ik geloof niet dat jij voor eenieder schrijft; ik lees er het plezier dat jij in schrijven hebt in.

Een absurd huwelijksaanzoek. Ik hoop dat ze samen wegvluchten, bij haar familie vandaan. En dan in een ver, onbekend land samen gaan trouwen. Ze leven daar dan nog lang en gelukkig. :)

Het had een sprookje uit 1001 nacht kunnen worden, helaas is de realiteit vele malen harder. Heldere dialoog die lekker leest.

Dana M, Voor mij leest het als een geslaagde parodie.Compliment! Paar taalzeurtjes: vermijd tegenwoordig deelwoorden als 'smekend' en 'snikkend'. En deze zin:

Je smacht naar me, je lichaam verraadt je, je blozende wangen, je hunkerende mond.

wees consequent in tijd en vorm: 'je smacht naar me, je lichaam verraadt je, je wangen blozen, je mond hunkert.' (Dan heeft het een cadens - voel je 'm?)

dat kunnen mijn knieën niet aan

Moet dat niet één knie zijn? Knielen voor een aanzoek doe je op één knie, toch?

Wat moet ik hier nu nog aan toevoegen? Gewoon lekker, Daan!

@Dana, [Een geforceerde glimlach schenkt hij haar.] zou het niet lekkerder lopen als je zei: Hij schenkt haar een geforceerde glimlach? Om de 'kramp in mijn poten' moest ik lachen. Ik kreeg het idee van een polderjongen versus een exotisch meisje. Je hebt een mooie dialoog geschreven.

Ik ga ook voor: Hij schonk haar een geforceerde glimlach. Zielig verhaal, maar mooi neergezet. Arme jongen.