#31 schrijfopdracht- Het lot

Het lot Jouw puurheid lokt mij. Bruusk trek ik je tussen de anderen weg, volgzaam zwier je mee. Mijn dwingende handen leggen je plat. De planken tafel verstijft je rug. Ik strijk over je heen. Je siddert kort maar ongecontroleerd. Ik ga je vullen. Jij bent mijn missie. Ik ben de schepper. Naast je leg ik mijn gereedschap klaar. Meedogenloos laat ik je vijftien hele minuten wachten. Een schrille bel zet mij in beweging. Onaangekondigd begin ik bovenaan. Jij krimpt om mijn scherpe punt heen. Het hemelse blauw vloeit. Vol passie tatoeëer ik mijn gedachten op jouw vel. Je scheurt. Een letter wordt gefabriceerd. Een woord wordt geproduceerd. Een verhaal wordt gecreëerd. Ik draai je om, daar is het nog uitdagend wit. Na de resterende minuten niet meer. Verzadigd leg ik je te rusten. Twee dagen later wordt jouw bestemming bepaald. Je wordt gekoesterd of afgedankt.

Lid sinds

12 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Marietje, ik denk dat het eensgezind koesteren wordt, ten minste wat mij betreft, want dit is wel een heel originele invulling van de opdracht. Op het poëtische af. In het begin wist ik niet waar je het over had, maar gaandeweg werd het me duidelijk en genoot ik. :thumbsup:
23 november 2014 - 12:33

Lid sinds

10 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
@Dos - Dank je wel voor jouw heerlijke reactie! :o Het mediteren ligt me niet. Ik wil er geen tijd voor nemen, dus heb ik voor deze invalshoek gekozen. Het poëtische ging vanzelf. Ik ben erg blij dat het duidelijk is! :)
23 november 2014 - 13:18

Lid sinds

10 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Prachtig hoor Marietje; bij de tweede keer lezen drong het tot me door. Ik vind het echt kunstzinnig geschreven. Het hemelse blauw dat vloeit .... kan ik hieruit opmaken dat je met een heuse vulpen schrijft? [Je siddert kort maar ongecontroleerd.] Zou en mooier zijn dan maar? :thumbsup: :{} :thumbsup:
23 november 2014 - 14:09

Lid sinds

10 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Tot het "hemelse blauw" dacht ik dat je een kalkoen aan het vullen was. :( Maar dat blauw paste daar niet bij en al lezend ontdekte ik waar het over ging. Ik vind het een prachtig verhaaltje met mooie zinnen. Trouwens, ik was erg blij toen ik ontdekte dat het geen kalkoen was
23 november 2014 - 15:15

Lid sinds

11 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Marietje, Heel mooi.
Bruusk trek ik je tussen de anderen weg, volgzaam zwier je mee.
Een blanco velletje - sterk beeld. Graag gelezen!
23 november 2014 - 16:43

Lid sinds

10 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Marietje, Heel mooi.
Bruusk trek ik je tussen de anderen weg, volgzaam zwier je mee.
Een blanco velletje - sterk beeld. Graag gelezen!
Dank je wel janp.! :) Ik heb letterlijk een aantal keren een blanco vel uit de stapel getrokken. Er was geen weerstand te bekennen! ;)
23 november 2014 - 19:17

Lid sinds

10 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Tot het "hemelse blauw" dacht ik dat je een kalkoen aan het vullen was. :( Maar dat blauw paste daar niet bij en al lezend ontdekte ik waar het over ging. Ik vind het een prachtig verhaaltje met mooie zinnen. Trouwens, ik was erg blij toen ik ontdekte dat het geen kalkoen was
Een kalkoen vullen? :D Grappig mijn hubby dacht aan een varken. Soms zijn (schrijf) gedachten niet te volgen. Dank je wel voor jouw reactie! :)
23 november 2014 - 19:19

Lid sinds

10 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Prachtig hoor Marietje; bij de tweede keer lezen drong het tot me door. Ik vind het echt kunstzinnig geschreven. Het hemelse blauw dat vloeit .... kan ik hieruit opmaken dat je met een heuse vulpen schrijft? [Je siddert kort maar ongecontroleerd.] Zou en mooier zijn dan maar? :thumbsup: :{} :thumbsup:
Nee hoor, met een echte BIC pen maar deze lekte! Meestal schrijf ik op mijn laptop in Word. Ik had de zin eerst omgedraaid. [ Je siddert ongecontroleerd maar kort ] Hier zit wel een tegenstelling in, omdat de duur van het sidderen wel te controleren is. Bedankt voor jouw reactie! :thumbsup:
23 november 2014 - 19:24

Lid sinds

10 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
origineel en inderdaad poetisch (ik dacht tot het hemelse blauw aan kipfileetjes die cordon blues moesten worden - toen vond ik de tekst nog wat te gezocht, pas toen ik begreep dat het een papier was, klopte het)
23 november 2014 - 20:01

Lid sinds

10 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
origineel en inderdaad poetisch (ik dacht tot het hemelse blauw aan kipfileetjes die cordon blues moesten worden - toen vond ik de tekst nog wat te gezocht, pas toen ik begreep dat het een papier was, klopte het)
Cordon Blues? :D Het moet niet gekker worden! Echt een verhaal ervan maken lukte niet deze vorm drong zich op! Dank je wel voor jouw reactie! :)
23 november 2014 - 20:15

Lid sinds

10 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Marietje, de volgende zin pretendeert dat er nog veel meer tekst is. -Ik draai je om, daar is het nog uitdagend wit. Na de resterende minuten niet meer.- Ik mis iets aan deze tekst. Hoewel het mooi geschreven is, heb ik het idee dat het eigenlijk het begin van iets is. Dus ik ben benieuwd.
23 november 2014 - 21:38

Lid sinds

10 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Marietje, de volgende zin pretendeert dat er nog veel meer tekst is. -Ik draai je om, daar is het nog uitdagend wit. Na de resterende minuten niet meer.- Ik mis iets aan deze tekst. Hoewel het mooi geschreven is, heb ik het idee dat het eigenlijk het begin van iets is. Dus ik ben benieuwd.
Helaas is er niet meer. Ik heb (in gedachten) als een bezetene zitten schrijven met grote letters. Ik heb mezelf gefocust op de ontlading van inspiratie op een wit vel papier. Ik kan niet uitbreiden zonder in herhaling te vallen. Toch mis ik zelf ook iets aan de tekst. Iets klopt niet maar ik weet zelf niet wat. :rolleyes:
23 november 2014 - 21:51

Lid sinds

9 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Prachtig geschreven Marietje en de opdracht blijkbaar heel erg goed opgevolgd. Heel mooie beelden en zinnen. Mijn favoriet is deze: 'Vol passie tatoeëer ik mijn gedachten op jouw vel.' Schitterend hoor.
24 november 2014 - 9:48

Lid sinds

10 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Prachtig geschreven Marietje en de opdracht blijkbaar heel erg goed opgevolgd. Heel mooie beelden en zinnen. Mijn favoriet is deze: 'Vol passie tatoeëer ik mijn gedachten op jouw vel.' Schitterend hoor.
Ssst! Eigenlijk heb ik de opdracht alleen als inspiratie gebruikt. :confused: Als ik letterlijk mijn ogen sluit voor vijftien minuten slaap ik meteen twee uur, minimaal! ;) Ik hou helemaal niet van tatoeages maar deze moest ik gebruiken. Dank je wel voor jouw reactie! :)
24 november 2014 - 9:57

Lid sinds

10 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Een heel bijzondere, originele invulling van de opdracht! Bij de "twee dagen later" kon ik een schaterlach nauwelijks onderdrukken. Ik hou van dit soort eigenzinnigheid! Het is inderdaad je volste recht om te vinden dat meditatie jouw ding niet is (jij mediteert met woorden en met jouw poëtische woorden spoor je anderen aan om daar van te genieten, daarbij stil te staan en dus eigenlijk "te mediteren" over jouw tekst). Dus dankjewel hoor, want zonder het te beseffen heb je zelfs méér dan aan de opdracht "beantwoord". Bedoeling van een opdracht als deze is immers om bij de schrijver in kwestie iets "in beweging" te zetten (hoe contradictorisch dit ook klinkt). Stilzitten nodigt immers uit tot beweging. En bij sommigen is het IDEE te moeten stilzitten soms al genoeg om een hele resem aan emoties (verzet!) en gedachten in beweging te zetten. En dat het bij jou iets in beweging heeft gezet, is wel duidelijk. Heel heel heel erg bedankt voor je bijdrage!
24 november 2014 - 22:53

Lid sinds

10 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Een heel bijzondere, originele invulling van de opdracht! Bij de "twee dagen later" kon ik een schaterlach nauwelijks onderdrukken. Ik hou van dit soort eigenzinnigheid! Het is inderdaad je volste recht om te vinden dat meditatie jouw ding niet is (jij mediteert met woorden en met jouw poëtische woorden spoor je anderen aan om daar van te genieten, daarbij stil te staan en dus eigenlijk "te mediteren" over jouw tekst). Dus dankjewel hoor, want zonder het te beseffen heb je zelfs méér dan aan de opdracht "beantwoord". Bedoeling van een opdracht als deze is immers om bij de schrijver in kwestie iets "in beweging" te zetten (hoe contradictorisch dit ook klinkt). Stilzitten nodigt immers uit tot beweging. En bij sommigen is het IDEE te moeten stilzitten soms al genoeg om een hele resem aan emoties (verzet!) en gedachten in beweging te zetten. En dat het bij jou iets in beweging heeft gezet, is wel duidelijk. Heel heel heel erg bedankt voor je bijdrage!
:o Hartelijk bedankt voor jouw feedback! Ik heb er idd niet bij stil gestaan dat het schrijven zelf ook een vorm van mediteren is. Schrijven is voor mij ontspannen zonder grenzen en dat is mediteren natuurlijk ook! :nod:
24 november 2014 - 23:16