds

9 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dit is het begin van een nieuw kerstverhaal :), als je dit uitwerkt heb je een moderne klassieker. Heerlijk om te lezen Lilith, het is sfeervol en de boodschap komt goed aan.

Lid sinds

9 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
@Richard, zo had'k het zelfs nog niet bekeken :) @Petra, lang geleden hé. Het moet inderdaad vreselijk zijn. Soms met een beetje geluk en hard werken lukt het toch om je situatie te verbeteren, of dat wil ik toch graag geloven.

Lid sinds

12 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
@Lilithx, geweldig geschreven en vindingrijk hoe je de woorden die je moest gebruiken in het verhaal hebt verwerkt. Je hebt je op bijzondere wijze goed ingeleefd in een zwerver die terugkijkt op zijn leven en welke keuzes hij had moeten maken. Een beetje triest, maar zeker realistisch/geloofwaardig. Ga zo door, echt van genoten! :thumbsup:

Lid sinds

11 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Winter maakt zich reeds kenbaar door het lage cijfer op de thermometer.
Dat is juist de zin waar ik het meest moeite mee heb. Voor een derde-persoons verteller vind ik het al een beetje over de top maar in een monoloog past het helemaal niet. Is mijn bescheiden mening, natuurlijk.

Lid sinds

9 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
@Bart Het stukje van 'winter maakt zich reeds kenbaar...' kwam in mijn oorspronkelijke verhaal beter uit de verf. Maar die 350 woorden, hebben me beperkt om het af te werken zoals ik wou. Jouw bescheiden mening hoor ik graag hoor :) @Alicia, dank je wel.

Lid sinds

10 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik vind dat je een mooi verhaal geschreven hebt. Het contrast tussen haar en Angelieke vind ik mooi. Het geeft nog beter haar spijt aan. Goed gedaan! :thumbsup:

Lid sinds

10 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Lily: kan ik enige kleinigheden opmerken. Enkele uurtjes en enkele warme spulletjes in een zin vind ik niet echt mooi. Gesponsord door geld, dat zelf verdiend is, vind ik haaks op elkaar staan. Het ontwarren van haar - zonder dat je het later uitlegt - komt te summier aan bod om begrijpelijk te zijn. Vind het wel een veelomvattend verhaaltje; in weinig woorden heb je veel verteld. Het is ook een zacht verhaaltje. Een Lillyverhaaltje. :thumbsup:

Lid sinds

9 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Jij mag zeker kleinigheden -en ook 'grootigheden' - opmerken hoor mili :) Die enkele - enkele daar zit ik zelf mee, maar een paar kon niet want dan had'k een woord te veel. dat ik het haar en die scéne niet verder kon uitwerken, daar zit ik ook mee. gesponsord is misschien niet de juiste woordkeuze, maar ik kwam eigenlijk niet echt op een beter woord. Mijn oorspronkelijke tekst telde zo'n 200 woorden extra, dus ik ben ik begonnen met schrappen, want ik vond het concept wel leuk. Om eerlijk te zijn had ik deze keer echt last van de woordenlimiet. Wat bedoel je met een zacht verhaaltje. Een lilyverhaaltje? Is dat mijn 'stijl' misschien?

Lid sinds

10 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
@Lily: van 550w naar max 350w dus? Bijna 40% moeten schrappen? Ik geef je het te doen. Vraag me dan af of je niet beter een heel nieuw verhaaltje kunt schrijven. Schrappen/herschrijven; de zware taak van iedere schrijver. Door de weken heen ben je inderdaad herkenbaar voor me geworden. Lillende, lieflijke Lilyverhaaltjes :).

Lid sinds

9 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
@Mili, ik had er zelf ook aan gedacht om een ander verhaal te schrijven, maar... ik kwam niet direct op een ander idee. Ik wist niet dat'k een stijl had :)