Geen afbeelding

Lid sinds

12 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
maddbrug 8 november 2014 - 10:56

Opdracht #29

De choreografie was niet eenvoudig, drie maanden lang, twee keer per week hadden ze geoefend. Anne was nog niet zo lang bij het gezelschap en had zich ontpopt van een verlegen vlinder naar een vragende veelvraat. 'Hoeveel tellen ook al weer?' herhaalde ze voor de vijfde keer die morgen. We keken naar buiten of naar het plafond. 'Vergeet het niet, om omgekeerd naar het publiek te eindigen,' had Irina, de choreograaf, iedere les geroepen. 'Drie passen naar achter en als stervende zwanen de dans afsluiten.' Het optreden op zaterdagavond trok een volle zaal. We stonden in de juiste positie toen de pluche coulissen zich openden. Later stond ik even alleen met Anne, voor we opmoesten voor het slot. Het was warm, ik was buiten adem. 'Hoeveel passen naar achteren aan het einde, ben het weer vergeten,' vroeg Anne. 'Vier,' zei ik onverstoorbaar. Kort nadat ik mijn derde pas afrondde, knielde ik neer met mijn rug naar het publiek. Even was het doodstil. Het startende applaus verstilde en sloeg om in schrikaanjagend gegil. Anne was in de orkestbak gestapt.

Profile picture for user Siv

Lid sinds

9 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Siv 8 november 2014 - 11:28
Hallo Maddburg Ik vond de zin "... en had zich ontpopt van een verlegen vlinder naar een vragende veelvraat; " een mooie omschrijving.

Profile picture for user Mili

Lid sinds

10 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Mili 8 november 2014 - 20:59
Hi Madd, ik denk niet als @schrijvenmaar dat de laatste zin ten overvloede is. Het is de onthulling waar ik op wachtte. Een andere zin is het m.i. wel: [Het was warm, ik was buiten adem.]. Het is er niet toedoende info. En dan kan je gelijk doorschakelen naar: 'Hoeveel passen ....'. De revanche op zuigende Anne is fenomenaal, listig, doortrapt, übervrouwelijk, afgedanst, uitgenast. Dan, het is denk ik: ontpoppen tot. Ik was weer even terug bij de enige balletvoorstelling waar ik deel van uitmaakte. In een veilinghal, zo koud, niet eens een tutu, alleen dat stomme zwarte balletpakje. :thumbsup:

Geen afbeelding

Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Lucius7 8 november 2014 - 18:47
@maddbrug, Idd de laatste zin is de onthulling! En dat maakt het hele verhaal ontzettend vermakelijk! Echt leuk gedaan! De gedachte erachter, de geniepigheid van de docenten, de verborgen jaloezie, het plan, het geheim. Leuk verhaal gemaakt bij deze opdracht!

Profile picture for user Dos Wijnhof

Lid sinds

12 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dos Wijnhof 8 november 2014 - 18:52
Leuk verhaal, Maddy. Ik heb het wel een paar maal moeten lezen voor ik precies in de gaten had wat er allemaal speelde. Je had nog 66 woorden ter beschikking om het iets meer aan te kleden. Die zou ik zeker gebruikt hebben. De laatste zin vind ik te uitleggerig. Helemaal zonder kan ook niet. Ik zou er van maken: Het startende applaus verstilde en sloeg om in schrikaanjagend gegil; ook vanuit de orkestbak.

Geen afbeelding

Lid sinds

10 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Marietje 8 november 2014 - 20:55
Top verhaal! :thumbsup: Voor mij is het geheel duidelijk, fantastisch onverwacht einde. De laatste zin m.i. laten staan. Het is een feit. De clou zit in het aantal stappen. Bovendien gilt Anne niet pas in de orkestbak maar terwijl ze valt. De irritatie goed voelbaar. Ik begrijp de HP. Suggestie eventueel: Het aanzwellende applaus wordt overstemd door Anna's gil die verstomd in de orkestbak? En ik maar denken dat jij zo'n zachtaardige vrouw bent! ;)

Geen afbeelding

Lid sinds

10 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Johanna B. 9 november 2014 - 7:08
Het lijkt me dat dit echt kan gebeuren. Ik neem aan dat de concurrentie groot is in de balletwereld. Vraag me niet waarom, maar ik kan deze daad niet rijmen met een schrijfsel van jouw hand. Wel mooi geschreven, ik zag het voor mijn neus gebeuren. Graag gelezen weer.

Geen afbeelding

Lid sinds

12 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
maddbrug 9 november 2014 - 12:12
@Siv:ja, een heerlijk woord, dank je ! @Schrijvenmaar: de laatste zin zou ik weg kunnen laten maar vind het zelf treffender om te vermelden. Dank voor het meedenken! @He Mili; warm en buiten adem is weg te laten, ik verwerk dat spoedig en dank je voor je Mili woordjes weer. @Lucius; mooie woorden, mijn dank! @Dos en @Leonardo; ik heb deze tekst geschreven met de de twee belangrijke schrijfvragen, 'wat als' en 'waarom'. (als uitdaging) De laatste zin heb ik weloverwogen neergezet. Wat als de ik-persoon niet had gezegd dat er een vierde tel was? Waarom gilde het publiek eerst? Zij zagen haar misstap als eerste, de orkestbak is op de begane grond voor het podium (overigens zit er nu een net over vanwege dit soort gebeurtenissen) schrok door het gegil van het publiek. Het geheim, Leonardo? Ik heb haar gezegd de vierde pas achteruit te nemen, terwijl bij pas drie gestopt moest worden. Omdat zij wel meer vergat hoeveel passen er moesten genomen worden, lag het aan haar, dat lag voor de hand. Zo werd het mijn geheim. Mijn dank, heren. @Marietje:ik ben een veelzijdig type Marietje.....Je ziet exact wat de clou is. Dank je . @Petra en @Angelieke: dank je voor je reactie. @JohannaB; wat treffend dat je dit niet van mij verwacht. Marietje schreef ook zoiets. In de balletwereld. is de sfeer niet zo collegiaal. Vroeger doken er wel meer dansers de orkestbak in, inmiddels is het veiliger. Maar ik vind je opmerking er een om over na te denken. dank je.

Profile picture for user Ostinato

Lid sinds

11 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ostinato 9 november 2014 - 20:34
Mooi minidrama. Ik zou de eerste zin opsplitsen. 'De choreografie was niet eenvoudig. Drie maanden lang, twee keer per week hadden ze geoefend.' De zin met rupsje nooitgenoeg lijkt overbodig en misschien iets te kinderachtig.

Geen afbeelding

Lid sinds

10 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Woodpecker 9 november 2014 - 21:25
Dag maddbrug, Met plezier gelezen. Daarom spelen jongens, tot de hormonen de macht grijpen, liever niet met meisjes. Die laatste zin, daar struikel ik ook over. Met terughoudendheid, maar toch: 'Het startende applaus verstilde en sloeg om in schrikaanjagend gegil dat Anna's woedende schreeuw vanuit de orkestbak overstemde.' Dan zou het verhaal echt rond zijn, volgens mij.

Profile picture for user W Rynlandt

Lid sinds

9 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
W Rynlandt 10 november 2014 - 19:28
Hallo Maddbrug, Het Zwanenmeer zal nooit meer hetzelfde voor me zijn... wat een lugubere maar originele invulling. Ik geniet van muziek altijd op een intuïtieve manier maar voor de performers is het inderdaad vaak een bijna wiskundige benadering met tellen van noten en maten en in dit geval: stappen. Dat heb je heel mooi getroffen in je stukje en het einde is geraffineerd misdadig. Ik vind het lekker dat vrouwen met ambitie zo kattig inslecht kunnen zijn :) Echt een mooi stukje! De laatste zin vind ik volledig in orde zoals hij er nu staat: een koude zakelijke benadering van de ramp, leuk!

Geen afbeelding

Lid sinds

12 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
maddbrug 12 november 2014 - 11:10
@Fata: dank je. @Rynlandt; dank voor je uitgebreide toelichting, fijn je opmerking over de laatste zin! @Woodpecker: het verhaal zou rond zijn met jouw laatste zin. Ik wil mij daar graag over buigen. Een kwestie van tijd ( en dat miste ik deze week) om tot een beslissing te komen. Dank voor het meedenken. @Ostinato; die rups is verdwenen. Ben het met je opmerking eens; was mijn enige twijfel in mijn tekst. Dank je.

Profile picture for user Indrany

Lid sinds

12 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Indrany 12 november 2014 - 11:53
Mooi geschreven en het verhaal was ineens duidelijk. Echter kon ik hier geen geheim in vinden. De HP heeft niet al die tijd met een geheim gezeten, tenzij.... Tenzij ze al die tijd een streek wilde uithalen en haar geheim was om het knullige gevalletje in roze tutu in de orkestbak te laten verdwijnen. Maar dat haal ik helaas niet uit je tekst. Heel graag gelezen.