‘Is het omdat ik een vrouw ben?’ ‘Man of vrouw doet niet ter zake, je hebt de targets niet gehaald.’ ‘Ik was nochtans goed onderweg.’ ‘Je was te traag.’ ‘Ik heb hier jaren voor getraind, geef me nog twee dagen.’ ‘Het is over, Linda. Het spijt me.’ ‘Je hebt er geen idee van hoe dit voelt. Ik ben iemand die nooit opgeeft. Hoe kan jij daar nu eenvoudigweg een streep onder trekken.’ ‘Integendeel, ik weet precies hoe het voelt, maar ik moet aan je veiligheid denken, en trouwens niet alleen aan die van jou.’ ‘De laatste dagen had ik toch vooruitgang geboekt, karakter getoond.’ ‘Je bent technisch de minste van het team.’ ‘Logisch, ik had nog nooit met crampons gelopen, maar ik leer snel.’ ‘De achterstand in techniek werk je niet zomaar weg in een paar dagen.’ ‘We hadden een contract.’ ‘Het contract voorzag nooit in succes, wel in de grootst mogelijke veiligheid.’ ‘Shit! Het is dikke dikke shit. Klootzak!’ ‘Het spijt me.’ ‘Ik kwam gisteren op de Zuid Col zonder problemen.’ ‘Veel te laat, Linda. Ik gaf je vijf uur! Na vijf uur was je halfweg. Je lag veertig minuten uitgeteld in de sneeuw, Rik heeft je van bovenaf geobserveerd.’ ‘Met zuurstof had ik het gehaald.’ ‘Ik kan niet toestaan om onderweg naar de Zuid Col extra zuurstof te gebruiken.’ ‘Oh, my god…my life is a misery.’ ‘Nee Linda, je leven is fantastisch, maar je limiet ligt op 7900 meter, je droom op 8848.’ (ps. ik zal de komende weken wellicht wat minder op het forum te zien zijn, ik zit vanaf zondag voor een paar weken in Vietnam, ik zal het missen. )